De afvalresten die in het granulaatmengsel zit, waarmee het voetpad bij het Reestdal in de Wijk werd verhard. Foto: Ploggers de Wijk
Het voetpad tussen de woningen aan de De Vos van Steenwijklaan en het Reestdal in de Wijk is onlangs voorzien van nieuwe verharding. Tot grote schrik van bewoners blijkt er in deze nieuwe wegbedekking veel troep te zitten zoals plastic, stofresten en nylontouw.
Het leidde donderdagavond tot vragen van de fractie van Gemeentebelangen in de vergadering van de gemeenteraad. In antwoord daarop vertelde wethouder Mark Turksma dat dit menggranulaat voldoet aan de Europese richtlijnen. „Zo’n mengsel mag maximaal 1 procent vreemde stoffen bevatten”, aldus Turksma.
De vreemde stoffen vielen meerdere inwoners van de Wijk op, zoals Ria Westerhuis. „En ja hoor, drie jaar na een strijd met de gemeente over diverse soorten plastic afval (en ander materiaal?) in puin waarmee een pad wordt verhard aan de zuidkant van de Wijk, gebeurt nu weer hetzelfde! Dit is toch niet te geloven. In een kwetsbaar natuurgebied, allemaal weer zwerfvuil”, beklaagde ze zich op social media over deze ‘vernieuwing’. Ze schreef er zelfs een gedicht over dat inmiddels met dank aan dorpsgenoot Joost Kam ook al is ingesproken en online te vinden is.
Tranen in de ogen
Westerhuis diende een klacht in bij de gemeente De Wolden. Ze refereert aan eenzelfde situatie drie jaar geleden, toen deze leverancier ook verharding aanbracht met bovenmatig veel afvalstukjes. Een inwoner van Ruinen constateert dat het daar ook gebeurt. De verharding wordt wel voorzien van een slijtlaag, maar de troep komt na verloop van tijd vanzelf weer naar boven.
Plastic resten die op het vernieuwde voetpad in de Wijk werden aangetroffen. Foto: Ploggers de Wijk
De Wieker dichter sprongen de tranen in de ogen bij het zien van de rommel. „De aannemer zei zelf ‘Ja, waar moet je anders met bouwafval naartoe?’ Dit stukje natuur heb ik jaren geleden geadopteerd om het zwerfvuil op te rapen. Ook vertelde de leverancier dat hij twee jaar geleden twee vuilniszakken naderhand had opgeraapt. Nou, dan zorg je toch dat het in den beginne al niet in de natuur komt! Toen moesten er nog wel minstens drie keer mensen achteraan om de restjes op te rapen, de rest was inmiddels al in het Reestland gewaaid. En de vogels nemen het mee in het nest, de jongen pikken de stukjes op met alle gevolgen van dien.”
Wettelijke normen
Petra Haanstra stelde er namens Gemeentebelangen vragen over. „Zijn er controles gedaan op het materiaal en op de uitvoering, vooraf, tijdens en na de oplevering? En vindt het college dat de zichtbare resten van plastic en touw voldoen aan de afspraken en milieueisen, gezien de ligging bij het Reestdal?” De wethouder was duidelijk in zijn antwoord: „Omdat het binnen de normen valt, hebben we geen controles uitgevoerd, het spul wordt gecertificeerd geleverd en ziet er heel vervelend uit. Ik heb begrepen dat er een opruimactie is geweest.” Daarmee verwees hij naar actie van lokale ploggers. „Als we er zeker van willen zijn dat dit nooit meer gebeurt, moeten we een andere richtlijn afspreken.”