Jan Stap en zoon Dirk Jan in de werkruimte van Jan Stap in het stadion, ook wel De Huiskamer genoemd. Foto: Boudewijn Benting
Zonder vrijwilligers staat Nederland stil. Dat geldt ook voor FC Emmen, waar zo’n 250 mensen belangeloos de handen uit de mouwen steken. Jan en Dirk Jan Stap behoren al jarenlang tot deze groep. Vader Jan is stadionbeheerder, zijn zoon Dirk Jan houdt zich onder meer bezig met het onderhoud van het hoofdveld. Dat Stap senior ooit zelf profvoetbal speelde, weet bijna niemand.
Januari 2006. De selectie van FC Emmen stapt op het vliegtuig om zich in Turkije voor te bereiden op de tweede competitiehelft. Niet alleen spelers, trainers, begeleiders en journalisten nemen plaats in het toestel, maar ook Jan Stap (71). ,,Voetballiefhebbers die graag zo’n trainingskamp van dichtbij mee wilden maken, konden zich hiervoor opgeven. Dat leek mij wel wat’’, blikt de Emmenaar terug. ,,Het weer in Turkije was prima en het werd een leuke trip. Ik bekeek trainingen en oefenwedstrijden en maakte kennis met toenmalig trainer Jan van Dijk en met spelers als Joseph Oosting en Jannes Wolters.’’
Stap was geen supporter die vaak naar het stadion ging. ,,Om eerlijk te zijn had ik nog maar één keer een thuisduel bezocht, tegen De Graafschap.’’ Die ene trip naar Turkije veranderde veel in het leven van Jan Stap. Er was een klik tussen de Emmenaar en de profclub. Nog hetzelfde jaar werd hij teammanager bij de C-junioren en vervolgens vervulde hij die functie bij de A- en B-junioren. ,,Je bemoeit je dan niet met het voetbal, maar wel met de randvoorwaarden zodat alles goed functioneert. In die tijd coördineerde ik ook het vervoer en zat ik vijf dagen per week achter het stuur van een busje om jeugdspelers van en naar het stadion te brengen om te kunnen trainen.’’
Het staat met grote letters op de deur: Huiskamer FC Emmen
Drie jaar na de trip naar Turkije werd Stap stadionbeheerder en dat is hij nog altijd. Wie naar zijn werkruimte loopt, ziet meteen al dat hij zich thuis voelt op De Oude Meerdijk. Op de deur staat met grote letters FC Emmen Huiskamer. Er staan en hangen veel persoonlijke spullen van de zeventiger, onder meer een grote ingelijste foto van zijn drie zoons: Dirk Jan, Sebastiaan en Joris. De plaat is flink wat jaren geleden genomen, de hond die er ook bij op staat leeft al geruime tijd niet meer.
De Huiskamer van FC Emmen, het domein van Jan Stap. Foto: DvhN
Van de drie zoons, is Dirk Jan (30) de enige die zich ook als vrijwilliger inzet voor FC Emmen. ,,Ik volgde de opleiding sport en bewegen op het Drenthe College en mijn pa heeft geregeld dat ik hier stage kon lopen. Dat beviel zo goed, dat ik hier nooit meer ben weggegaan.’’
Stadionbeheerder, wat is dat eigenlijk? ,,In mijn geval een chique woord voor conciërge’’, glimlacht Stap senior. ,,Ik coördineer alle voorkomende werkzaamheden die met het stadion te maken hebben. Zijn er dingen kapot, dan moeten die tijdig worden gerepareerd of vervangen. Dat regel ik dan. Denk bijvoorbeeld aan tribunestoeltjes, maar ook aan prullenbakken, kranen en lampen. Ook regel ik dat er genoeg spullen op voorraad liggen, om snel te kunnen handelen.’’
Daarna wordt het langzaam drukker in het stadion
Elke dag is de zeventiger minimaal een halve dag actief in het stadion. Vaak is hij er als eerste, rond half zeven ‘s ochtends. ,,Als de schoonmaakster er nog niet is, haal ik het alarm eraf. Dan controleer ik mijn mails en maak ik het koffieautomaat schoon en vul dat apparaat bij. Daarna wordt het langzaam drukker in het stadion.’’
Stap senior benadrukt dat hij zeker de laatste jaren vooral coördineert en dat het belangrijke uitvoerende werk door anderen wordt gedaan. Door onder meer dus zijn zoon Dirk Jan. Niet lang nadat zijn vader stadionbeheerder werd, werd ook hij vrijwilliger. Hij reed met jeugdspelers heen en weer en trok met een collega de lijnen op het hoofdveld toen dat nog van echt gras was. ,,Later kwam er kunstgras en dat betekende andere taken. Je moet er geregeld met een tractor met een borstel overheen. Hierdoor komen de korrels in het gras naar boven en dat is goed voor de demping.’’
