Voor de tweede keer blaast Geert Wilders een kabinet op. Grote woorden moeten zijn onvermogen verbergen: hij is niet in staat een serieuze bijdrage te leveren aan het landsbestuur.
Geert Wilders heeft zijn kiezers heel wat uit te leggen. Door dinsdag uit de regeringscoalitie te stappen, verkwanselt hij het ongekende mandaat dat ze hem in 2023 gaven. Hij kreeg de kans te laten zien dat Nederland een andere koers kan varen dan onder de gevestigde middenpartijen het geval was.
De geschiedenis herhaalt zich. In het voorjaar van 2012 trok Wilders de stekker uit het door hem gedoogde kabinet van VVD en CDA. De grond werd hem te heet onder de voeten. Het geld was op, impopulaire bezuinigingen werden noodzakelijk geacht en daarvoor wilde Wilders niet tekenen.
In het kabinet-Schoof kregen de PVV-ministers het steeds lastiger. Fleur Agema kostte het grote moeite om binnen de begrotingslijntjes van volksgezondheid te kleuren. Marjolein Faber kwam maar niet tot concrete wetsvoorstellen voor het asielbeleid. Staatssecretaris Ingrid Coenradie van justitie kreeg nota bene van haar partijgenoten veel kritiek op haar aanpak van het cellentekort: ze moest maar acht gevangen in één cel opsluiten, slapen kan ook staand.
PVV-ministers waren niet opgewassen tegen weerbarstige praktijk
De PVV'ers verklaren de povere resultaten uit tegenwerking en politieke spelletjes van coalitiegenoten en ambtenaren. Dat is veel te makkelijk. De werkelijke oorzaak is dat de PVV-ministers niet opgewassen waren tegen de weerbarstige politieke praktijk. Je kunt de spreidingswet afschaffen, maar hoe vang je dan asielzoekers op die hier nu eenmaal zijn? Hoe betaal je de peperdure zorg als het eigen risico verdwijnt?
Door de wol geverfde bestuurders
De plannen van de PVV staan op gespannen voet met wetten, internationale verdragen en de staatsfinanciën. Als je die ook maar gedeeltelijk wilt realiseren, heb je door de wol geverfde bestuurders nodig. Die heeft de PVV niet. Want in die partij is alleen Wilders de baas. Politieke ijzervreters willen echt niet naar zijn pijpen dansen.
Daarom valt de PVV bij regeringsdeelname door de mand. Wilders heeft twintig jaar lang verzuimd van de PVV een volwassen partij te maken, met leden die ook hun zegje kunnen doen. Daarom hebben zijn kiezers, als het erop aankomt, niets aan hem.
