Die kritiek op de preken, zeggen ze in de Bethelkerk in Drachten, daar komen we wel uit

Zondagochtend even voor negenen. Een rij auto’s neemt op de Noorderhogeweg van Drachten allemaal dezelfde afslag naar het bedrijventerrein De Haven. Daar, in een voormalige autogarage, kerkt de Vrije Baptistengemeente Bethel.

Het kerkgenootschap heeft zijn zaken strak georganiseerd. Verkeerregelaars in geeloranje jassen leiden de automobilisten naar hun parkeerplekken. Binnen vult de zaal met 1800 stoelen zich gestaag. Zeker driekwart van de plaatsen lijkt bezet.

Drie cameramensen staan klaar voor de livestream, zodat ook de thuisblijvers kunnen kijken. In een hoek van het podium staat de vlag van Israël. De band begint alvast te spelen. ‘Jesus is King’, klinkt het.

De Bethelgemeente is in beroering. Met name jongeren zouden de preken van voorganger Jacob Folkerts langdradig en ontoegankelijk vinden.

Het conflict daarover is zo hoog opgelopen, dat de predikant sinds april ziek thuis zit. Tijdens de dienst wordt de kwestie slechts eenmaal aangestipt, als de gemeenteleden worden opgeroepen om te bidden voor hen die kritiek hebben.

Voordat de voorganger van deze zondag, de in Brazilië opgegroeide zendelingszoon Ruben Flach, van wal steekt, geven de kerkgangers elkaar een hand. „Goede dienst”, zeggen ze tegen elkaar.

Een van de mannen draait zich nogmaals om en monstert de verslaggever van top tot teen. „Jij hebt geen bekend gezicht”, constateert hij. „Ik heb je hier nog nooit eerder gezien.”

Na afloop van de anderhalf uur durende kerkdienst blijkt Harry de Klein best bereid een toelichting te geven. „Het is natuurlijk vervelend dat we nu op deze manier in het nieuws zijn”, zegt hij. „Maar ik snap wel dat je daar als journalist vragen over wilt stellen.”

Het rommelt al wat langer in de gemeente, vertelt De Klein. „Maar we hebben eerder ook problemen gehad en die zijn evengoed opgelost. Er komen veel mensen hier, dan speelt er natuurlijk wel eens wat.”

Wat de impact op de baptistengemeente is? In de aanloop naar deze zondagdienst had hij elders in het complex een korte bidstonde. Daar zaten ook broeders tussen met een andere mening. „We hebben een verschil van inzicht. Maar weet je? Er is geen wrok”, benadrukt De Klein. „We hebben onze armen om elkaar heen geslagen. Hier komen wij ook wel weer uit.”

Andere gemeenteleden zijn ook vol goede hoop, zo blijkt uit de gesprekken. Maandagavond buigt de gemeente zich in een besloten vergadering over het debacle.

De Klein gaat uit van een goede afloop. Zelf heeft hij enorm veel aan zijn baptistengemeente. „Ik was een narcist”, legt de trouwe kerkganger uit.

„Ik was niet leuk tegen mijn vrouw. Tot ik Jezus vond. Dat heeft mijn leven zo veranderd.” Dan kijkt hij op.

„Weet je wat het vreemde is”, zegt De Klein. „Ik wist van tevoren dat we dit gesprek zouden hebben. Ik heb het gezien, gisteren. Alleen in mijn hoofd was het op het parkeerterrein, maar we staan nu binnen.”