Voor schaatser Remo Slotegraaf van Jumbo-Visma uit Peize mogen dromen groot zijn. 'Ze denken bij de ploeg dat er nog veel rek in zit'

Van zijn vader René Slotegraaf, een meer dan verdienstelijk schaatser, heeft zoon Remo de schaatsgenen meegekregen. Maar aanvankelijk ambieerde de jongen uit Peize nog een voetbalcarrière. Toen hij als tienjarige met pa op de smalle ijzers een deel van het traject van de Elfstedentocht reed, kreeg het schaatsvirus hem echt helemaal te pakken.

,,Ik had al een aantal winters op natuurijs geschaatst. Dat vond ik al heel gaaf. Ik schaatste in februari 2012 een stukje van de Friese Elfstedentocht van Barthlehiem naar Dokkum en weer terug. Daarna een stuk van Barthlehiem richting Leeuwarden, naar de tegeltjesbrug. Onderweg vroeg een schaatser bij welke vereniging ik schaatste. Ik was nog helemaal geen lid van een ijsvereniging, maar dat leek mij wel erg leuk. In september 2012 ben ik lid geworden van YVG (IJsvereniging Groningen, red.) Sinds die tocht doe ik niets liever dan schaatsen’’, schreef Slotegraaf indertijd op de website van het teloorgegane Groningse schaatsbolwerk en opleidingsinsituut iSkate.

Nu maakt de inmiddels 20-jarige Slotegraaf als groot talent voor het tweede jaar deel uit van het opleidingsteam van Jumbo-Visma. Spijt van de keuze om zich helemaal op het schaatsen te richten, heeft hij nooit gehad. ,,Ik vond schaatsen altijd leuk, maar tijdens die tocht met mijn vader op het Elfstedenijs is de vonk overgeslagen’’, zegt hij in het hotel in Wolvega, waar Jumbo-Visma in de voorbereiding op het komende schaatseizoen verblijft. ,,Ik had toen stiekem vrijgenomen van school om een deel van het Elfstedenparcours te schaatsen. Ik heb gespijbeld, eigenlijk wel ja, haha. Maar zo vaak lag er geen natuurijs. Andere schaatsers zagen blijkbaar dat ik talent had en vroegen of ik lid was van een schaatsvereniging. Mijn ouders zeiden als jij het leuk vindt, mag je bij een vereniging. Dat leek mij geweldig, want iedere winter zat ik te duimen dat er hopelijk ijs zou liggen. Van: dan kunnen we schaatsen. Bij een schaatsvereniging kon ik op de ijsbaan altijd schaatsen. Dat vond ik direct fantastisch.’’

Het jongetje Slotegraaf voetbalde bij VV Peize, maar het schaatsen trok hem dus meer. ,,Het vrije gevoel. Dat vond ik mooi en dat ik heel hard kon gaan. Terwijl het toen natuurlijk helemaal niet zo hard ging, maar dat gevoel had ik wel. Uiteindelijk bleek dat ik het redelijk goed kan. Dat maakte het nog wat leuker. Ik werd gewoon beter. Ik heb nog een tijdje ernaast gevoetbald, maar op een gegeven moment moest ik kiezen. Bij voetbal vond ik het irritant dat als de ploeg niet goed presteerde het altijd aan een ander lag. Bij schaatsen doet maar één iemand het niet goed en dat ben jezelf.’’

Remo kwam via YVG, iSkate bij TalentNED van zijn plaatsgenoot en schaatscrack Gerard Kemkers terecht. Bij TalentNed worden schaatstalenten klaargestoomd voor het grote werk. Slotegraaf maakte indruk toen hij twee seizoenen geleden als 17-jarige mocht in invallen op het NK allround, waar de Drent vier persoonlijke records reed en zevende werd in het eindklassement. Daarop wilde grote ploegen als Jumbo-Visma, het Groningse IKO en het inmiddels ter ziele gegane Worldstream van Koen Verweij hem hebben. De Drent koos voor Jumbo-Visma van schaatsprofessor Jac Orie, waar hij aan zijn tweede seizoen in de opleidingsploeg, het zogeheten developmentteam, is begonnen.

