Marianne Veenstra: 'Ik heb mijzölf nooit as een uutblinker zien'. Foto: Gerrit Boer
De rubriek Hier kom ik weg is een samenwarking met het Huus van de Taol en giet over Drenten en heur verhalen. Marianne Veenstra (37) oet Coevern wun dit jaor het Drèents Liedtiesfestival.
„Totale verstandsverbiestering”, lacht Marianne Veenstra as ze denkt an het moment twie week leden dat dudelijk weur dat ze met heur lied ’t Is zo wisse (as een klontie zuut is) het Drèents Liedtiesfestival (DLF) wunnen har.
„Toen de punten toekend weurden, zat ik met te reken. Ik stund eerst viefde en dacht: dat wordt ‘m niet meer, wa’k ok prima vund. Metandoen is al een feest en ik har niet dacht da’k ooit winnen zul. Dit was mien veerde maol. Toen der aal meer punten bijkwamen en mien naam bovenan stund, kun ik opiens niet meer reken. Ik zag getallen staon en dacht allent maor: waorum schöf mien naam niet meer naor beneden?”
Hier kom ik weg
Ze kan haost niet geleuven dat ze wunnen hef. „Vrogger he’k ok meerdere maolen metan daon met het Kinderen voor Kinderen Songfestival en eindigde in de regiofinales altied in de middenmoot. Bij het DLF ok. Ik heb mijzölf nooit as een uutblinker zien. Ik weet wel da’k zingen kan, maor as kind dacht ik al: aandern bint veul beter.”
Burn-out
De zangeres oet Coevern is geboren en tot heur 11e opgruid in Stedum. Daornao verhoest het gezin Veenstra hen Geeiten. „Mien olders hebt altied Grunnegs tegen mekaar praot, maor niet tegen mien breurs, zus en mij. Ik kan Grunnings en Drèents.”
Heur olders hebt altied een transportbedrief had. „Ik zat al eerder in de vrachtwagen as da’k lopen kun”, lacht ze. Zölf hef ze ok chauffeur west is met heur wark op tv west in Meiden die rijden. „Tegenwoordig doe’k administratief wark bij een transportbedrief. Ik heb een burn-out had en dit is wat rustiger.”
Marianne Veenstra zat as klein wichie al bij heur pap in de vrachtwagen. Foto: Gerrit Boer
Het lied Geef het even wat tied waormet ze veurig jaor metan dee an het DLF, gung over heur burn-out. „Het schrieven van dat nummer warkte as therapie. Ik was nog niet hielemaol hersteld veurig jaor en het was de eerste keer da’k weer op een podium stund. Ik wus niet o’k het ooit nog zul kunnen.” As ze nao heur optreden de zaal in kek, komt de traonen. „Ik dacht: ik heb het gewoon daon.”
‘Typisch Drèentse uutspraken’
Veenstra was as kind altied al an het zingen en hef ok zangeres west in een countryband. Nummers schrieven döt ze ok al jaoren. „Veural in het Engels en Nederlands. Ok wel in de streektaol, maor dat dee ik meer veur mijzölf.” Deur heur dielnames an het Drèents Liedtiesfestival is ze het aal meer doen gaon. „Ik vin het zo mooi um met taol te knutseln en ik hol ok van typisch Drèentse uutspraken. Een uutdrukking as Laow mekaar gien zwienen um de keet jagen is toch prachtig?!”
Marianne Veenstra won dit jaar het Drèents Liedtiesfestival. Beeld: RTV Drenthe
De titel van heur DLF-lied van dit jaor is ok zu’n oetdrukking. Het nummer, een ballad met country-invloeden, giet over een relatie die niet meer warkt, deurdat bij ien van beiden het gevuul vort is. „Ik heb dat zölf metmaakt. Ie probeert het nog wel, maor weet dat het niet meer goedkomp. De zin Geleuven dat joen gevuul veur mij weer terugkomp, is geleuven dat Bartje brune bonen lust kwam bij mij op. Dat vun ik mooi passen en typisch Drèents.”
En nou wacht het Suns Europe Festival in Italië en het Regio Songfestival in Maastricht kommend naojaor. „Ik heb allerlei plannen, maor ik laot het eerst allemaol ies op mij ofkommen.”
