Asielkinderen vieren kerst op de azc-school in Assen. Maar hoe lang bestaat de school nog? 'Ik heb geen zin in de vakantie'

Het is een drukte van belang op de gang van Kindcentrum De Feniks in Assen. Donderdagmiddag wordt er kerst gevierd. In alle lokalen zijn de tafeltjes gedekt, de bordjes en drinkbekers staan klaar. De leerlingen hebben hun feestelijkste kerstoutfit aangetrokken.

In het lokaal van de gemengde groep 3, 4 en 5 knispert het haardvuur op het digitale schoolbord. De lichten zijn gedimd, een verlichte kerstboom schittert in de hoek en een grote tafel staat vol zelfgemaakte hapjes. De kinderen smullen ervan en kletsen honderduit. „Iedereen is helemaal ontspannen”, glundert schooldirecteur Gauke Zijlstra.

Wie niet beter weet, zou denken dat het hier om een doodgewone school gaat. Maar De Feniks is een azc-school, waar kinderen uit het naastgelegen asielzoekerscentrum aan de Schepersmaat les krijgen. De school telt zo’n 120 leerlingen tot en met 14 jaar, van twintig verschillende nationaliteiten. De kinderen krijgen er vooral taal, rekenen en burgerschap. In de dagen voor Kerstmis leren ze over de feestdagen en het kerstverhaal.

De meesten zitten er een jaar. Daarna gaan ze naar het regulier onderwijs, als ze een verblijfsvergunning krijgen. Of, als ze die niet krijgen, terug naar het land van herkomst.

Maar of de school over een paar jaar nog in haar huidige vorm bestaat, is onzeker. De gemeenteraad beraadt zich de komende tijd op een structurele opvang van asielzoekers op deze plek. De overeenkomst met het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers loopt na 1 april 2026 af.

Wethouder Cor Staal (ChristenUnie) ziet graag dat de opvanglocatie permanent wordt. Ook hoopt hij in de toekomst duizend mensen aan de Schepersmaat te kunnen blijven opvangen, zoals nu al het geval is. Dat is veel meer dan de 360 die Assen minimaal moet opvangen volgens de spreidingswet.

Buurtbewoners zijn kritisch, maar schooldirecteur Zijlstra is voorstander van het opvangen van een groot aantal asielzoekers. Want, zo stelt hij, alleen daardoor kan de school blijven bestaan en blijft de kwaliteit hoog. „Kleine scholen zijn kwetsbaar. Op een grote school hebben we voldoende leerkrachten die van elkaar kunnen leren. Op een kleine school heb je veel minder leraren.”

Ook kan de school dankzij voldoende leerkrachten speciale klassen inrichten, zegt Zijlstra. Bijvoorbeeld een peuteropvang, waar peuters én ouders alvast kennismaken met de Nederlandse taal en schoolgewoonten. „Dat soort zaken kunnen we niet doen op een kleine school”, zegt Zijlstra.

Niet alleen voor Zijlstra, ook voor de kinderen zelf lijkt de school onmisbaar. De kinderen vertellen graag over wat ze leren. „Ik vind rekenen het leukst”, zegt de Somalische Reem (9). De Koerdische Aya (8), die een knalrode jurk draagt en een gewei met kerstballen eraan op haar hoofd heeft, vindt lezen juist leuk. Ze somt ook nog even op waar iedereen vandaan komt. „Turkije, Somalië, Georgië, Syrië.”

De eveneens Koerdische Fahima (9) is goed in lezen, zegt ze in vloeiend Nederlands. „Maar ik heb geen zin in de kerstvakantie”, zegt ze mokkend. „De kinderen zitten dan alleen maar in het azc”, vult juf Joanne Koster (32) aan. „Daar hebben ze niet veel te doen.”

Koster verkoos lesgeven op de azc-school boven een ‘gewone’ school. „Als leerkracht kun je deze kinderen een goede basis geven voor later”, zegt ze. „In het regulier onderwijs is dat toch anders. Daar kunnen ouders bijvoorbeeld meer ondersteuning bieden. Hier speel je als leraar een grote rol.”

Directeur Zijlstra hoopt dat betrokkenen en belanghebbenden inzien dat een permanent azc belangrijk is. „Dan heb je het net allemaal een beetje voor elkaar, met veiligheid en andere zaken, en dan zeg je: we doeken het weer op. Dan moet je ergens anders misschien weer opnieuw beginnen. Met al die korte constructies gaat heel veel tijd, geld en energie verloren.”

Het college van burgemeester en wethouders komt naar verwachting in de loop van volgend jaar met een voorstel voor een permanent azc.