Nieuwe tentoonstelling Mensinge Roden in het teken van het familieleven op de havezate

Het tijdschrift Panorama met een prachtig artistiek voorblad in de ene, een onaf breiwerkje in de andere stoel. Tussen de oude stoelen met de prachtige groen-gouden bekleding staat een muziekmeubel. ,,Zo één hadden wij vroeger thuis ook!”, verzucht een van de bezoeksters die aanwezig is bij de opening van de nieuwste tentoonstelling op havezate Mensinge in Roden. De tentoonstelling staat in het teken van het familieleven in de eeuwenoude havezate.

Bij de opening wordt ook het schilderij van de laatste bewoonster, Reina Timmermans-Kymmell, onthuld. Al haar voorouders hangen in één van de chique kamers van de havezate. Museumdirecteur Mara Bosboom vond dat de laatste bewoonster niet mocht ontbreken en vroeg Anna Maria Vargiu om Timmermans-Kymmell te portretteren. ,,Ik had het nog niet gezien, maar ik vind het prachtig”, oordeelt Timmermans-Kymmell nadat ze samen met Bosboom het portret heeft onthuld.

Timmermans-Kymmell woont nog altijd tegenover de havezate en helpt de vrijwilligers met haar kennis over het pand. Zoals bij de restauratie van wat ze vroeger het boudoir noemden: een zitkamer in de stijl van de jaren 50. Er staan een grote salontafel met een prachtig theeservies, net als vroeger hangt er een vijfarmige kandelaar aan het plafond en het behang is nagemaakt op basis van foto’s en de herinneringen van de laatste bewoonster.

In 1949 kwam Reina Timmermans-Kymmell als jong meisje vanuit het platgebombardeerde Rotterdam naar Roden. Haar vader, de rechter Georg Kymmell, erfde de havezate onverwacht van zijn verre nicht Christine Kymmell. De excentrieke dame stond in Roden bekend als ‘De Joffer’. Timmermans-Kymmell voelde zich in Roden, waar iedereen elkaar groette, snel thuis. Vaker dan in de havezate was ze buiten te vinden.

,,Mijn moeder zat altijd op deze stoel”, zegt ze over de plek waar ze bereidwillig poseert voor een foto. ,,En mijn vader in de andere. Ze luisterden hier naar muziek, vaak Franse chansons. Televisie was er toen nog niet.” Een foto van haar vader hangt op de muren van de kamer. Net als kunst van een excentrieke neef, schilder Coenraad Kymmell. In de oude vitrinekast liggen snuisterijen van vroeger.

De kamer doet haar terugdenken aan haar jeugd. Maar ze mist ook nog spullen. De schelpenkast, waarin de collectie van één van haar broers lag. Of de mooie staande klok die vroeger in de gang stond. Ze hoopt dat ze ooit nog terugkeren. In 1963 betrok Timmermans-Kymmell het huis zelf, met haar man en kinderen. ,,Ik zie ze nog op de fietsjes door de gang gaan. Ik heb zo ontzettend veel van dat huis gehouden en ik houd er nog van.”

Omdat het onderhoud van Mensinge veel te duur werd, verkochten ze het in 1985 aan de toenmalige gemeente Roden. Sinds 1988 is het een museum. De havezate is van dinsdag- tot zondagmiddag open voor publiek.