Iedere zomer gaat onze trouwe werkster een maand met vakantie naar haar geboorteland Kroatië. Dat houdt in dat we vier weken lang zelf het huishouden moeten doen. De Jonge Vrouw Die Properheid Hoog In Heur Vaandel Heeft merkt ongerechtigheden op die zich aan mijn waarneming onttrekken, en zwiert dweilend en zwabberend door de woning, daarbij – het gemak dient de mens – terzijde gestaan door de robotstofzuiger.
Dat is een uiterst vernuftig apparaat, door ons Wijmpje gedoopt, dat geheel op eigen kracht tot in de kleinste hoekjes boestert; soms komt het vast te zitten, en moet even op het rechte pad gebracht worden, waarna het een blikkerig ‘Cleaning continues!’ uitstoot, en zijn heilzame arbeid voortzet.
Je bent per podcastaflevering zo een uur van je leven kwijt
De voornaamste weektaak van de werkster is in mijn ogen het strijken mijner overhemden, een opgave die gedurende haar afwezigheid op mij neerkomt, en waartegen ik een gruwelijke weerzin koester. Daarop heeft mijn vriendinnetje iets gevonden; niet dat ze mij de ook door haar verafschuwde bezigheid uit handen neemt, maar, zei ze, dat is nu een uitmuntende gelegenheid om een podcast te beluisteren.
Mijn bezwaar tegen podcasts (u weet wel, die op afroep aan te horen radiopraatjes over van alles en nog wat) is dat ze veel tijdrovender zijn dan lezen; je bent er per aflevering zo een uur van je leven aan kwijt. Tijdens het strijken kun je echter toch niks anders doen, en ik moet bekennen: het is een uitkomst.
Ik luister dan naar The Rest is History, een geluidsbestand van de gerenommeerde Engelse geschiedkundigen Tom Holland en Dominic Sandbrook. Die behandelen op aanstekelijke wijze spraakmakende gebeurtenissen uit het verleden; er valt veel te lachen, maar je steekt er ook wat van op.
Hij had zich ooit als mummie laten inpakken
Laatst ging het over de moord op de Oostenrijkse troonopvolger Franz Ferdinand in Sarajevo, nu 110 jaar geleden, waarmee de Eerste Wereldoorlog geacht wordt begonnen te zijn. Die Franz Ferdinand was een merkwaardige kerel, die dacht ik geen geheimen voor mij had, maar ik wist bijvoorbeeld niet dat hij zich ooit als mummie had laten inpakken, waarbij alleen zijn walrussnor zichtbaar bleef - daar is zelfs een foto van.
(Ik moest onwillekeurig denken aan zijn boezemvriend, de laatste Duitse keizer Wilhelm II, die eveneens een zwak had voor verkleedpartijen. Eens liep hij in volledig admiraalsuniform door het paleis, en verklaarde op de vraag waarom hij zo was uitgedost, dat hij die middag het Berlijnse aquarium wilde bezoeken.)
Over complottheorieën gesproken
Een ander weetje dat ik uit de podcast opdeed, betrof het nummerbord van de auto waarin de aartshertog werd doodgeschoten: A III 118, een cijfercombinatie die men met enige goede wil kan lezen als 11-11-18, wat de datum is van het einde van de Eerste Wereldoorlog. Over complottheorieën gesproken.
Tegenwoordig is men algemeen van mening dat het kortzichtigheid en onbenul geweest zijn waardoor men die oorlog is binnen gesukkeld, maar lange tijd geloofden deskundigen dat Wilhelm II en Franz Ferdinand tijdens een jachtpartij gezamenlijk de wereldbrand beraamd zouden hebben. Dienaangaande las ik bij de Britse historicus A.J.P. Taylor: It is difficult to see how Francis Ferdinand could have planned a war that was to begin with his own assassination.
