Roel Horring met de beneudigdheden: een skateboard mit wielties en een peerd. Foto: Boudewijn Benting
„Teams gaot op topsnelheid met 50 kilometer per uur deur het parcours”, zeg Roel Horring uut Schonbek. Daorum is e as scheidsrechter bij horseboarding-wedstrieden streng op de veiligheidsregels. Het is een spectaculaire sport, waor ok zien kinder drok mit bint.
Roel Horring zit met zeun Jesper (13) en dochters, Monique (15) en Yvette (17) an de keukentaofel in zien huus in Schonbek. „In 1979 bin ik hier geboren”, zeg e. „Ik heb wal argens aans woond, maor mien vrouw en ik kunden jaoren leden mien geboortehoes kopen. Het is mooi dat wij hier met oeze kinder en dieren wonen kunt.”
Adrenalinekick
Het gezin is met heur vier peerde drok gaangs met horseboarding. „Het is een tak van de peerdensport die dreit um snelheid en behendigheid”, zeg Horring. „Simpel zegd, komp het hierop neer: der zit een ruiter op het peerd, daorachter hangt iene op een soort skateboard an een harnas en touwen. Die combinatie möt zo gauw meugelijk een parcours ofleggen. Wie dat het snelst döt is de winnaar.”
Hier kom ik weg
Dochters Yvette en Monique vormen samen een team met ien van heur eigen peerde. Zeun Jesper red samen met een wichie uut Friesland in een team. Peerdrieden huuft van hum niet zo, vertelt e met een Drèents accent. Maor achter het peerd op het board staon gef hum een adrenalinekick.
Chicane
De aovend veur een wedstried zet het gezin alles klaor. De volgende mörgen laden zij de peerde in de trailer en gaon zij op pad. Op de wedstriedlocatie zet Horring met de organisatie het parcours uut.
„In het wedstriedveld staot pionnen. Daor lig een ballegie op. De teams riedt het parcours in de vörm van een acht. Veur de hoogste klasse komp daor nog een chicane bij”, vertelt e. „Het is simpel: valt het ballegie van de pion, dan kriej strafpunten.”
Hier kom ik weg
De streektaolrubriek Hier kom ik weg is een samenwarking met het Huus van de Taol en giet over Drenten en heur verhalen. As kandidaten plat praot, wordt ze in heur eigen variant van het Drèents citeerd. Schrievers Jessica Bonnema en Annemiek Meijer gebruukt heur eigen variant: resp. het Zuudoost-Veen- en het Zuudoost-Zaand-Drèents.
Yvette en Monique vullen an: „Er zijn drie niveaus. De eerste is de HC klasse, voor beginners, zonder galop. De tweede is de Novice klasse, dat gaat sneller en de hoogste klasse is de Intermediate klasse. In deze klasse rijden wij.”
Veiligheid en bescharming
De indieling binnen de klasses giet op snelheid. Naor de leeftied van de dielnimmers wordt niet keken. Horring: „Wie het ies oetpreberen wil, kan zuch opgeven veur een trainingsweekend op Nei- Amsterdam. Dat is ankommend weekend.”
De regels bij Horseboarding gaon het miest over veiligheid. De scheidsrechter leg uut: „Teams gaot op topsnelheid met 50 kilometer per uur deur het parcours.” Daorum is Horring streng op de regels. „Je moet in ‘stap’ het parcours op en of. As de boarder het parcours verlat, möt e van het board ofstappen. Peerde mugt niet under het draod deur kommen of oetglieren en de dielnimmers möt een cap, bodyprotector, bril en pols- en kniebescharmers draogen.”
Horsebording stiet centraal in de familie van Roel Horring. Foto: Boudewijn Benting
„Veur het welzijn van de peerde zit der veul tied tussen de heats die zij lopen moet”, leg Horring uut. „’s Mörgens loopt ze het parcours drie keer met klok met. ’s Middags gaot ze de aandere kaant op. Alle klassen komt deur mekaor an de beurt. Zo hebt de peerde de mieste tied veur herstel.”
Samenwarking
„Aj wat wilt, moej der wat veur doen”, zeg een grootse Horring. Uutmesten, voeren en trainen. Iederiene in het gezin döt metan. ,,Waor ik het miest trots op bin?” Horring knikt naor zien kinder. „Op heur vanzölf. Niet allent op wat zij doet, maor veural op hoe zij dat doet. Samen dingen veur mekaar kriegen. Dat kunt zij hartstikke goed.”