Wat is geluk? Als je het een willekeurige voorbijganger zou vragen, heb je grote kans dat diegene over eten begint. En dan niet het duurste of het meest chique wat die persoon ooit at, nee, gewoon dat kommetje vla met hagelslag dat hij vroeger van zijn moeder kreeg.
Of misschien begint diegene over een concert waar hij ooit in werd gezogen, die keer illegaal kamperen in een Duits weiland waar hij katterig en kraakhelder wakker werd, misschien hoor je over een dronken vrijpartij in een duinpan op Vlieland. De bassist met wie ik vaak speel vertelde over een tour langs Franse campings die hij ooit maakte. „We doken na elk optreden het zwembad in”, zei hij. „Wijn rechtstreeks uit de fles, stiekem zoenen met de meisjes van het animatieteam. Ik dreef op mijn rug en keek naar de helderste sterrenhemel van mijn leven.”
Je moet mensen hun geluk laten overkomen
Als ik politicus was geweest zou ik koortsachtig naar de formule van zulk geluk zoeken. Ik zou de universiteiten van mijn land vragen al hun mankracht erin te steken, de grote tech-bedrijven ook, ik zou de dichters vragen het geluk zo precies mogelijk te omschrijven zodat die bedrijven en universiteiten überhaupt weten waarnaar op zoek te gaan. Ik zou commissies optuigen, vakministers benoemen, om er uiteindelijk achter te komen dat je je met geluk niet te veel bemoeien moet. Je moet een paar randvoorwaardes regelen zodat iedereen altijd evenveel kans erop maakt, maar daarna moet je stilletjes de deur dichttrekken en mensen zelf hun geluk laten overkomen. Overkomen, niet zoeken.
Want ik weet het niet zeker, maar volgens mij is geluk een moment, vaak best wel een kort moment, dat je voor even helemaal zonder zorgen bent.
De kans is groot dat Amerika in een recessie wordt gestort
Vorige week schokte Trump de wereld met het invoeren van zware importheffingen. De kans is groot dat Amerika, en via Amerika de wereld, door deze importheffingen in een recessie wordt gestort. De aandeelkoersen zullen blijven stuiteren, de beurzen crashen en bedrijven gaan failliet. De werkeloosheid zal toenemen en uiteindelijk zullen overal ter wereld mensen door hun misère zoveel zorgen hebben dat er van geluk geen sprake meer kan zijn.
Tot zover niets nieuws: met het bombarderen, met het deporteren, met het opsluiten, dwarsbomen of door zelfs letterlijk hun bestaan te ontkennen, is deze Amerikaanse president het wel gewend mensen in diepe ellende te storten.
Gesneden koek voor hem.
Ik denk dat de mensen van Amerika gek gaan worden van de paranoia
Maar stel nou dat die importheffingen wel werken. Dat Amerika door deze importheffingen een stuk rijker wordt. Worden de Amerikanen dan significant gelukkiger? Ik denk het niet. Ik denk dat de mensen van Amerika, op hun streng bewaakte en binnenkort streng geïsoleerde eiland, gek gaan worden van de paranoia. Constant over hun schouder kijken of er niet een ander komt die hun rijkdom (hun Hummer, hun reuzentelevisie, hun rijkelijk belegde hamburger) gaat proberen te stelen. Een natie gebouwd op achtervolgingswanen, op achterdocht en wantrouwen, op het idee dat alles en iedereen in de wereld eropuit is je land pootje te haken. Ik denk dat Amerikanen daar op den duur genoeg van zullen krijgen. Want Amerikanen zijn net mensen: ze willen gelukkig zijn.
En ik weet het niet zeker, maar volgens mij heb je, als je bang bent voor de ander, heel weinig kans op geluk. Dan heb je immers constant zorgen. Zulke grote zorgen, dat je door die zorgen de sterrenhemel niet meer ziet.
