98 meisjes vallen in Leeuwarden flauw voor zanger Koen Wauters: 40 jaar Clouseau in 7 getallen

Het is 16 december 1984, een gure zondag. Op de radio klinkt het gloednieuwe Do They Know It’s Christmas Time van Band Aid, terwijl miljoenen televisiekijkers afstemmen op Dallas of Dynasty. De Belgische broertjes Koen (17) en Kris Wauters (nog nét geen 20) hebben geen tijd om te kijken. Met enkele vrienden beklimmen ze bloednerveus het podium van het cultuurcentrum in hun woonplaats, het nabij Brussel gelegen Sint-Genesius-Rode.

Zonder het te weten beginnen ze die dag aan een ongekend succesverhaal. Want wie kan voorspellen dat ze vier decennia lang elke zaal moeiteloos zullen uitverkopen? Zondag 15 september komen de broertjes Wauters naar De Oosterpoort in Groningen. Daarom: 40 jaar Clouseau in 7 getallen.

Eigenlijk is Clouseau een bedenksel van drummer Bob Savenberg. Hij is erbij als Koen en Kris Wauters in 1984 het huwelijk van hun zus muzikaal opluisteren. Samen beginnen ze een bandje. De groepsnaam is afgeleid van het filmpersonage Jacques ‘Inspector’ Clouseau, door Savenberg vaak geïmiteerd tijdens zijn werk voor de lokale radio. De band speelt aanvankelijk vooral covers, maar Savenberg schrijft zelf ook liedjes. Een daarvan, Brandweer, verschijnt als single nadat Clouseau in de zomer van 1987 indruk maakt tijdens het festival Marktrock in Leuven. Maar op Brandweer zit het grote publiek dan nog niet te wachten. De verkoop stopt na welgeteld 427 exemplaren. Volgens de verzamelsite Discogs ‘doet’ een gemiddeld exemplaar tegenwoordig zo’n 100 euro, maar er is ook al 239,50 euro voor betaald.

Stef Bos schrijft in 1988 het liedje Verlangen voor zijn vriendin Ingeborg. Zij vraagt Koen Wauters voor de achtergrondkoortjes. Het plaatje (uitgebracht als ‘Ingeborg met Clouseau’) veroorzaakt nauwelijks opwinding. Een cover van Gordon Campbells With A Woman Like You, in het Nederlands bewerkt tot Alleen Met Jou, betekent in datzelfde jaar een eerste kennismaking met de hitlijsten. Maar de remmen gaan pas los met Anne, waarmee Clouseau op 17 juni 1989 de eerste plaats bereikt in de Ultratop, de Vlaamse tegenhanger van de Nederlandse Top 40. Anne gaat over het ex-liefje van bassist Geert Hanssens, auteur en componist van de doorbraakhit. Leuk detail: met Anne doet Clouseau in 1989 mee aan de nationale voorronde van het Eurovisie Songfestival. De groep legt het daarbij af tegen... Ingeborg. Zij wint met Door De Wind, opnieuw een Stef Bos-compositie. In Nederland kennen we dat nummer vooral van Miss Montreal, die er − pas in 2020 − een dikke hit mee scoort.

En toen waren er nog maar... Bassist Geert Hanssens is het eerste bandlid dat het voor gezien houdt. Het debuutalbum Hoezo? en de Nederlandse doorbraaksingle Daar Gaat Ze moeten dan nog verschijnen. Wie Hanssens nu googelt, ziet dat hij huisarts is geworden in Sint-Genesius-Rode − precies, van dat eerste optreden. De tweede afhaker is gitarist Etienne (‘Tjenne’) Berghmans, exact een dag voordat op 1 oktober 1990 de tweede elpee Of Zo... verschijnt. „Ze hebben me gewoon gedumpt”, laat hij optekenen in De Post. Daarna is het de beurt aan Karel Theys, die als bassist Geert Hanssens was opgevolgd. Theys speelt later af en toe op platen van andere artiesten, maar verdient zijn brood algauw als professioneel vertaler. Halverwege de jaren 90 is naast de broertjes Wauters alleen drummer Bob Savenberg nog over. Die stopt na de Oker-tournee. „Toen we voor die plaat de liedjes bespraken die al dan niet op de cd zouden verschijnen, kreeg ik het gevoel dat mijn teksten ver begonnen af te dwalen van de teksten waar Koen en Kris mee bezig waren”, verklaarde hij later tegenover 8Weekly. Sindsdien, dus nu al bijna 30 jaar, is Clouseau een duo dat wordt aangevuld met freelance muzikanten.

