Peter Pannekoek: ’Een slechte recensie? Dat komt vast nog wel een keer.’’
Met zijn theatervoorstelling ‘DNA’ stond hij vorige week avond na avond in een uitverkocht Carré. Overdag uitblazen zat er voor Peter Pannekoek niet in: de cabaretier moest filmen voor zijn zelfbedachte tv-programma ‘Waarom gaan we niet vaker?’ „Ik mik gewoon op 17 miljoen kijkers.”
Een dansvoorstelling blies hem naar eigen zeggen ’compleet weg’, zó goed vond hij het. „Ik heb veertig kaartjes gekocht en uitgedeeld aan vrienden. Op mijn kosten moeten ze het maar eens met eigen ogen bekijken. Echt iedereen was enthousiast.”
Datzelfde effect jaagt Peter Pannekoek (36) nu na met het AvroTros-programma 'Waarom gaan we niet vaker?' waarin onderdelen van theaterstukken worden verplaatst naar een verrassende locatie buiten. Denk aan een cabaretscène in een bos, een Marokkaanse bruiloft op een Gronings dakterras of een bushokje als podium voor een monoloog.
„Dat ga ik in het programma niet onderzoeken, hoor. Het had ook De Theatersletkunnen heten, want dat is wat ik ben. Ik hoop dat je door de inkijkjes van al het moois in het theater na afloop denkt: waarom gaan we niet vaker? Want wat ik merk onder mijn vrienden is dat als ze roepen ’wat zullen we vanavond doen?’ de opties beperkt blijven tot de kroeg, een restaurant of naar de film. Theater wordt zelden geopperd.”
„Dat valt echt hartstikke mee! Het is juist zo fantastisch aan Nederland dat bijna elk stad en dorp wel een theater heeft. Elke avond is er wel iets. En ook als het is uitverkocht, heb je een grote kans nog een kaartje te krijgen. Er zijn altijd wel mensen ziek.”
,,Het is mijn grote liefde. Zelf ga ik zeker twee keer per week en word eigenlijk nooit teleurgesteld. Het is al heel fijn om anderhalf uur lang in een soort zwarte doos te verdwijnen, waarop je niet op je mobiel kunt kijken. En zelfs als het niet zo heel goed is, kan ik lekker even nadenken. Over mijn eigen voorstelling bijvoorbeeld.”
„Ik heb totaal niet te klagen, maar promoot graag andere geweldige voorstellingen. Sommige mensen zeggen: ’Ik houd niet van theater’. Maar je hoort nooit iemand zeggen: ’Ik houd niet van eten’, of ‘Ik houd niet van muziek’. Omdat je vanzelf dat ene gerecht of die band ontdekt die je goed vindt. Dat is hetzelfde met theater. Er zijn zoveel verschillende vormen, je moet er alleen mee in aanraking komen. Denk bij toneel niet meteen aan vier uur lang Shakespeare. En dans gaat echt verder dan het Zwanenmeer.”
„Voor mij is iedereen een potentieel doelwit. Toneel wordt vaak plat op tv, dan mis je vaak toch iets. Daarom kiezen we elke week twee voorstellingen waarvan we een scène buiten opnemen. Zo zet de cast van Les Misérables het Drents Museum in Assen op stelten. We gebruiken de kracht van tv om theater te versterken. Zelfs drones worden ingezet, zodat mensen denken: wow, dat was tof, ik ben benieuwd hoe dit in het theater is.”
„Het is meer een kort interview van maker tot maker. Volle zalenvind ik heel goed, ik heb er zelf ook ooit in mogen zitten, maar dan gaat het bijvoorbeeld over je jeugd. Ik wil vooral bespreken over wat er op het toneel gebeurt. De rubriek Bij de viskraam gaat onder meer over hoe je een slechte recensie te boven komt. Jeroen Woe bijvoorbeeld is in het begin van zijn carrière neergesabeld. Kijk hoe succesvol zijn voorstelling nu is en alle prijzen die hij wint met Even tot hier. Ik bespreek de wraakneigingen die je ’s nachts richting de recensent hebt. Dit is eigenlijk iets universeels. In het leven krijgt iedereen, ook wie niet in de spotlights treedt, te maken met slechte recensies, op welk vlak dan ook. Het is leerzaam te horen wat anderen daarmee doen.”
„Wat mijn voorstellingen betreft heb ik het geluk gehad dat ik nog geen slechte recensie heb ontvangen. Dat gaat vast nog wel een keer komen. En als je het breder trekt? Ha, bel daarvoor maar met één willekeurige ex-vriendin, die zullen me niet meer dan twee sterren geven.”
„Het is geen comedyprogramma, maar wie mij een beetje kent weet dat het humor en tempo zal hebben. Zie het als een bruisend shotje cultuur. Wat de score betreft: ik mik gewoon op 17 miljoen kijkers. In alle eerlijkheid: het is NPO 2, op woensdagavond, na Nieuwsuuren het gaat over cultuur. Dat zal niet iedereen onmiddellijk aanspreken. Ik hoop dat het Nederlandse theaterlandschap er iets aan heeft, dat is voor mij wat telt.”
Waarom gaan we niet vaker?
Wekelijks vanaf woensdag 31 mei, 22.10 uur, NPO 2.
