De Zwitserse Priya Ragu neemt een livesessie op in de grote zaal van De Oosterpoort. Foto: Bart Heemskerk
Voor wie moeite wilde doen was er genoeg te grasduinen in het digitale aanbod, maar technische mankementen en coronamoeheid maakten deze digitale editie van Eurosonic eentje om snel te vergeten.
Woensdagmiddag op de Grote Markt in Groningen. Zes zeecontainers, in setjes van twee opgestapeld, staan klaar om kleurige tekeningen op het stadhuis te projecteren. Een informatiebord met het logo van Eurosonic Noorderslag ligt klaar. Het zijn de enige tekenen die er op wijzen dat hier vanavond het grootste showcasefestival van Europa van start gaat. Ook dit jaar weer via een livestream, bandjes kijken vanaf de bank dus. Op drie kanalen worden vooraf opgenomen filmpjes van Europese acts uitgezonden. Een soort terugkeer van MTV, maar dan voor nieuwe en onbekende muziek.
Technische problemen
Lang wist de organisatie een beslissing over de vorm van het festival uit te stellen, tot ze door de aanhoudende maatregelen gedwongen werden een knoop door te hakken. De snelheid waarmee de digitale editie moest worden opgetuigd was tijdens het hele festival terug te zien. Op de eerste avond waren sommige optredens vrijwel niet te volgen door een extreme vertraging in de synchronisatie tussen beeld en geluid. De Ierse band Dea Matrona kwam er meest bekaaid vanaf: de uitzending van hun optreden, à la de Beatles op een hoog dak, kampte met enorme vertragingen in het geluid en de groep werd in beeld als Italiaanse act aangekondigd. De inzending van de band Wet Leg maakte daarop extra jaloers met beelden van een volgepakte concertzaal met joelend publiek.
Europese artiesten die op het festival geboekt zijn krijgen budget van Eurosonic voor een live-opname van tien minuten, al blijkt het begrip ‘live’ aan interpretatie onderhevig te zijn. Waar sommige acts kozen voor een aanpak die deed denken aan sessies als die van de Tiny Desk Concerts van de Amerikaanse omroep NPR leken andere artiesten zichzelf wat meer artistieke vrijheid te gunnen. Zanger Cian Ducrot wisselde tussen zijn twee liedjes snel van outfit, Anna B Savage was in zwart-wit te zien naast een geblinddoekte danser en de band Monsieur Doumani van Cyprus manipuleerde subtiel de ingestuurde video waardoor de wolken boven de band razendsnel voorbij dreven. Je kan je afvragen of dat de bedoeling is van een showcasefestival, waar je vooral wil zien hoe een artiest zich live staande houdt. Hoogtepunten waren toch acts die zich aan de opdracht hielden.
Prachtige beelden uit de Oosterpoort
Een deel van de Nederlandse bands mocht een sessie opnemen in De Oosterpoort, waar de grote zaal voor de gelegenheid was omgetoverd tot televisiestudio. Dat leverde op donderdag prachtige beelden op van onder meer Blanks en Meskerem Mees, die allebei ook een Music Moves Europe Award in de wacht sleepten. De technische problemen van de eerste dag verergerden echter, waardoor het hele programma meer dan tien minuten te laat begon, met een chaotische avond tot gevolg. In de chat bij de uitzending raakten digitale bezoekers helemaal de draad kwijt toen in plaats van rapper Anna een strijkkwartet verscheen. „She dropped out with covid”, reageerde een kijker gevat.
Aan gitaarbandjes geen gebrek
Vrijdag bleven problemen uit en leken de drie kanalen wat meer ingedeeld te zijn naar genre. Op het eerste kanaal waren veel Nederlandse acts te zien met opnames uit Groningen, en een enkele buitenlandse artiest die ook een sessie in de Oosterpoort had mogen opnemen. Het tweede en derde kanaal werden gedomineerd door stevige gitaarbands en een breed assortiment elektronische muziek. De groeiende angst van oudere bezoekers dat gitaarbandjes uit de mode raken werd gesust: gedurende het hele festival bleek een vrijwel onuitputtelijke bron jonge muzikanten zich graag te bedienen van een grote versterker en zes snaren.
Vanuit het perspectief van Eurosonic, dat zich altijd al heeft moeten richten op zowel bezoekers uit de stad als de internationale muziekindustrie, is het overslaan van een editie geen optie. Hoofd programma Robert Meijerink zei eerder in DVHN dat Eurosonic Noorderslag geen festival is waar het bordje geannuleerd op kan. De acts die dit jaar deelnamen zullen ongetwijfeld profiteren van de aandacht die ze hebben gekregen. Voor de Groninger muziekliefhebber is het echter hopen dat ze in 2023 weer in de rij kunnen staan voor een grote nieuwe ontdekking in een bedompt zaaltje.