Hans Ringenier van Stichting ONE: „Tsja, medemensen helpen. Wat moet ik er verder van zeggen?” Foto: Gerrit Boer
Hans Ringenier is goud waard, al zal hij zelf de laatste zijn die dat zal beamen. De bijna 78-jarige Hoogevener is de drijvende kracht achter de Stichting ONE, die mensen die tussen wal en schip vallen de weg wijst. Maar een standbeeld? Welnee. ,,Als je iemand op weg kunt helpen, is dat toch leuk om te doen?”
De bijna 78-jarige Hoogevener is Stichting ONE in hoogsteigen persoon. En zonder ONE zouden hulpverleners in de gemeente Hoogeveen af en toe met de handen in het haar zitten.
‘ONE’ staat voor Omzien Naar Elkaar. „Mensen die tussen wal en schip vallen een duwtje in de rug geven. Niks meer en niks minder”, zegt Hans Ringenier. „Tsja, medemensen helpen. Wat moet ik er verder van zeggen?”
Samenwerking met de instanties
Nou, dat Ringenier praktisch in zijn eentje de drijvende kracht is van Stichting ONE in Hoogeveen. Sinds 1997 bestaat de stichting, bij het gebrek aan instanties die mensen tussen wal en schip de weg konden wijzen. In 2012 begon Ringenier. Hij zocht wel mensen die hem wilden helpen, maar kon een vrijwilliger eigenlijk ook geen ‘vast werk’ bieden. Tsja, het werk kwam als er iemand geholpen moest worden en ging als dat gedaan was. Structureel werk was het niet.
Toen Ringenier en de paar vrijwilligers die hem hielpen in 2012 om zich heen keken in het sociaal-maatschappelijke landschap, waren er tal van instanties die hulp verleenden. „Toen kwam de ommekeer”, zegt Ringenier. Vanaf dat moment werkt ONE samen met diezelfde instanties. Dus als Stichting Cosis, Stichting Welzijnswerk of Beter Thuis Wonen aanklopt, handelt ONE het af. 90 procent van wat ONE doet, komt vanuit die instanties. De andere 10 procent meldt zich rechtstreeks aan.
In samenwerking met het Diaconaal Platform is er iedere eerste en derde maandag van de maand van 19.00 uur tot 20.00 uur de mogelijkheid om binnen te lopen. Bij toerbeurt zijn acht vrijwilligers aanwezig, die een luisterend oor bieden. Vorig jaar hielp ONE tachtig mensen, van wie dertig in samenwerking met het Diaconaal Platform. „Maar er is ook veel verborgen armoede. Die mensen schamen zich, maar redden zich op een of andere manier.”
Hij zou ze graag helpen, want armoede — benadrukt Ringenier — gaat veel verder dan een tekort aan geld. „Armoede is stress, sociale uitsluiting, geen cadeautjes voor de kinderen hebben. Noem maar op.”
Eens kijken. Wij doen: fietsen, wasmachines, matrassen, bedden, koelkasten, gordijnen, vitrages, laminaat, kasten, een stofzuiger, verf en behang. Dat soort dingen
Hulpverleners zweren bij Stichting ONE, waar nauwelijks vragen worden gesteld, waar niets te veel lijkt en waar bovendien praktisch altijd een adequaat antwoord volgt op een hulpvraag. „Wij doen, zeg maar, de financiële ondersteuning van huishoudelijke goederen”, zegt Ringenier, terwijl hij een notitieblokje van tafel pakt. „Hier heb ik opgeschreven wat ik niet moet vergeten. Eens kijken. Wij doen: fietsen, wasmachines, matrassen, bedden, koelkasten, gordijnen, vitrages, laminaat, kasten, een stofzuiger, verf en behang. Dat soort dingen. Ja, eigenlijk alles op het gebied van huisraad.”
Donaties en subsidie
ONE leeft op donaties vanuit de samenleving, zowel particulieren als bedrijven. Sinds vorig jaar krijgt de stichting zelfs weer subsidie van de gemeente. En bovendien helpt het netwerk mee; zo worden fietsen gerepareerd door Cosis en heeft De Waswacht in Fluitenberg — speciaal voor ONE — tweedehands wasmachines voor een zacht prijsje.
Wat ONE níet doet? „Geen luxe”, zegt Ringenier. Dus wasdrogers, tv’s en vaatwassers zijn uit den boze. En een fiets is prima, maar kom niet klagen over de kleur. Of dat je liever een racefiets had gehad. „Laatst was er een dame die had verwacht dat ze een e-bike zou krijgen. Nou, dat is dan jammer, maar ik moet ook op de centen letten. Ik denk dan wel: hoe durf je. Maar zo zitten sommige mensen in elkaar.”
Kwaad kan Hans Ringenier er nauwelijks om worden. Hij denkt er het zijne van. „Ik sta er nuchter in, ja. Ik help mensen en dat is het. Ik laat me niet meeslepen. Dan raak je betrokken en dat wil ik niet. Je moet het zo zien: er is een zekere mate van betrokkenheid en een zekere mate van afstandelijkheid. Ik kan de mensen toch niet met tranen in de ogen gaan helpen? Sorry hoor, maar dat kan niet.”
Zeker, hij krijgt af en toe wel eens een mailtje met een bedankje van de mensen die een zetje in de rug kregen. „Dat geeft een goed gevoel. Maar ik hoef geen uitgebreide mail, hoor.”
En hij hoeft ook geen credits, een standbeeld of zulk soort dingen. Ben je gek geworden? „Nee hoor. We maken het leven een stukje mooier. Toch? Als je iemand op weg kunt helpen, is dat toch leuk om te doen? Ik vind het mooi om mensen te helpen, zeker als er kinderen bij betrokken zijn. Dan moet ik helpen. Maar dat komt misschien ook omdat ik zelf kleinkinderen heb.”
In Zachte Krachten komen mensen aan het woord die de wereld mooier maken, zonder winstbejag. U kunt iemand aandragen via marijke.brouwer@dvhn.nl en wie weet vindt u uw kandidaat terug in deze serie.
