Mark-Jan Fledderus vertrekt bij FC Groningen. Dit zijn zijn sterke en zwakke punten

Het hoofd van Mark-Jan Fledderus lag al langere tijd op het hakblok bij FC Groningen. De op 1 april 2019 aangetreden technisch directeur wordt verantwoordelijk gehouden voor de sportieve malaise waarin de club is beland. De door hem samengestelde selectie ontbeert kwaliteit, ervaring en leiderschap.

Fledderus is er tot dusver onvoldoende in geslaagd die tekortkomingen te repareren. Evenmin lukte het de beleidsbepaler een volwaardige vervanger te vinden voor de in november ontslagen trainer Frank Wormuth. De laatste plaats in de eredivisie is voorlopig het pijnlijke gevolg van de missers.

Met een noodbrief van de supportersvereniging aan de Raad van Commissarissen eiste de achterban van FC Groningen zijn hoofd. Het toezichthoudend orgaan van de club heeft bij monde van voorzitter Erik Mulder laten weten pas na de transferdeadline van 1 februari te willen reageren. Algemeen directeur Wouter Gudde sprak, met enkele kanttekeningen, steeds zijn vertrouwen uit in zijn naaste collega.

Wie een sterkte-zwakteanalyse maakt van het functioneren van Fledderus komt tot de conclusie dat het niet alleen kommer en kwel is wat hij de club heeft gebracht.

Zo heeft FC Groningen in de voorbije seizoenen flink geprofiteerd van zijn verkoopkwaliteiten. De geboren en getogen Coevordenaar, in het verleden een fanatiek en bedreven pokeraar, verstaat als geen ander de manier waarop het spel aan de onderhandelingstafels moet worden gespeeld. Het leverde FC Groningen vele miljoenen op, bijvoorbeeld dankzij de toptransfers van Gabriel Gudmundsson, Azor Matusiwa, Bjorn Meijer en Jørgen Strand Larsen. Mede dankzij de inzet van Fledderus heeft FC Groningen afscheid kunnen nemen van de schulden die de club jarenlang als een molensteen om de nek hebben gehangen en is er een flinke spaarpot aangelegd.

Tegenover de financiële prestaties staat een aantal mindere punten. Zo is personeelsbeleid niet de sterkste kant van Fledderus. Hij lijkt bepaalde sociale antennes te missen, waardoor hij - waarschijnlijk onbedoeld - werknemers of vrijwilligers snel tegen de haren in strijkt. De afstand tussen de technisch directeur en de werkvloer is te groot. Op een pijnlijke manier kwam er een einde aan de dienstverbanden van echte (en ook kritische) clubmensen als Paul Matthijs en Edwin Bolt. Ook trainer Danny Buijs, die er niet voor terugdeinsde Fledderus de waarheid te vertellen, vertrok met slaande deuren.

De technisch directeur benoemde in de loop der jaren steeds meer gelijkgestemden. Het meest recente voorbeeld is de tijdelijke aanstelling van voormalig profvoetballer Jos Hooiveld als plaatsvervangend teammanager. Hij is een vriend van Fledderus, een benoeming die bij de achterban het beeld bevestigt dat de technisch directeur vooral jaknikkers om zich heen verzamelt en wrijving uit de weg gaat, terwijl daar juist de mooiste dingen uit geboren worden.

Ook de recente aanstelling van beginnend hoofdtrainer Dennis van der Ree en de in 2020 benoemde en toen pas 21-jarige Wes Beuvink tot hoofd scouting passen in dat rijtje. Laatstgenoemde zou Fledderus in de huidige noodtoestand de spelers aan moeten reiken waarmee FC Groningen alsnog het hoofd boven water kan houden in de eredivisie, maar met de komst van slechts een handvol onbekende Scandinaviërs van begin twintig die veelal maanden niet gevoetbald hebben worden er openlijk vraagtekens geplaatst bij de slagingskans van die missie. Het duidt ook op een beperkt netwerk.

Het presteren van het eerste elftal is de hoofdverantwoordelijkheid van Fledderus. De achtste spelersbegroting afgezet tegen de huidige achttiende plaats in de eredivisie levert hem een dikke onvoldoende op die een ontslag rechtvaardigt. Ook de ontstane onrust en de fel tegen hem gekante publieke opinie zal zijn meegewogen in de beslissing van de clubleiding.

Een andere optie was ook denkbaar: eentje waarmee de bewezen kwaliteit van Fledderus behouden zou blijven voor FC Groningen. De post van technisch directeur zou opgesplitst kunnen worden in een dubbelfunctie. De huidige technische man kan zich dan concentreren op uitgaande transfers, terwijl een nieuwkomer zich kan richten op de inkomende kant en het personeelsbeleid. Het is een constructie die steeds gebruikelijker wordt in het betaald voetbal gezien de zwaarte en veelomvattendheid van de post.