Jan en Dirk Jan Stap bij de grote watertanks die nodig zijn om het hoofdveld voor trainingen en wedstrijden nat te kunnen maken. Foto: Boudewijn Benting
Voor trainingen en wedstrijden moet het kunstgras nat worden gemaakt. Ook daar houdt Dirk Jan Stap zich geregeld mee bezig. Voor thuisduels opent hij alle toiletruimtes en zet hij het ‘golfkarretje’ klaar waarmee geblesseerde spelers van het veld kunnen worden gehaald.
Spelers smeren voor uitduels hun eigen broodjes om mee te nemen
Ook belangrijk: de bordjes langs acht invalswegen van Emmen waarop de eerstkomende thuisduels van FC Emmen worden vermeld. Stap senior is ervoor verantwoordelijk dat dit goed gebeurt en anderen voeren het uit. Wat Jan Stap wel zelf doet, is het regelen van de spullen die nodig zijn voor de lunch voor de eerste selectie.
,,In het begin was het zo dat vrijwilligers bij uitduels lunchpakketten voor die jongens maakten. Maar daarmee zijn we gestopt. De ene speler lustte geen ham, de andere wilde geen boter en zo waren er nog wel meer wensen. Het leek de club op een gegeven moment raadzaam dat die jongens hun eigen broodjes gingen smeren voor in de lunchpakketten. Dan krijgt iedereen wat hij wil en hoeven we na afloop geen broodjes weg te gooien omdat ze niet naar wens waren.’’
Met Limburgia naar Sportclub Drente, dat was een hele reis in die tijd
Hebben vader en zoon eigenlijk zelf op niveau gevoetbald? ,,Ik niet’’, zegt Dirk Jan Stap. ,,Ik heb bij meerdere verenigingen gespeeld, maar kwam uiteindelijk maar tot één duel in een eerste elftal. Dat was bij SC Angelslo in Emmen. Ik scoorde wel een goal, maar we verloren met 13 -1.’’
Af en toe gaan er stoeltjes in het stadion kapot. Jan Stap, de stadionbeheerder, regelt dat anderen ze vervangen. Foto: Boudewijn Benting
Vader Jan bakte er meer van. Hij begon als jeugdspeler bij NWVV in Nieuw-Weerdinge en verhuisde als 12-jarig jochie naar Zuid-Limburg. Daar ging hij voetballen bij het legendarische Limburgia in Brunssum, dat in het seizoen 1949/1950 Nederlands kampioen was geworden na een 6 - 0 zege tegen Ajax in het Olympisch Stadion. ,,Ik kwam later als tweede keeper bij de eerste selectie, dat toen profvoetbal speelde in de tweede divisie. Uiteindelijk heb ik vijf wedstrijden in het eerste gekeept, waarvan twee als invaller.’’
Stap senior denkt er met plezier aan terug. ,,We speelden met Limburgia ook tegen Sportclub Drente. Dat was een hele reis in die tijd, hoor. Eerst met de trein van Sittard naar Hoogeveen en dan met de bus van Hoogeveen naar Klazienaveen. En vervolgens ook weer helemaal terug.’’
‘De opstelling laat ik mooi aan Dick en zijn assistenten over. Ieder zijn taak’
Later ging Stap weer in Drenthe wonen en voetbalde daar nog als veldspeler in het eerste team van SV Pesse en Noordscheschut. Daarna was hij 27 jaar trainer van meerdere Drentse clubs en werd kampioen met Ruinerwold, Wacker (De Wijk), Ruinen en Uffelte. Je zou dus zeggen dat de zeventiger wel verstand van voetbal heeft. Toch komt hij nooit in de verleiding om bij FC Emmen hoofdtrainer Dick Lukkien aan te spreken over bepaalde spelers en de opstelling. ,,Nee hoor, dat soort zaken laat ik mooi aan Dick en zijn assistenten over. Ieder zijn taak. En laten we dat ook maar zo houden.’’
Team van 250 vrijwilligers
Vrijwilligers zijn van onschatbare waarde voor FC Emmen. Dit zegt marketingmanager Marc Timmer. In totaal zetten zo’n 250 mensen zich belangeloos in voor de club en zorgen er zo mede voor dat er in Emmen betaald voetbal kan worden gespeeld. Het gaat dan om onder meer stewards, verkopers van fanartikelen, schoonmakers, mensen van de onderhoudsploeg en de ontvangst, de stadionspeaker en zijn metgezel die zorgt voor licht & geluid, de Kids Club, horeca, de twee supportersverenigingen en de persoon die op pad gaat in het pak van mascotte SIBI.
