Gerriet Zielstra aan het werk in zijn slagerij in Vries. Hij stopt en gaat naar Spanje. Foto: Marcel Jurian de Jong
Zijn befaamde droge worst is straks niet meer te krijgen. Ambachtelijk slager Gerriet Zielstra (62) uit Vries stopt en heeft zijn pand te koop staan. ,,Ik ga iets anders doen. We gaan naar Spanje.”
In 2012 werd Zielstra winnaar van de Droge worstentest van Dagblad van het Noorden. Het legde hem geen windeieren. ,,Twee jaar eerder zijn mijn vrouw Narda en ik met onze slagerij in Vries begonnen. Die prijs gaf ons een duw in de goede richting. Als je wint, heb je vrienden. Van heinde en ver kwamen klanten onze worst halen en ze namen vaak ook nog andere vleeswaren mee.”
Maar de jaren gaan tellen en het slagersvak is hard werken, zegt Zielstra. ,,Vanaf mijn zeventiende zit ik in het vak. Ik ben begonnen bij De Vleesmeesters in de Autorama in Groningen en heb daarna onder meer bij slager Bulthuis in de Schilderwijk gewerkt. Na 45 jaar is de koek op, zowel lichamelijk als geestelijk. Ik zou graag een stapje minder willen doen, maar in deze tijd moet een ondernemer er juist een stapje bij doen. Dat trek ik niet meer. Personeelsgebrek, stijging van energiekosten en ook de inkoop van vlees en kruiden is duurder geworden. Je hebt er dagelijks mee te maken.”
Het pand van ambtelijke slager Zielsta in Vries staat te koop. Foto: Marcel Jurian de Jong
La Cala de Mijas
,,Ik heb gelukkig weinig lichamelijke klachten en dat wil ik graag zo houden. Ik kan nog wel vijf jaar doorgaan en de portemonnee flink spekken, maar dan? Vandaar dat we heel iets anders gaan doen. Narda en ik gaan naar Zuid-Spanje, naar La Cala de Mijas, tussen Malaga en Marbella. Daar wonen dierbare vrienden van ons. Het is een authentiek dorpje met weinig hoogbouw.”
En wat gaat hij daar doen? „Ik heb nog geen idee. Dat kan van alles zijn. We hebben een appartement beschikbaar en gaan rustig om ons heen kijken en zien wel wat op ons pad komt. Misschien word ik wel slager in een Carrefour. Of strandwacht, daar heb ik het lichaam nog voor, haha. Financieel gezien moet ik nog even door.”
‘Hier liggen best kansen’
Sinds deze week staat er een groot bord met Te Koop op het grasveld naast de slagerij aan de doorgaande Nieuwe Rijksweg in Vries. Hoewel twee van hun drie kinderen in de zaak werken, wil geen van hen de slagerij overnemen. Zij gaan ander werk zoeken, net als Ina Vissia die vanaf het begin in de winkel werkt. Wanneer de slagerij dicht gaat weet Zielstra nog niet. ,,We blijven waarschijnlijk open totdat de zaak is verkocht.”
Hij hoopt voor Vries dat er weer een slager in de zaak komt. „Wij kunnen er prima van bestaan en hier liggen best kansen. Wij doen niet aan acties, kant- en klaarmaaltijden, online verkoop en sociale media. En je mag de zaak uitbreiden. De zaak ligt aan drukke weg en veel passanten stoppen voor de deur om een paar metworsten te kopen. Ik schat dat zij voor zo’n 25 procent van de omzet zorgen.”
Krulworst in de droogkast van slager Zielstra. Foto: Marcel Jurian de Jong
Middenstand Vries
Vries heeft grote moeite de middenstand op peil te houden. Een bloemenzaak, de viszaak, de schilder, de Blokker en een kledingzaak sloten afgelopen jaren de deuren. En nu gaat de slager ook weg. ,,Toen ik hier veertien jaar geleden begon, was de gemeente al bezig met een centrumplan. Ik ben gevraagd of ik naar een vernieuwd compact winkelcentrum in het dorpshart wilde verhuizen. Een half jaar geleden vroeg zo’n dure jongen van een onderzoeksbureau met een stagiaire opnieuw hoe Vries weer aan de praat te krijgen is. Ik viel bijna van mijn stoel. In al die jaren is er niets gebeurd. Dan denk ik, pak nu eens een keer door. Er is nog wel animo voor zo’n winkelcentrum.”
Slager Hilgen in Peize, Aling in Annen, Hellinga in Coevorden, Kempenaar in Oosterhesselen, Heuker in Groningen en Bos in Baflo. De afgelopen jaren zijn ze allemaal gestopt. Ambtelijk slager lijkt een uitstervend beroep te worden. „Het is een tendens. Er is een tekort aan personeel, maar dat zie je overal”, zegt Jan Nederhoed uit Leek, vakslager en tien jaar lang keurmeester van de Droge worstentest van Dagblad van het Noorden. Wat het volgens hem voor slagers extra moeilijk maakt, is dat er vaak geen opvolger te vinden is. ,,Slager is niet zo’n sexy beroep. Je kunt dat niet in 32 uur per week doen. Zeker als zelfstandig ondernemer ben je 60 uur uur per week kwijt. Dat wil het gros van de jeugd niet meer tegenwoordig.” Maar het is niet allemaal ellende. ,,Woensdag nam ik in Zwolle examens af van elf leerlingslagers en dinsdag doe ik dat bij de slagersvakopleiding in Groningen. Ongeveer de helft van deze leerlingen wil een eigen zaak beginnen.” Nederhoed heeft een tip voor (beginnende) slagers. „Onderscheid je in kwaliteit, neem regionale producten en doe mee aan vakwedstrijden. Daar steek je veel van op. En laat klanten zien wat je doet. Plaats bijvoorbeeld een glazen deur naar je werkplaats. Be good en show it, zeggen de Amerikanen.”
