Vier wolvenroedels in Drenthe: ‘Er is zéker ruimte voor meer’

Bioloog Maurice la Haye van de Zoogdiervereniging vindt intussen dat er ruimte is voor meer wolven in Drenthe. „Er is zéker ruimte voor meer wolven in Drenthe.” Het zou daarbij wel helpen, aldus La Haye, als Drenthe stopte met het ‘actief uitroeien’ van wilde zwijnen. „Er is ook geen wettelijke basis voor.”

Op de Veluwe staan de zwijnen op het menu van de wolf. Of de Drentse wolf zich bij gebrek aan zwijnen eerder stort op schapen, is niet bewezen. „Maar dat er een verband is, is zeker”, zegt La Haye.

Dirk Bruins van boerenbelangenclub LTO Noord zag de groei van het aantal wolven in Drenthe al lang en breed aankomen. „Maar dit zet wel aan tot discussie: eerst waren we een roepende in de woestijn, nu gaan er steeds meer stemmen op om de wolf actief te beheren.”

Dat die stemmen opgaan, heeft ook te maken met het bij tijden wel erg vrijpostige gedrag van enkele wolven. In Drenthe is het sinds de bijtende wolf in Wapse (die op last van de burgemeester werd doodgeschoten) rustig.

Dat geldt niet bepaald voor de provincies Gelderland en Utrecht. In Putten gaan de juffen niet meer zonder fluitjes naar buiten sinds een wolf vorige week het schoolplein bezocht. In Leusden werd vorig jaar een kind gebeten. In Austerlitz kwam in diezelfde maand een meisje in contact met een wolf. Afgelopen voorjaar werd een hardloopster twee keer gebeten. In juli nog een jongen van 5 jaar.

Bruins: „Dieren passen zich heel snel aan. Om dat te weten, hoef je geen deskundige te zijn. Het idee van deskundigen dat wolven hun natuurlijke gedrag zouden blijven vertonen en schuw zouden blijven in een verstedelijkt gebied als Nederland, hebben we altijd wonderlijk gevonden.”

Volgens Bruins zijn er meer mogelijkheden nodig om de wolf te kunnen verjagen, te vangen of af te schieten. Voor twee wolven is er nu een afschotvergunning.

La Haye vindt dat in Nederland consequent een belangrijke stap in de omgang met wolven wordt overgeslagen. „Wolven die herhaald ongewenst gedrag vertonen moeten we meteen op z’n donder geven. In de lucht schieten, met toeters, met een paintballgeweer, met maakt niet uit. Wolven moeten schuw blijven.”

In Nederland gaan we van nul naar honderd in de escalatieladder die bepaalt wat je moet doen met wolven die ongewenst verdrag vertonen, zegt La Haye. „We doen eerst een hele poos helemaal niks. En als het uit de hand loopt, schieten we de wolf af.”

Intussen kijken boeren en bestuurders die graag wat minder wolven in Nederland zien, met belangstelling naar Zweden. In het aanzienlijk dunner bevolkte land schieten ze op wolven tot er nog 170 over zijn. „Zweden handelt in strijd met Europese regels”, zegt La Haye.

Ter vergelijking: in 2024 schatte Bij12 (de organisatie die de wolven monitort namens de provincies) het aantal wolven in Nederland op tussen de 104 en 124 exemplaren. Inmiddels zijn dat er zeker meer, bevestigt de woordvoerder van Bij12.

Een ding staat voor La Haye als een paal boven water: de wolf gaat niet meer weg, ondanks de talloze provinciale BBB-bestuurders die de wolf liever kwijt dan rijk zijn.

Maar of er ruimte is voor meer wolven in Drenthe? Gedeputeerde Egbert van Dijk (BBB) heeft de handen vol aan de wolven die er nu al zijn: „Wij zien dat wolven zich in Drenthe vestigen. Dat is lastig voor onze inwoners en zeker voor dierhouders. Tegelijkertijd zijn we gebonden aan regelgeving die de wolf beschermt. Wij blijven ons hard maken voor aanpassing van de landelijke regels, zodat provincies meer ruimte krijgen om in te grijpen.”

Tot die tijd zet de provincie Drenthe alles op alles om veehouders te ondersteunen met goede bescherming van hun dieren. De subsidie voor wolfwerende rasters is een gierend succes. Er zijn zoveel aanvragen (438 dierhouders vroegen al subsidie aan) dat het provinciebestuur het subsidiebedrag met 3,3 miljoen euro wil verhogen. Oorspronkelijk was dik 6 ton begroot.