Ludieke publieksactie van Volt bij de Duitse grens. ‘Gelukkig meer duimpjes dan middelvingers’

Een groepje van een man of vijftien tot twintig staat zaterdagochtend naast de ovale rotonde bij het Europark in Coevorden. De zon schijnt uitbundig en boven het asfalt warmt de temperatuur al flink op. Op de rotonde hangen spandoeken, de groep draagt herkenbare shirtjes in de paarse huiskleur van Volt, er staan kratten met folders en mandarijnen op het trottoir.

Het is een ludieke ‘protestactie’. De automobilisten die net voor of na de rotonde even stoppen op verzoek, krijgen door het opengedraaide raam een mandarijn en een flyer aangereikt. ‘Stop de controles’, staat er in het Nederlands en Duits op geschreven. ‘Wij zijn hier voor de Europese vrijheid van verkeer.’

Volt is bij uitstek een pro-Europese partij en het steekt de politieke aanhangers van Volt dat inwoners van Nederland en Duitsland steeds meer hinder ondervinden bij het oversteken van de grens. Sinds het Schengenverdrag in 1993 was er vrij verkeer van personen en goederen, maar nu de Duitse douane permanente controles heeft bij bijvoorbeeld Bad Nieuweschans is er steeds vaker sprake van oponthoud.

De Duitse afdeling van Volt nam het inititatief tot de actie, die behalve in Nederland ook in Duitsland, Polen en Oostenrijk plaatsvindt. „Wir sind für offene Grenzen. Möchten Sie eine Mandarine? Schönen Tag noch!”, roept een van de jonge actievoerders tegen een veel oudere landgenote die keurig stopt met haar BMW. Opmerkelijk: auto’s met witte kentekens uit Duitsland zijn vaker bereid te stoppen dan auto’s met de gele Nederlandse nummerborden.

Fractievoorzitter Marloes Kramer-Hammenga van Volt Drenthe staat niet op de rotonde. Zij is op vakantie in Oostenrijk. Maar Piet Nieuwendijk neemt namens de partij de honneurs waar. Ook de 29-jarige Robin Twickler, beoogd lijsttrekker voor Volt bij de gemeenteraadsverkiezingen in de gemeente Groningen, is afgereisd naar Coevorden. Later op de dag sluit ze ook aan bij de vervolgactie in Bad Nieuweschans.

Beiden benadrukken het belang van open grenzen. „Je ziet een trend van steeds meer grenscontroles in Europa. Het is prima als dat gebeurt aan de randen van Europa. Maar nu gebeurt het ook erbinnen. Ik heb in Rütenbrock gewoond en ging naar Emmen naar school. Dat soort grensoverschrijdend vrij verkeer wordt nu steeds meer bemoeilijkt. Dat moet niet”, vindt Twickler.

Volgens een aantal landen vergroten de grenscontroles de veiligheid, maar Piet Nieuwendijk waagt dat te betwijfelen. „Ik heb zelf in militaire dienst gezeten en dan leerde je grensposten te vermijden. Denk je dat mensen die kwaad in de zin hebben dat niet doen?”

Hoe sympathiek en onschuldig de publieksactie van Volt ook is, al met al valt het niet mee om de automobilisten ook maar een paar seconden te laten stoppen bij de rotonde. De meeste passanten wuiven de aangeboden mandarijn weg of geven zelfs een extra dot gas. Een enkeling zwaait geirriteerd of moppert zichtbaar.

Het is vanachter het stuur van de auto ook lastig te zien waar de groep demonstranten actie voor voert, dus menig automobilist vertrouwt het zaakje kennelijk niet. „Gelukkig krijgen we wel meer duimpjes dan middelvingers”, constateert één van de Volt-aanhangers droog, „ik denk dat de verhouding 60-40 is.”