Andries Middelbos bracht het boek Knooien in ’t duuster uit. Foto: Harry Tielman
De rubriek Hier kom ik weg is een samenwarking met het Huus van de Taol en giet over Drenten en heur verhalen. Andries Middelbos oet Nieveen is twintig jaor kraantenbezörger. Zien eerste boek, Knooien in ’t duuster, stiet vol anekdotes over wat e veur dag en dauw metmaakt.
Verbaozing over brievenbussen, dat triggerde Andries Middelbos (70) um zien avonturen as kraantenbezörger op Nieveen op te schrieven. ,,Geregeld dacht ik: hoe is het toch meuglijk daj zu’n bus hebt? Brievenbussen waorvan de klep haost vastroest is of die as zo klein bint dat er amper een kraant in past, bussen die van ellende haost uut mekaar valt en bussen die bliekbaar nooit leegd wordt…”
Middelbos kan een hiel koppel opsommen. Oeteindelijk hef e 37 verhalen schreven over zien belevenissen ’s mörgens vrog. Zien boek Knooien in ’t duuster is schreven in het Drèents van Drieber stiet in de verantwoording. ,,Ik bleek in mien teksten allerlei varianten van de streektaol deur mekaar hen te gebruken. Zoas ik het dee, kun het niet, zee mien corrector. ‘De iene keer schrief ie Midden-Drèents, de aandere keer Zuudwest-Drèents en soms ok wat Veenkoloniaals tussendeur’, zee ze.”
Hier kom ik weg
,,Tja, ik woon nou twintig jaor op Nieveen en ik kom van Drieber, op de grens van zaand een veen, waor meerdere varianten spreuken wordt. Daorbij kwam mien moe van ’t Hollandscheveld en mien va van de Smilde”, zeg e. ,,Dat he’k allemaol metkregen. Dan hej al zoveul varianten deur mekaar. Die vermenging van taol, daor moej ok niet al te streng met umgaon, denk ik.”
Weerum veur de liefde
Middelbos is het tiende kind oet een gezin van twaalf kinder. Nao de mulo en de havo giet e hen de Pedagogische Academie in Assen. ,,Daor kreeg ik het vak drama. Dat was een openbaring veur mij. Ik vun het prachtig.” Hij verhoest nao de PA hen Utrecht en giet studeren an de Akademie voor Expressie door Woord en Gebaar. Later giet e warken in Delft en Rotterdam as docent dramatische vörming.
Jaorenlang woont Middelbos in Delft, maor hij komp na zu’n 25 jaor weer hen Drenthe veur de liefde. ,,Ik heb met veul plezier in Utrecht en Delft woond. Die steden bint prachtig, maor der hef altied wel een soort heimwee west hen Drenthe. A’k weerum reed vanuut het westen en ik was Zwolle veurbij, vuulde dat altied as thuuskommen.”
De leste jaoren veur zien pensioen warkt e as dramadocent an het Alfa-college in Hoogeveen. Ok nimt e nou ongeveer twintig jaor leden de kraantenwiek over van zien kinder. ,,Hiel vaak as um kwart veur zes de wekker giet, denk ik: Andries, waorum doej dit? Maor a’k underweg bin dan vuul ik mij aal frisser en a’k weer in huus kom, bin ik hielemaol wakker en gao’k lekker an de koffie en zölf de kraant lezen.”
Alle verhalen in zien boek gaot over dingen die hum raakt. Humor speult een veurname rol. ,,Ien verhaal over een dementerende vrouw, die mij anzöt veur postbode, is wal serieuzer.”
Het schrieven smak naor meer. Middelbos gef geregeld optredens met eigen Drèentse liedties en verhalen over zien jeugd. ,,En ik bin al gangs met een volgend boek. Dat wordt een Bildungsroman, een roman waorin de ontwikkeling van een man centraal stiet. Ok dat schrief ik in het Drèents. Met praoten schakel ik makkelijk van het Drèents naor het Nederlands, maar het schrieven in de streektaol past mij veul beter.”