In eigen land stond Clouseau tot dusverre 554 weken (dat is meer dan 10 jaar!) in de Ultratop, verdeeld over zestig verschillende titels. Dit jaar was Vuurwerk nog een bescheiden succes. In Nederland dateert de laatste hit van 1996: Nobelprijs schopte het destijds tot nummer 37 in de Top 40. Aan deze kant van de grens stond Clouseau 116 weken in de hitlijst, met in totaal 14 verschillende liedjes. Een significant verschil. Toch is met name Noord-Nederland altijd favoriet gebleven bij de mannen. „We hebben een speciale band met Groningen”, noteerde het Nieuwsblad van het Noorden in 1995 uit de mond van Bob Savenberg. „Een paar jaar geleden hebben we in De Oosterpoort een televisiespecial opgenomen en daarna zijn we met Frank Boeijen gaan stappen in de binnenstad. Hebben we een hoop pinten naar binnen gewerkt.” Qua enthousiasme is Groningen vergelijkbaar met België, aldus de drummer. „De mensen zijn hier alleen een stuk directer dan bij ons. Vroeger, toen we net doorbraken, kwam dat weleens bedreigend op mij over. Maar dat is door de jaren heen veranderd.”

Hoe bedreigend een enthousiaste menigte kan zijn, ondervonden de muzikanten van Clouseau meermalen. „Het ergste wat we hebben meegemaakt, was een optreden in Leeuwarden”, zei Koen Wauters onlangs in De Telegraaf. „Daar vielen 98 dames flauw tijdens een concert van 90 minuten. De hulpdiensten moesten vanuit de coulissen komen en mij opzij duwen om de meisjes uit het publiek te kunnen trekken. Dat was wel heftig.” Volgens Wauters was Clouseau een ‘boyband avant la lettre’, zonder overigens die intentie te hebben. „En ja, de meisjes vielen flauw, maar dat kwam echt niet doordat ze Koen Wauters zagen, maar doordat ze vaak al heel vroeg voor het podium stonden te wachten, zonder eten en drinken. Met zoveel volk in een ruimte raakte de zuurstof op. En dan kwamen wij op, werd iedereen nog wat wilder en ging het met een tekort aan suikers nog weleens mis.”

Clouseau was in Vlaanderen en Nederland dermate succesvol, dat in 1991 de tijd rijp werd geacht voor een internationale doorbraak. Deelname aan het Eurovisie Songfestival in Rome – met een gegarandeerd miljoenenpubliek – zou daarbij als breekijzer moeten fungeren. De groep mocht van de Belgische selectiecommissie zelf het liedje kiezen. Dat werd Geef Het Op. Achteraf bezien een toepasselijke titel, want het uptempo niemendalletje eindigde roemloos op de 16de plaats (van de 22 deelnemers). Ook het album Close Encounters, met daarop Engelstalige bewerkingen van eerdere hits, kon geen potten breken. Terwijl er alweer een nieuwe Nederlandstalige cd in de winkels lag (Doorgaan) begonnen de mannen in mei 1992 aan een Europese tournee in het voorprogramma van Roxette. Tijdens optredens in België begon het publiek zo hard de Nederlandstalige versies mee te brullen, dat Koen Wauters uiteindelijk zelf ook maar overschakelde. Na een tweede Engelstalige flop, In Every Small Town, opgenomen in Los Angeles, werd in 1994 de Europese droom losgelaten.

Op vrijdag 20 december 2024, precies 40 jaar en 4 dagen na dat eerste optreden in Sint-Genesius-Rode, staat Clouseau voor de 125ste keer in het Antwerpse Sportpaleis. Het concert was in no time uitverkocht, waarna meteen negen extra shows werden aangekondigd. Inmiddels zijn ook alle kaarten voor een elfde, twaalfde én dertiende voorstelling de deur uit. Maakt een totaal van 137. Met een capaciteit van 15.000 bezoekers per avond hebben we het over een dikke 2 miljoen verkochte tickets. En dat zijn alleen nog maar de Sportpaleis-concerten. Ook de vijf Nederlandse optredens zijn deze maand tot en met de laatste plaats bezet. De Oosterpoort in Groningen, zondag 15 september aan de beurt, hanteert al maanden een wachtlijst.