Debutant Dylano (15) uit Klazienaveen ster van de avond bij FC Emmen. ‘Dit zijn wel heel veel prikkels, hoor pap’

Het was een vertederend gezicht, vrijdagavond in stadion De Oude Meerdijk. Terwijl de piepjonge Hof zich voor het eerst met de grote mannen Luca Unbehaun en Koen Bucker opwarmde voor een echte profwedstrijd, stonden zijn opa, oma, moeder en beste vriend op de dichtstbijzijnde trapopgang om maar niets van het inschieten te hoeven missen.

Zes jaar geleden liep kleine Dylano aan de hand van de toenmalige eerste doelverdediger Dennis Telgenkamp het veld op in de line-up, vertelde zijn vader Cees nadat hij ook bij het gezelschap bewonderaars was aangesloten. En nu was diezelfde Telgenkamp ineens Dylano’s keeperstrainer bij de eerste selectie van FC Emmen én de man die hem een dag eerder had gebeld tijdens de les op school. Of de 15-jarige vwo-scholier beschikbaar was voor de wedstrijdselectie van het eerste? Daar hoefde Hof niet lang over na te denken.

De kans was natuurlijk klein dat de jongen uit Klazienaveen vrijdagavond daadwerkelijk in actie moest komen, al gaf zijn oma lachend toe dat ze stiekem hoopte dat er iets zou gebeuren met Unbehaun en zijn eerstaangewezen vervanger Bucker. „We gaan wel vaker kijken”, zei vader Cees een dag later, „maar nu zaten we toch met een heel ander gevoel op de tribune.” Tot een invalbeurt tijdens Hof’s eerste avontuur in de profselectie kwam het niet, maar de onverwachte uitverkiezing en de fijne overwinning zorgden voor onvergetelijke momenten.

„Prachtig, wie maakt dit nu mee op mijn leeftijd?”, zei Dylano rond 22.45 uur, na thuiskomst. De talentvolle doelman mocht van FC Emmen na afloop niet met journalisten praten, maar de enthousiaste anekdotes van zijn trotse vader Cees zijn een uitstekend alternatief.

„Er waren heel veel mensen speciaal voor hem naar het stadion gekomen, klasgenootjes bijvoorbeeld. Na de overwinning mocht hij mee in de ereronde, alle tribunes langs. Stond hij ineens voor dat fanatieke vak. Hij was als een van de laatsten van het veld. ‘Dit zijn wel heel veel prikkels, hoor pap’, zei Dylano. Hij heeft zeker weten ontzettend genoten.”

Aanvoerder Pascal Mulder had in de kleedkamer gevraagd of Hof na afloop nog even meeging naar boven, naar de uitgelaten fans en sponsors in de businessclub. „Maar Dylano wilde naar huis. Hij moest zaterdag weer om 12.00 uur spelen met Onder 17. Zijn telefoon was ontploft door alle berichten, maar hij legde ‘m meteen weg.”

Het zal zijn trainers als muziek in de oren klinken, al hoopt Cees Hof dat zijn zoon wel even stilstaat bij de bijzondere mijlpaal. „Ze zorgen goed voor hem bij FC Emmen. En Dylano moet niet denken dat het volgende week weer zo is. Maar hij moet er ook gewoon van genieten. Hij heeft goed getraind en deze beloning zelf verdiend. Dat doen ze niet als je er niet klaar voor bent.”

De jonge Hof had zijn gedenkwaardige avond mede te danken aan het ontbreken van Aaron Wanki (18) en Kevin Norder (18), die normaliter regelmatig met het eerste meetrainen en vaak tot de wedstrijdselectie behoren. „Die andere jongens hadden een paar dingen niet op orde”, zei keeperstrainer Telgenkamp daarover. „Normaal wel, maar nu niet. Daarom zat Dylano op de bank.”

Voor vader Cees Hof, vroeger zelf ook een getalenteerde doelman, was dat van ondergeschikt belang. „FC Emmen heb ik nooit gehaald, al stond ik op mijn zestiende in Klazienaveen 1. Ik heb er niet alles uitgehaald en ben blij dat mijn zoon en dochter, die speelt bij FC Twente, er wel vol voor gaan. Dit pakken ze Dylano niet meer af, hij is nu al verder dan ik.”