Valentino Rossi is dol op Assen. ‘TT is zonder twijfel een van mijn topfavorieten op de kalender’

Achttien jaar nadat papa Graziano Rossi de 250cc-klasse wint in Assen is het de beurt aan zoonlief Valentino. Het is voor de tweede keer dat ‘Rossifumi’ present is op de TT. De eerste keer glijdt hij onderuit, maar in 1997 is het raak voor de 18-jarige. Na een regenachtige TT-nacht laat Vale in een bloedstollend gevecht zijn naaste belagers Tomomi Manako en Kazuto Sakata stofhappen in de 125cc-klasse. Rossi toont zich meteen een kleurrijke, vrolijke Frans. Hij pikt na zijn zege een Supermancape op, rijdt met het wapperende gewaad een ereronde, klimt bij zijn fans in de hekken, belaagt bij de huldiging omstanders met champagne en toont zich in de perszaal een spraakwaterval, zij het op dat moment nog puur in het Italiaans. De liefde voor de TT is geboren. ,,Winnen in Assen is fantastico.’’

Rossi komt in 1998 met een knaloranje kapsel naar de TT. Volgens The Doctor heeft het niets te maken met het Nederlands elftal dat op dit moment in het WK voetbal in Frankrijk verwikkeld is, hoewel hij wel enorm fan is van Oranje. ,,Ik heb het gewoon voor de lol gedaan’’, luidt zijn verklaring. Het wordt de TT van onder anderen Marco Melandri, die met zijn vijftien lentes de jongste winnaar ooit is in de 125cc-klasse. Rossi wint op zijn Aprilia bij de 250cc’s met bijna 20 seconden voorsprong. Hij heeft mazzel dat zijn grootste concurrenten Loris Capirossi en Tatsuya Hirata uitvallen met motorpech. ,,Om zeker te zijn van de overwinning heb ik suiker in hun benzine gedaan’’, grapt Vale na afloop. Het is voor het eerst dat een vader en een zoon op hetzelfde circuit in dezelfde klasse een race winnen. Papa Graziano deed het in 1978 toen de jonge Rossi net 4 maanden was.

In 2002 is Rossi al lang en breed een ster in de MotoGP, maar een zege in de koningsklasse op het TT Circuit ontbreekt nog op zijn palmares. Daar komt verandering in tijdens een historische race, een schitterende confrontatie tussen verleden en toekomst. Het is de tijd waarin de tweetaktmotoren langzaam maar zeker plaatsmaken voor viertakten. De 23-jarige Rossi is van de moderne lichting, maar heeft het deze middag maar wat moeilijk met oudgediende Alex Barros. De Braziliaan, die meer dan 200 GP’s achter zijn naam heeft staan, houdt het tot vier rondjes voor de meet vol tegen de achter hem prikkende Doctor. Daarna gaat Rossi de routinier alsnog voorbij en rijdt het Italiaanse wonderkind met een nieuw ronderecord van 2:00.973 nog even de oude tijd van Kevin Schwantz uit de boeken. Toch toont jong na afloop niets anders dan respect voor oud. ,,Het is ongelooflijk’’, roept Rossi vol bewondering naar Barros. ,,Ik heb in jaren niet een coureur zo zien rijden op een tweetakt.’’

In het dagelijks leven zijn ze vrienden, maar op het asfalt gaat het hard tegen hard. Treuren Valentino Rossi en Sete Gibernau een dag voor de TT nog gezamenlijk over de uitschakeling van Italië en Spanje op het WK voetbal, tijdens de race is het The Doctor zelf die zijn kameraad bijna van de baan ramt. In de allerlaatste ronde slaat Rossi toe. De Italiaan duikt bij De Bult het gaatje in dat Gibernau laat vallen. De Spanjaard zet de motor een bocht later weer naast die van Rossi, maar dan drijft Vale zijn maatje helemaal naar de buitenkant en rijdt hij zelfs zijn spatbord eraf. ,,Mijn voorwiel gleed weg’’, verklaar Rossi naderhand. Gibernau gelooft het zo net nog niet. ,,Het zal wel’’, klinkt het beteuterd. Hoe dan ook, Rossi - de Schumacher van het motorracen - wint wéér in Assen en zet tijdens de TT, die na vier natte edities eindelijk weer eens droog verloopt, een belangrijke stap op weg naar zijn vierde wereldtitel.

In de nacht voor de 75ste TT schrikt Valentino Rossi wakker. Het is het weekend waarin prinses Alexia wordt geboren en de NCRV nepnieuws de wereld in brengt door in een radioprogramma te verkondigen dat de TT niet doorgaat vanwege noodweer. Onzin natuurlijk. Rossi slaapt met het raam open en hoort ‘s nachts dat het wel wéér regent in de hoofdstad van Drenthe. ,,In Assen is het niet de vraag óf het regent, maar wanneer’’, moppert de Italiaanse coureur, op wie in die jaren geen maat meer staat. Dat hij wint is net zo voorspelbaar als het weer in de Sahara, alleen regen is af en toe nog spelbreker. Als hij een paar uur later wakker wordt is het droog en staat niets The Doctor meer in de weg. Hij noemt het TT Circuit de universiteit van het motorracen. Rossi zelf is de hoogleraar en alleen leerling Marco Melandri kan die dag in zijn buurt blijven. ,,Maar toen ik hem probeerde aan te vallen begon ik te spinnen en heb ik maar opgegeven’’, zegt Melandri met respect voor de meester, die zijn 48ste zege boekt.

