Commissaris René Paas, hier bij een hoorzitting in de Tweede Kamer: 'Waaruit blijkt dat Den Haag in Groningen iets recht wil zetten?' Foto: Archief/Dirk Hol
Maakt de Groningenwet die in het nieuwe jaar moet worden vastgesteld, dan toch eindelijk écht een eind aan de hardnekkige problemen in het aardbevingsgebied? De provincie is er nog altijd niet gerust op.
Nog net voor kerst stuurde het kabinet het langverwachte voorstel voor de Groningenwet naar de Raad van State. Als die advies heeft uitgebracht, gaat de wetstekst naar verwachting komend voorjaar naar de Tweede en vervolgens Eerste Kamer voor definitieve besluitvorming.
Maar hoe en wat die wet nu precies regelt over de afwikkeling van de aardbevingsschade en over de economische en sociale versterking, blijft voorlopig gissen, stelde commissaris van de Koning René Paas maandag in zijn nieuwjaarstoespraak.
Het provinciebestuur hamerde al eerder op concrete wettelijke afspraken over schadeherstel en versterking en is pas tevreden als die zwart op wit zijn vastgelegd in Den Haag.
‘Geen weidse intenties maar harde beloften’
„Bevat de wet die nu bij de Raad van State ligt, weidse intenties of harde beloften?”, aldus Paas tijdens de nieuwjaarsreceptie in het provinciehuis. „Hoeveel ‘milder, menselijker en makkelijker’ wordt het nou echt voor onze inwoners?”
Groningen heeft niet veel reden tot gerustheid op grond van de ‘Haagse macht der gewoonte’. „Je wilt een oplossing en je krijgt een regeling”, schetst Paas de gebruikelijke gang van zaken in het politieke hart van Nederland. De ervaring leert dat daarover steeds weer opnieuw moet worden onderhandeld.
De vorige regering sprak warme woorden richting Groningen over de ‘ereschuld’ die ze na zestig jaar gaswinning wilde inlossen. Het provinciebestuur betwijfelde toen al of de beloofde 22 miljard wel genoeg is om de komende dertig jaar daadwerkelijk een ‘Nij Begun’ te maken en die zorg is met het aantreden van het nieuwe kabinet eerder toe- dan afgenomen.
‘Waaruit blijkt dat Den Haag iets recht wil zetten?’
„Waaruit blijkt dat Den Haag in Groningen iets recht wil zetten?”, vraagt Paas zich inmiddels af. Zolang geen wettelijke afspraken zijn vastgelegd, blijft de komende decennia de vraag wat er bij volgende regeringswisselingen van overeind blijft en wat er terechtkomt van de ambitie om de traditionele achterstand ten opzichte van de rest van het land weg te werken.
„Hoeveel energie zit er nog in het streven alle huizen in het aardbevingsgebied op niveau te krijgen?”, schetst de commissaris de belangrijkste voorwaarde voor herstel en versterking.
En dat vraagt hij zich ook af over cruciale projecten als de Lelylijn en de Nedersaksenlijn, waar Den Haag inmiddels al weer terugkrabbelt. „Hoeveel prioriteit krijgt de voor ons noodzakelijke infrastructuur als het aankomt op kiezen?”
