Rouw in De Pauw: klassiek restaurant Groningen sluit na 37 jaar z'n deuren

Dit tot groot verdriet van gastheer Mulder (59). Hij kent De Pauw, het witte tafellinnen en het witte interieur sinds Frank Verbeek en Jacques Muller het restaurant in 1982 oprichtten. Mulder tafelde er graag vanwege de culinaire kwaliteiten, de entourage en de sfeer die de toenmalige eigenaren er creëerden. Hij had toen nog geen idee dat hij er later zelf aan het roer zou staan.

Dat het na zoveel jaar niet goed is gegaan met De Pauw, heeft volgens Mulder tal van oorzaken.

,,We hebben de zaak niet tijdig gemoderniseerd om de jeugd te trekken. Dat is een beetje een spagaat: nieuwe aanwas vinden, terwijl we ook onze oude, trouwe gasten willen behouden. En eerlijk is eerlijk: er is sprake van een zekere vergrijzing van ons gastenbestand.''

Ook het imago van De Pauw speelt het restaurant parten. ,,Jonge mensen denken ten onrechte dat we chic en duur zijn. In 2008 hebben we geïnvesteerd in een nieuwe keuken en nieuwe toiletten. We wilden verder moderniseren, in interieur en entree, maar door de crisis is het er niet van gekomen.''

Volgens Mulder is er bovendien veel te veel horeca in Groningen. ,,Mensen kunnen hun geld maar een keer uitgeven. En door al die horeca wordt het ook lastiger om goed gekwalificeerd personeel te vinden.''

Vorig jaar kwam het pand waarin De Pauw zetelt in andere handen. Mulder hoopte dat een verbouwing van de woonlagen boven De Pauw wellicht zou leiden tot een lagere huurprijs voor hem én dat hij z'n restaurant eindelijk kon verbouwen waardoor hij een nieuwe doelgroep kon aanboren.

Zo ver komt het niet, omdat de verbouwing een zaak van lange adem is. Mulder heeft geen reserves meer om die tijd te overbruggen. Om een faillissement te voorkomen, sluit hij De Pauw over drie weken.

Mulder is een geboren Groninger die al jong ontdekte dat de horeca hem lag. Hij volgde de hotelschool, werkte bij Chinees restaurant Mandarin, bij discotheek Cachet en bij restaurant La Crémaillère toen hij werd aangenomen bij een restaurant in Oegstgeest. Vlak voor zijn voorgenomen vertrek uit Groningen kwam hij Frank Verbeek van De Pauw tegen, die zich afvroeg waarom hij niet 'gewoon' daar gastheer werd. Mulder zegde Oegstgeest snel af en sindsdien werkt hij bij De Pauw.

Hij heeft de wereld aan herinneringen aan die beginjaren bij De Pauw, die avonden kenden met dubbele bezetting. De eigenaren begonnen ook restaurant Muller in de Turftorenstraat, waar Mulder vijf jaar werkte onder chef-kok Jean Michel Henge. Samen met Jan van Delden nam hij in 1996 De Pauw over.

Nu, 23 mooie, roerige jaren later, is het voorbij. ,,Ik heb het lang volgehouden, ik heb de laatste jaren gebuffeld. Ik was gastheer en schoonmaker, ik deed de was en de strijk. Nu lukt het niet meer. Stoppen met De Pauw is het verstandigste wat we kunnen doen, maar het is met pijn in het hart.''

Hij hoopt, ooit, op een vervolg voor zijn restaurant. Het meest zal hij zijn vaste gasten missen.

Een van hen is hoogleraar Europees recht Laurence Gormley aan de RUG. Hij was nog niet op de hoogte van de problemen waarin De Pauw verkeert en schrikt van de op handen zijnde sluiting. ,,De Pauw, dat was je van het, een goed adres met interessant en boeiend eten. Denk alleen maar aan de trolleys met voor- en nagerechten die ze naar je tafeltje reden. Sinds ik in 1990 in Groningen kwam wonen, ben ik er veel en graag geweest. Het personeel was er sympathiek. Frank, Jacques en Theo zetten een mooie sfeer neer. De laatste tijd kwam ik er niet veel meer, omdat mijn echtgenoot hier is komen wonen en die kookt heel goed. Ook is er concurrentie van andere goeie restaurants. Maar De Pauw, dat was een vast eiland in een zee van veranderingen die de horeca is. Een baken, een stralend baken.''