Waarom vieren deze mensen Ketikoti in snikheet Groningen? ‘Medeleven komt stap voor stap’

Ze zijn op bezoek bij familie en vrienden in Middelstum, waar Henry vandaan komt. Ze zijn bij de Ketikoti-viering omdat ze op de Grote Markt veel mensen van kleur zagen en besloten er een kijkje te nemen. Henry leerde Brenda kennen in 2015 toen hij als humanitair hulpverlener in Uganda werkte. Ze woonden een aantal jaren samen in Amersfoort, maar Uganda trok: vanwege het weer, de manier van leven en ook een beetje omdat Brenda discriminatie ervoer in Nederland. Ook daarom is de viering van Ketikoti belangrijk. ,,Als de slavernij niet was afgeschaft had ik kans gehad om slaaf te zijn’’, zegt Brenda. ,,Het is belangrijk om het verleden te herdenken, al moeten we de toekomst niet vergeten. Laten we niet dezelfde fouten als in het verleden maken’’, zegt Henry.

,,Ik ben geboren uit Surinaamse ouders en kwam op mijn zevende naar Groningen. Dat was een cultuurshock. Ik ging van een organisch leven waarin ik op slippers of blote voeten kolibrietjes ving naar het ingedamde leven van nieuwbouwwijk Vinkhuizen in Groningen. Toen waren hier veel Antilliaanse en Surinaamse instellingen, we hadden echt een gemeenschap. Jarenlang is er niets geweest om stil te staan bij ons verleden. Ik vind het belangrijk om wel te doen. Enerzijds om onze voorouders, hun kracht en hun leed te eren; anderzijds om als kunstenaar Groningen te verrijken met mijn werk. We zijn als mensen zo veel gelaagder dan alleen onze buitenkant. Ik kan met een witte persoon minstens zo veel verwantschap hebben als met mijn zwarte buurman. Elkaar leren kennen is het recept.’’

,,Ik ben in Den Haag geboren uit Surinaamse ouders, ik kwam naar Groningen om diëtiek te studeren. Vroeger in Den Haag waren we een unicum, een bezienswaardigheid. Dat is wel voorbij, maar als mensen van kleur willen we gehoord worden. We willen niet dat er over ons gepraat wordt, maar mét ons. Om elkaar beter te begrijpen, moeten we ons bewust worden van elkaars blinde vlekken. We moeten compromissen vinden, door met elkaar te praten. Medeleven komt stap voor stap. Daarom vind ik Ketikoti belangrijk. Wij staan op de schouders van de mensen die ervoor gevochten hebben dat de slavernij werd afgeschaft. Door hen kunnen mensen van kleur studeren, mogen ze stemmen, worden ze gehoord. Ik ben blij dat ik hier op de Grote Markt allemaal verschillende culturen door elkaar zie. ’’