Na zijn succesjaar bij TalentNed viel het eerste seizoen bij Jumbo-Visma wat tegen. ,,Ik kwam in een heel nieuwe omgeving’’, zegt Slotegraaf. ,,Bij het grote Jumbo. Dat was erg wennen. Ik was natuurlijk hartstikke jong, maar vond dat ik me bij Jumbo-Visma het beste kon ontwikkelen. Maar ik voelde wel de druk dat ik het in mijn Jumbo-pak moest laten zien. Dat verlamde me soms een beetje. Bij TalentNED was het nog heel speels. Voor mijn gevoel hoefde het daar minder. Maar ik mag me nu ontwikkelen. Daar krijg ik de tijd voor. Dus ik moet daar relaxter mee omgaan.’’

Slotegraaf reed tijdens trainingen meteen met grote mannen in de rondte als toen nog Sven Kramer en Patrick Roest. ,,Dat was wennen. Bij de junioren was ik een van de besten, of misschien wel de beste van de ploeg. Maar toen ik bij Jumbo kwam was ik de slechtste en kwam ik net kijken. Ik wilde me in de training te veel bewijzen, terwijl ik me met het oog op een komende wedstrijd juist mijn gemak had moeten houden. Ik had mijn energie moeten bewaren om in de belangrijke wedstrijden hard te rijden.’’

Slotegraaf is als schaatser sterker geworden. Dat wijzen alle tests uit. ,,Fysiek was er vorig seizoen niet zoveel aan de hand. Maar ik heb vooral mentaal heel veel geleerd. Dat ik mezelf minder druk moet opleggen. En dat ik vertrouwen moet hebben in het programma dat we als ploeg hebben gedraaid. Dat ik in principe gewoon goed ben. Daaruit moet ik goede wedstrijden gaan rijden en niet vanuit het idee: oe, misschien gaat het niet goed. Ze denken hier dat er nog veel rek in zit. Dat er voor mij nog veel meer te halen is.’’

De Drentse schaatser heeft zijn doelen vastgesteld voor dit seizoen, dat eind oktober echt begint met de World Cup-kwalificatiewedstrijden in Thialf in Heerenveen. ,,Ik wil me plaatsen voor de nationale wedstrijden. Plaatsing voor de World Cups heb ik stiekem in mijn achterhoofd, maar daar ben ik niet echt mee bezig. Ik wil me eerst nationaal laten zien en me daar erg ontwikkelen als schaatser. Mocht daar een keer het rijden van een World Cup bij zitten, dan is dat hartstikke mooi meegenomen. De 1500 meter en 5 kilometer zijn mijn afstanden. Ik heb nog maar één 10 kilometer gereden. Dus hoe die afstand uitpakt, weet ik nog niet zo goed. Maar ik denk dat de langste afstand nog wel een stuk harder kan. Voor een goed allroundtoernooi moet ik ook een goede 500 meter kunnen rijden, maar ik focus me niet echt op die afstand.’’

De Peizenaar ziet zich vooralsnog als een allrounder. ,,Specialiseren op bepaalde afstand kan altijd nog. Als ik me nu al focus op de 1500 meter worden de 5 en de 10 minder. Dat zijn afstanden die ik ook superleuk vind om te schaatsen. Misschien vind ik over drie of vier jaar de 5000 meter wel de beste afstand voor mij.’’

Slotegraaf, die in 2026 mee wil doen aan de Olympische Spelen, zegt totaal niet tegen zijn verlies te kunnen. ,,Ik heb vorig seizoen beter geleerd om daar mee om te gaan, omdat het wat minder ging. Als het niet goed gaat ben ik daar een dag bloedchagrijnig van. Ik praat even met mijn trainer over wat er misging, maar verder hoef ik daar niets over te horen. Ik wil altijd het beste uit mijzelf halen. Daarom kan ik niet tegen mijn verlies. Ik wil me altijd verbeteren en de beste schaatser van de wereld worden. Dromen mogen groot zijn.’’

Het langebaanseizoen start van vrijdag 28 tot en met zondag 30 oktober met het World Cup Kwalificatietoernooi in Thialf in Heerenveen. De Nederlandse schaatsers strijden op meerdere afstanden voor kwalificatie voor de eerste ISU World Cup-wedstrijden.