Ali (72) uit Sauwerd had nooit verwacht dat ze na haar pensioen in de supermarkt zou werken. ‘Het is hier altijd gezellig’

Een klant rekent een koffiebroodje af. Ze buigt voorover. „Deze snijd ik door de helft. De ene helft is voor mij en de andere voor mijn man”, vertrouwt ze kassamedewerker Ali Nienhuis toe.

De Dorpswinkel wordt door vrijwilligers in de benen gehouden, al staat de supermarkt de laatste tijd erg onder druk. De inkomsten nemen af doordat boodschappen duurder worden en de sigarettenverkoop verboden is. Ook is de aanloop minder nu de kapper naast de deur is verdwenen.

Deze maandagavond in het Dorpshuis moeten bewoners van Sauwerd, Adorp en Wetsinge hiervan doordrongen raken. De hoop is iedereen net íéts meer boodschappen in het dorp doet en dat meer vrijwilligers zich melden. Nu al houden zestig vrijwilligers de boel draaiend. De taken variëren: vakkenvullen, boodschappen bezorgen bij ouderen, bloemen ophalen, de boekhouding doen of koffieschenken aan de koffietafel. Om alles behapbaar te houden – en zo min mogelijk betaalde krachten te hoeven inzetten – zijn nieuwe vrijwilligers zeer gewenst.

Nienhuis heeft nooit spijt gehad van haar beslissing om hier te gaan werken. Ze is er elke maandagochtend. Zes jaar geleden kwam ze in Sauwerd wonen en kende er alleen haar dochter. Binnen een half jaar stond ze al als vrijwilliger in de Dorpswinkel. Het werd een snelkookpan om Sauwerd en zijn bewoners te leren kennen.

Daarvoor hoeft ze de winkel amper uit. Achter de kassa hangt een poster van de uit Sauwerd afkomstige zwemster Ranomi Kromowidjojo. In de schappen staat stroopwafellikeur ‘Slokje oet Sauwerd’. In de vriezer ligt vlees van de biologische boerderij Onstaheerd uit het dorp. Achter de kassa kun je een stukje versgebakken taart kopen, gemaakt door de ‘taartenwerkgroep’.

Het publiek winkelt hier niet zoals in de Albert Heijn. Schuifelend langs de schappen hoor je joviale groeten en uitgebreide conversaties. „Het is hier altijd gezellig”, vertelt Nienhuis terwijl ze een zak sinaasappels en een pot sandwichspread scant. „Het is wel werken, maar niet zoals voor een baas.”

Dat deze baan zo zou bevallen, had ze voor haar komst naar Sauwerd nooit verwacht. „Ik werkte eerder in de zorg en dacht dat ik gewoon met pensioen zou gaan.”

Het voortbestaan van de winkel vindt ze van buitengewoon groot belang. „Als dit zou verdwijnen, verliezen bewoners meer dan een plek waar je postzegels, paracetamol of koffiemelk kunt kopen.”

Hier durven ouders hun jonge grut voor een boodschap te sturen. Kunnen jongeren en ouderen elkaar ontmoeten. Wordt de dementerende klant onmiddellijk herkend en met zijn boodschappenlijst geholpen. Kunnen bewoners drie ochtenden in de week koffie drinken. Een van de vaste gasten vindt dat zó fijn: met de bus reist hij er iedere vrijdagochtend speciaal voor vanuit Beijum.

„Je voelt saamhorigheid, het dorpsgevoel”, zegt Nienhuis. Naast haar bij de kassa is collega-vrijwilliger komen staan. Een nieuweling die Nienhuis mag inwerken. Dat is alvast een mooie opsteker voor de winkel.