Arjan Bouwmeester (links) en Sander Winkel op hun droomwerkplek, stadion De Oude Meerdijk. Foto: Cor Lasker
Werkplekken voor mensen die een steuntje nodig hebben, zijn er veel. Van inpakken op een sociale werkplaats tot dieren verzorgen op een zorgboerderij. Nu ook bij FC Emmen.
Helemaal voetbalgek zijn en mogen werken bij je favoriete voetbalclub. Jesse uit Wachtum leeft sinds vorige week zijn droom. En dat is niet vanzelfsprekend. Want voor jongens en meiden van zijn school, voortgezet speciaal onderwijs Thrianta, is het niet altijd makkelijk een goede werkplek te vinden.
Hok van Karel
Jesse (18) kan nu op maandag gewoon in het rood-wit naar stadion De Oude Meerdijk en iedereen die het horen wil vertellen dat hij bij FC Emmen werkt. Op zijn eerste dag keek hij zijn ogen uit. Langs het veld bij de training, op de lege tribune en in het hok van materiaalman Karel.
Jongens en meiden die van voetbal houden, en wel wat hulp en zorg kunnen gebruiken om zich te redden in het leven, een plek bieden in en rond het stadion.
'Kei' Jesse neemt een kijkje in het materiaalhok van Karel Hilbrands. Foto: De Keien
Het is precies wat de mannen achter werkplek ‘De Keien’ beogen. Geestelijk vaders zijn Sander Winkel uit Hollandscheveld en Arjan Bouwmeester uit De Wijk, beiden supporters van Emmen. Winkel naar eigen zeggen de successupporter van de twee en Bouwmeester de fanatiekeling die bij alle hoogte- en dieptepunten vooraan stond.
Ademt voetbal
Doorsneehulpverleners zijn ze niet. Ze voldoen aan alle noodzakelijke vinkjes voor goede zorgverlening, maar weten ook zelf hoe hard het leven soms kan zijn. Winkel werkte in de bouw en Arjan is veteraan. Ze kennen elkaar als collega’s uit de zorg.
,,Werkplekken voor elkaar boksen bij de mooiste club van Nederland. Het was eerst een droom, toen een plan en nu de praktijk’’, stelt Winkel niet zonder trots, terwijl hij zijn latexhandschoenen voor het schrobben van de pispotten onder de Oosttribune uittrekt.
Eerst koffie in de uitvalbasis van De Keien onder diezelfde tribune. Het honk van de stewards waar werkelijk alles voetbal ademt. Tussen de vele voetbalshirtjes aan het plafond een krantenknipsel: ‘Emmen-stewards verslaan Ajax’.
Bouwmeester legt een paar koeken klaar voor de veiligheidsbewakers van de club. ,,We zitten toch in ‘hun hok’, dus het is even wennen aan elkaar. Maar juist met deze mannen en vrouwen gaan we goed samenwerken. We hebben allemaal hart voor de club.’’
In clubkleding
Wat spoken die nieuwe jongens en meiden uit is wat spelers, werknemers en vrijwilligers aan De Oude Meerdijk graag willen weten.
Bouwmeester: ,,Ten eerste het ondersteunen van het facilitaire team van FC Emmen. De boel netjes houden of netter maken. Dat we nu de wc’s schrobben, bespaart de club een zakcentje en wij pakken het graag aan.’’
Uitvalbasis van De Keien met een stamtafel waar ze samen eten en over voetbal ouwehoeren. Foto: Cor Lasker
Maar het is zeker niet alleen poets- en productiewerk benadrukt het duo. Ze willen in de toekomst graag helpen bij sfeeracties op de tribune of het bestieren van een fanshop.
Ze namen een kijkje in de keuken bij andere clubs met dagbesteding in het stadion. ,,De belangrijkste les van elders is dat we echt onderdeel worden van de club, dat we voor iedereen herkenbaar en benaderbaar zijn. We dragen ook gewoon clubkleding’’, zegt Winkel terwijl hij zijn eigen vest openritst en het blauwe uitshirt toont. Onder het logo van FC Emmen ter hoogte van het hart staat De Keien.
Bijzondere omgeving
Vandaag is het de eerste werkdag van Marielle (21) uit Blijham. Zelf kon ze een aardig balletje trappen bij WVV in Winschoten, maar een dubbele hernia gooide roet in het eten. Het was niet de enige tegenslag in haar jonge leven. Kort samengevat: pech met mannen en veel onrust in lijf en hoofd.
Bij De Keien moet ze ritme opdoen en weer lol in het werk krijgen. Toen haar persoonlijk begeleider Pia uit Bovensmilde van HiFive vanochtend vroeg voor de deur stond bleek dat nog best een opgave. Ze was moe en had geen zin de tocht naar Emmen. Toch ging ze met Pia mee.
,,Nu vind ik het heel lastig om met jou te praten. Over een paar maanden als je weer komt hoop ik dat ik je met plezier kan vertellen wat ik hier allemaal doe. Ik merk meteen dat het een heel bijzondere omgeving is om te mogen werken’’, zegt Marielle na een koffiepauze.
Met Pia inspecteert ze ondertussen de reclameborden op de tribunes. Mogelijk zit er nog een andere werkplek in voor de toekomst. ,,Nee, niet alleen Easytoys vind ik interessant’’, reageert ze op een plaagstootje van haar begeleider.
Kleinschalig
In totaal kunnen er acht deelnemers per werkdag aan de slag, dus maximaal dertig tot veertig achttienplussers, verdeeld over vier werkdagen. Bouwmeester: ,,Het moet kleinschalig blijven. Het loopt aardig vol, maar wie heel graag bij FC Emmen werkt en denkt het beter te weten dan onze trainer Fred Grim is natuurlijk welkom.’’’
Een bekende supporter van Emmen loopt vandaag ook een dagje mee om te kijken of hij een kei kan worden. Hij kent Bouwmeester van de tribune. ,,Is het niet lastig als jij mij begeleidt, ik ken je ook op een andere manier…’’
Bouwmeester snapt die twijfel bij zijn voetbalmakkers. ,,Ze kennen me van en op de club. Ik ben heus niet altijd de braafste geweest. Maar ik ken ook de taal van de tribune en heb een echt zorghart. Misschien is die betrokkenheid juist onze kracht.’’