Lamert Kieft döt verslag van de gebeurtenissen in zien woonplaots, argens in Zuudwest-Drenthe. Beeld: Coen Berkhout | Midjourney
Ibrahiem de Afrikaanse vluchteling en diens vrouw Somalia zijn mensen welke lekker eten bijzonder op prijs stelt met elkaar, als fijnproeverts zijnde met veel verstand ervan.
„Oens lust feiluk alles wel”, aldus Ibrahiem, „Italiaons, Thais, Fraans, Engels zölfs, mar net zo goed ook de hollaandse pot mit eerappels, gruunte en vleis, of lekker snart of ‘n staamppottie zolte sniebonen.”
Eulifantenschenke
Ook de lokale Afrikaanse boes-boeskeuken kan bij beide echtelieden op een warme, doch smakenlijke onthaal rekenen. „We bint der mit op egruid, jao”, aldus Ibrahiem de Afrikaanse vluchteling, ,,ik kan mar zó midden in de nacht waker worden, zun zin heb ik dan in bieveurbield een sneegie wit cassavebrood mit ’n beste likke gazellebotter en ’n paar mooie dunne plakkies eulifantenschenke. Of lekker siepelhachee van deurregen neushoornlappen en m’bapee milla, een soort van rooie kool. Lekker heur, ie kloeft der oe de vingers bij òf”, aldus Ibrahiem, als smulpaap zijnde.
Het mag dan ook wel geen verwondering wekken alsdat Ibrahiem en Somalia er ook bijzonder druk op zijn om te dineren in een goed sterrenrestaurant. Zo waren beide echtenlieden vorige week nog te vinden in gasterie De Rommelpot in Kluitenberg. „Ze hebt mar ien sterregie, dat ie kunt der drekt niet alles van verwachten”, aldus Ibrahiem, „mar ’t is ok wel ies lekker de voeten argenswaor aans under de tafel te stikken dan altied mar bij ‘De Erven Sjonnie de Boer’, laow mar eerlijk weden”, aldus hij.
Vegan lamstong
Zo zaten dan de beide Afrikaanse vluchtelingenlieden Ibrahiem en Somalia op hun gemak de menukaart te bestuderen in gasterie De Rommelpot met een mooi glaasje bubbels er alvast bij; om de smaakpupillen lekker op te warmen en zo wat heen.
„Ik neme eerst de geconfijte lamstonge mit schoem van knolselderie en grote garnalen, òf elakt mit hunnigstrope en salie”, aldus Ibrahiem na amper beraad, „ieje dan?” en koos Somalia voor hetzelfde, maar dan met vegan lamstong en dito garnalen aldaar.
Hoog water
Zo zaten zij dan in afwachting van de eerste gang genoegenlijk de zaak eens rond te kijken. „Mooie tente”, aldus Ibrahiem, doch had Somalia het oog ergens anders. „Ziej die witte vrouwe daorzoot, bij ‘t raam?”, aldus zij, „’t spiet mij wel, mar die is toch veuls te dikke? Daj oe dan toch nog volstoppen duurt in ’n pèeperduur restaurant” en stond Somalia op, daar zij hoog water gevoelde. Doch al snel was zij terug.
„Ze hebt mar ien damestoilette hierzoot”, aldus zij, „en die was bezet. Wat is mij dit veur armoedige bende. Afijn, dommiet nog mar ies probèeren”, en na enige tijd weer opstond. Doch jammer genoeg deed de gevulde doch gezette mevrouw bij het raam dat net even eerder. „Wel vergimme”, aldus Somalia, „is dat dikke mèense mij net even te glad òf.”
En tien minuten later: „Ieb, die dikke vrouwe is nog altied niet terugge; die zit daor heus gien psalmvarsies op te zeggen heur; die zit daor dus gewoon te drieten. Gatver, en daor mut ik dommiet in zitten. En ik mut zo neudig! Toe Ieb, gaot ies even kieken of der al wat schot in zit”, aldus Somalia de Afrikaanse doch gruwelende vluchtelinge.
Schaduw over het smaakgebeuren
„En wat as ze der nog zit?”, meende Ibrahiem, „zal ik dan de deure mar intrappen en dat dikke mèense van de pot trekken?” En hoofdschuddend op stond.
„Niks aan de hand”, aldus hij bij terugkomst, „dat dikke mèense stiet gewoon boeten te roken” en Somalia met gehaaste doch opgeluchte tred heen het enigste vrouwentolet verdween. Het eten bleek naderhand, hoewel nog lang geen drie sterren, niet tegen te vallen. Doch helaas kon dit niet gezegd worden van het damestolet, welke een schaduw wierp over het smaakgebeuren.
