Sander van Wees en zijn partner hebben grote plannen voor de watertoren in Stadskanaal. Er komen een theeschenkerij, B&B en woning in. Foto: Harry Tielman
Een bed and breakfast op 43 meter hoogte? ,,Het is een unique selling point’’, zegt Sander van Wees. De B&B is een onderdeel van het plan dat hij samen met partner Simone la Brijn maakte voor de watertoren in Stadskanaal. Daarin komen ook een theeschenkerij en woning.
Het duo kocht de watertoren in 2018 van de gemeente. Omdat het een monumentaal pand is, zijn er nogal wat regeltjes na te leven. Binnen enkele maanden verwacht hij goedkeuring voor zijn plannen. ,,We willen daarna zo snel mogelijk beginnen’’, zegt Van Wees.
Eerder hield Van Wees een informatiebijeenkomst voor omwonenden. Aan de pilaren van gewapend beton in de hoeken en de dikke paal in het midden van het gebouwen hangen bouwtekeningen, plattegronden en impressieschetsen. Een paar tafeltjes staan er nog. Er hangt een lichtsnoer. Het is betrekkelijk donker in de toren. En fris. Het pand heeft dikke muren.
Schoon water
,,Mensen waren bang dat we er een discotheek in zouden maken of dat we het zelfs zouden slopen.’’ Die vrees heeft hij weggehaald. Het duo is betoverd door de ambiance van het pand en wil die zoveel mogelijk in stand houden.
De watertoren werd in 1936 in gebruik genomen. Het reservoir moest ervoor zorgen dat inwoners van Stadskanaal en de omgeving altijd water hadden. Dankzij de toren was er een noodvoorraad bij piekbelasting en kon de waterdruk geregeld worden. Anders waren daar zware pompen en grotere leidingen voor nodig.
Met de hulp van architectenbureau Onix uit Groningen ontwierpen Van Wees en La Brijn een plan.
Uitzicht tot de Stad
Op de begane vloer en eerste verdieping moet een theeschenkerij komen met terras aan de achterzijde van het pand. Er komt ook een vergaderruimte. Op de tweede en derde verdieping komt een woning die de initiatiefnemers willen betrekken.
Boven de woning is het bassin van gewapend beton. Er is nog geflirt met het idee om er een zwembad in te maken, grapt Van Wees, maar dat bleek lastig met het schoonmaken. Boven het bassin is de laatste etage. Daar komt een B&B. Het dak kunnen gasten gebruiken als terras.
Vanaf daar strekken Groningen en Drenthe zich uit tot de horizon, het zicht haast onbeperkt door andere gebouwen. De watertoren was lang een van de hoogste gebouwen van de regio. ,,Je kunt vanaf hier met helder weer het Gasuniegebouw in Groningen zien.’’
Het toeristische gedeelte moet over anderhalf jaar af zijn. Er is namelijk nogal wat werk te verrichten en dat zal niet eenvoudig gaan. Alles moet er nog ingebouwd worden.
‘Kwestie van goed plannen’
Van Wees wil zoveel mogelijk oude elementen van de toren terugzien in het eindresultaat. Zoals de dikke gietijzeren waterleidingen, ramen en de enorme sterke steunpilaren van gewapend beton (die moesten 900.000 liter water tillen en het bassin van gewapend beton waarin dat gehouden werd.) Daar moet allemaal veilig omheen gewerkt worden.
Er komen nieuwe trappen in en er moet een noodtrap komen. Dat betekent dat er gaten in sommige vloeren komen. Die vloeren zijn 50 centimeter dik en, wederom, van gewapend beton.
In de hoogste ruimtes worden extra verdiepingen aangebracht. Verder komt er een lift. Daarvoor wordt het gat gebruikt waarin vroeger spullen naar boven getakeld konden worden tot onder de watertank. ,,Dat voordeel hebben we. Maar vanaf daar wordt het lastig om spullen helemaal naar boven te tillen.’’ Het bassin is 10 tot 11 meter hoog.
Vindt hij de hele operatie niet spannend? ,,Het wordt niet makkelijk, maar het kan allemaal. Het is een kwestie van goed plannen.’’