Het voelde vaak als een droevig moment in het voorjaar. Als het hoge gras, het gretig groeiende leven met pluimen die dansen in de wind, genadeloos wordt gekortwiekt.
Kale geelgroene velden, die niets meer verbergen en niets meer aan de verbeelding overlaten, blijven achter. Zo steekt de natuur elk jaar even haar kop op in de weilanden, om te sneuvelen voor de voedselvoorziening.
De hoognodige hooibalen voor de winter.
Vorige week lag ik wakker van immense landbouwmachines. Ze reden af en aan over ons kneuterige weggetje om het hooi voor de regen onder dak te hebben. Dat was niet erg, ik begreep dat het moest, en het deed me mijmeren over voedselvoorziening en wintervoorraden.
Ik dacht aan gastekorten, hoge prijzen, graanschaarste en het vooruitzicht dat miljoenen mensen in grote financiële problemen komen – of al zijn. Ze hebben geen spaargeld achter de hand, geen hooi om op te slaan voor tijden van kou of droogte.
De boeren weten het nog. Je moet ver vooruitzien om op de been te blijven, en je hebt er altijd slechte jaren bij.
Ik dacht aan onze mager gevulde spaarrekening en hoe je naïef vertrouwt op de stabiliteit van je inkomen en de welvaart in dit land. Aan de mensen die ik de laatste jaren sprak over armoede, hoe zij nooit de kans hebben gehad om iets op te bouwen. Hoe moesten zij in deze tijd in hemelsnaam de energierekening betalen en boodschappen doen?
Ik wist het niet.
Toen ik na die piekernacht wakker werd, stond alleen in het ene weilandje pal achter ons huis het hoge gras nog fier overeind. De buurman, wetende dat hij in de winter is voorzien, had het hooien nog even uitgesteld.
Ik vermoed dat het dit weekend zal gebeuren. De hele familie op het land, balen op de kar gooiend, kleinzoon trots op de trekker.
Daarna kijken ook wij weer uit op het kale groene gras. Ik zal er niet meer om treuren. In het jaar waarin alles verandert heeft de vanzelfsprekendheid van het hooien wel iets troostends.
Het mooie van dat ene weilandje is: er grazen de rest van de zomer geitjes. Word je vrolijk van, en het kost niks.