‘Stoner top, Rossi buitenaards’ kopt deze krant op de maandag na de TT van 2007. Rossi’s populariteit is allang ongeëvenaard en dat geldt ook voor zijn stuurmanskunst. Valentino Rossi lijkt dat weekend voor een onmogelijke opgave te staan. De Italiaan moet starten vanaf de vierde rij en de Yamaha is in de kathedraal van de snelheid tijdens de trainingen zo’n 10 kilometer langzamer dan de Ducati van rivaal Casey Stoner. Niemand houdt rekening met een overwinning van Rossi, maar juist dan is hij op zijn sterkst. In een zeldzaam mooie race knokt de veelvoudig wereldkampioen zich ronde voor ronde naar voren, totdat hij met de finish in zicht in de Geert Timmer-bocht toeslaat en Stoner het nakijken geeft. Het TT Circuit staat op zijn kop, de 94.429 toeschouwers gaan compleet uit hun dak. Rossi beseft wat hij heeft laten zien. ,,Deze komt in de top vijf van mijn beste races’’, klinkt het opgetogen.

Honderd gele ballonnen met het getal 100 erop stijgen in de middag van de 27ste juni 2009 op vanaf het TT-circuit. Het is een gift van de Asser kathedraal van de snelheid aan Valentino Rossi, die de magische mijlpaal van honderd overwinningen bereikt in Drenthe. Een prestatie die maar één keer eerder werd geleverd. De levende racelegende Giacomo Agostini, die tot 122 zeges reikte, ging Rossi voor. The Doctor is er apetrots op, juist ook omdat het tijdens de TT gebeurt. ,,Deze plek is zo speciaal voor mij. Ik ben hier zo blij mee. Een moment dat ik mijn leven lang niet meer zal vergeten.’’ Rossi is oppermachtig die zaterdag. Alleen Jorge Lorenzo kan hem enigszins bijhouden, maar komt niet dichterbij dan 1,6 seconden. Het publiek verkeert in opperste staat van verrukking als Rossi het klaarspeelt. ‘Rossi bedankt, Rossi bedankt’ klinkt het van alle tribunes. Voor altijd in de harten van de fans.

Ook helden van buitenaards niveau ontkomen niet aan het proces van veroudering. Daar gaat Valentino Rossi ook al enigszins onder gebukt als hij in juni 2013 weer richting Assen komt. Zijn laatste overwinning dateert op dat moment van 10 oktober 2010 in Sepang. Jongere generaties onder aanvoering van Marc Márquez streven hem voorbij. Maar 993 dagen nadat hij voor het laatst op het hoogste schavot staat is het eindelijk weer raak. En waar anders gebeurt dat dan tijdens de TT waar hij al jaren zijn hart aan heeft verpand. Vanaf rondje zes neemt Rossi de leiding op het Drentse asfalt om die niet meer af te staan. Het is zijn 106de overwinning, maar het voelt als zijn eerste. ,,Ik kan nauwelijks geloven dat het zover is’’, zegt de 34-jarige vol ongeloof. Hij heeft er zolang op moeten wachten. ,,Maar ik heb nooit opgegeven, ben altijd in mezelf blijven geloven. Ik dacht op dit speciale circuit: dit is mijn dag, hier moet het gebeuren. En zo is het gegaan. Deze hoort absoluut thuis in het rijtje van mijn meest memorabele zeges.’’

Sliep Marc Márquez vroeger onder een dekbedje met het magische nummer 46 erop, van heldenverering is allang geen sprake meer als het in 2015 tot een keiharde clash komt tussen Valentino Rossi en de Spanjaard. De twee zitten elkaar de hele race op de huid. De spanning stijgt tot het absolute kookpunt als voor het laatst de Geert Timmer-bocht wordt genomen. Rossi ligt voorop, maar Márquez zet zijn motor ernaast. De kuipen kussen elkaar. Márquez raakt in onbalans, Rossi kan zichzelf alleen redden door dwars door grint en gras richting finish te rijden. The Doctor wint. Zijn negende in Assen en weer een heroïsche. Marquez is woest, vindt dat zijn oude held hem de pas afsneed. Rossi zegt dat Márquez hem aantikte op de elleboog en dat hij niet anders kon. De overwinning smaakt hem er niet minder zoet om. ,,Ik heb nu net zo vaak in Assen gewonnen als op mijn thuiscircuit in Mugello. De TT is zonder twijfel een van mijn topfavorieten op de kalender.’’

Het is een iconische omhelzing in de pitstraat van het TT Circuit na de MotoGP. Aan de ene kant Wil Hartog alias De Witte Reus, exact veertig jaar na zijn legendarische TT-overwinning. Aan de andere kant Valentino Rossi, die net voor de tiende keer zegevierend over de streep is gegaan in Assen. Hartog had Rossi als kind al op de arm toen hij met papa Graziano naar de TT kwam. Inmiddels is de Italiaan 38 en tekent hij voor zijn 115e zege. Het is zijn laatste in de Drentse racekathedraal. Rossi wint een duel op leven en dood met Danilo Petrucci. ,,Het is mijn tiende zege op dit circuit. Daar ben ik enorm trots op’’, zegt Rossi. Hij wint niet vaak meer. Het recordaantal van 122 zeges van Giacomo Agostini blijft een getal waar The Doctor alleen maar van kan dromen, hoe dichtbij hij ook is. ,,Maar daar rijd ik niet voor. Ik rijd voor het gevoel dat ik nu heb. De sensatie die je proeft de eerste 5, 6 uur na een overwinning. Dat blijft iets fantastisch. Het mooiste dat er is.’’