Eindelijk een kringloopwinkel op Schiermonnikoog. ‘Alles wat typisch eilands is, vliegt de deur uit’

‘Niet te koop’, staat er bij een bordeauxrode piano. ,,Het is eerst even een decorstuk”, zegt Harry Alers (76). „We hadden hem opgemaakt met een mooi eilandtafereel, met een scholekster en een peper- en zoutstel van de vuurtorens van Schiermonnikoog. Maar die waren meteen weg. Alles wat typisch Schiermonnikoog is, gaat als eerste de deur uit.”

Kringloopwinkel De Jutter is bij wijze van proef al twee keer open geweest. De zaak draaide direct als een tierelier, zag Alers. Beide keren kwamen zo’n tachtig mensen langs. „De eerste keer namen ze pak ‘m beet tweehonderd artikelen mee. Geweldig.”

Al jaren lopen Schiermonnikogers met het idee rond om een kringloopwinkel te beginnen. Vooral met het oog op duurzaamheid. Maar keer op keer strandden de ideeën op de haalbaarheid. Zou er genoeg aanvoer en afname zijn? Zijn er voldoende vrijwilligers?

Nu de Inspecteur Boelensschool voor voortgezet onderwijs sinds juli leegstaat – de school heeft met de basisschool zijn intrek genomen in het nieuw gebouwde Leer- en Ontwikkel Centrum De Viermaster – deed zich een kans voor om een tijdje een kringloopwinkel te beginnen.

De Schiermonnikogers blijken daar aan toe te zijn. Binnen de kortste keren konden ze drie van de zes lokalen vullen. Eén voor de inname van goederen, één voor onder meer huishoudelijke artikelen, spelletjes en boeken en één voor kleding en schoenen. „Kinderen hadden een eindejaarsfeest in hotel Van der Werff. Ouders kwamen een stropdas voor hun kinderen kopen, zodat ze er netjes gekleed heen konden.”

Een stropdas kost 2,50, een goede jas 5 euro. „We zijn niet duur geprijsd. We willen geen archief of opslag creëren, we willen dat ’t gaat kringlopen.” De kringloopwinkel heeft dan ook geen winstoogmerk. Eventuele winsten gaan naar projecten op het gebied van duurzaamheid, jeugd of natuur. „Wat we eigenlijk willen is spullen nog een tweede, derde of vierde kans geven. Spullen laten rouleren.”

Bij de inname proberen Froukje en Yteke Riemersma een oud, maar gaaf ogend spel uit. De Utrechtse tweeling van 17 is met hun vroegere oppas Dicky Keuning (70) mee om spullen te prijzen. „Het is een dubbele bowlingbaan. Vanuit het midden kun je een kogeltje laten vallen. Wat we hiervoor vragen? Hmm, 50 cent.”

Keuning vindt het heerlijk om als vrijwilliger de binnengekomen spullen te scheiden en op waarde te schatten. „Hartstikke leuk.” Apparaten met een snoer of een batterij legt ze achter haar op een grote tafel, die gaan eerst naar het Repair Café.

„Tv’s, tosti-ijzers, alle elektrische apparaten zijn in het Repair Café getest”, legt Alers uit. De kringloopwinkel is ‘geboren’ in het Repair Café. Daar waren ze afgelopen voorjaar geïnteresseerd geraakt in het handvaardigheidslokaal vol gereedschap en werkbanken. Het verhaal kreeg een iets andere wending: de gemeente ging ermee akkoord om tijdelijk een deel van de school in te richten als kringloopwinkel. Als proef dus, totdat de gemeente heeft besloten wat er met het gebouw moet gebeuren. „Dat kan wel even duren”, verwacht Alers.

Vanaf januari is de kringloopwinkel elke woensdag- en zaterdagmiddag open. Vooralsnog merkt Alers dat een flink deel van het eiland al betrokken is bij de kringloopwinkel. Er zijn twaalf vrijwilligers en nog eens zes mensen staan op de wachtlijst. Misschien richten ze binnenkort een vierde lokaal in met meubels. Zelfs porselein en glaswerk loopt, ziet Alers. Tijdelijke seizoenswerkers kunnen hier voor een paar euro hun serviesgoed halen en na een paar maanden weer inleveren.

Er staan ook verrassend veel skilatten. „Mensen ontdekken dat dit de kans is om hun schuurtje leeg te ruimen”, zegt een lachende Alers. „Als het in januari gaat sneeuwen, kun je voor 3 euro latten kopen en langlaufen. Voor die prijs kun je ze niet eens huren.”