Mediterraans comfortfood bij Bla Bla in Groningen: 'Hiervan zou ik zo een heel bord wegwerken' | restaurantrecensie

Bij restaurant Bla Bla aan de Nieuwe Boteringestraat, net buiten het centrum van Groningen. Dit knusse restaurant ligt tussen de Ossenmarkt en de Nieuwe Kerk, tegenover de rechtbank. Je fietst er zo voorbij, maar mensen die vlees noch vis eten, weten dit restaurant goed te vinden. Dat is wel te zien aan de reserveringen op de website.

Knus en gezellig, het kleine restaurant doet heel huiselijk aan. Er wordt gelachen, gepraat en de muziek staat niet te hard. De sfeer is heel ongedwongen en daar houden wij wel van. Enige minpuntje: we zitten aan de muur, niet ver van de deur en daardoor gaat de hele avond een koude tocht langs onze benen. Niet echt prettig.

Bla Bla serveert, zoals je misschien al geraden had, vegetarische en veganistische gerechten. We kunnen kiezen voor een verrassingsmenu van drie gangen of iets van de kaart. Daarop staat een aantal voor- en nagerechten. Als hoofdgerecht krijgt iedereen een mezze voorgeschoteld: een selectie kleine gerechtjes uit de mediterrane en Midden-Oosterse keuken, vergelijkbaar met de Spaanse tapas. Je kunt kiezen uit een kleine mezze of, als je met twee of meer personen tafelt, een grote.

Onze voorgerechten, paddenstoelenloempia’s met Japanse soja en notengehaktpasteitjes met gember-chilisaus, vallen meteen goed. Ze zijn vol van smaak, maar zeker de paddenstoelenloempia’s zijn tegelijkertijd ook luchtig. De presentatie is simpel en zonder poespas.

Het hoofdgerecht, de mezze, ziet er verrukkelijk uit en het water loopt ons in de mond wanneer al die prachtig uitziende gerechtjes op tafel worden gezet. Van kruidenfrittata met cranberries en walnoten tot een auberginestoof, champignons in chipotle-saus, polenta en een heerlijke stoofpot van gekookte tuinbonen, we kunnen eigenlijk niet kiezen waarmee we beginnen. Om het af te maken komen er ook nog dipjes op tafel voor bij het Arabische platbrood.

En dus scheppen we verschillende gerechtjes tegelijk op ons bordje. De smaken nemen ons mee naar vakanties aan de mediterrane kust, en dat bij temperaturen die net boven het vriespunt liggen deze avond. Eigenlijk is alles heel lekker, maar wat springt er nou echt uit? Voor ons zijn dat de frittata, de champignons en de boterbonen met romanesco-saus. ,,Van dat laatste zou ik zo een heel bord wegwerken”, zegt tafelgenote likkebaardend. Nog maar een beetje opscheppen dan.

De wijn die we erbij drinken is prima. Als tafelgenote bronwater bestelt, krijgt ze daar zonder te vragen een schijfje citroen in. ,,Dat zouden alle restaurants moeten doen”, reageert ze verheugd. Ach, waar een mens al niet blij van kan worden.

Vrijwel alle schaaltjes gaan helemaal leeg, en de buikjes vol. Toch kunnen we het niet laten voor een toetje te gaan, daarvoor zijn we te nieuwsgierig. We nemen een peren-chocoladeloempia met vanille-ijs en chocoladesaus en een kaneelijscoupe met kaneellikeur. Beide desserts zijn – opnieuw – simpelweg heel erg lekker. Het ijs is heerlijk romig en de hoeveelheid kaneel is perfect, de warme peer met chocola vormt een hemelse combinatie met het vanille-ijs. Nu zitten we echt vol, maar we zijn zeer voldaan.

Ondanks de drukte blijft de gastheer, die het grootste gedeelte van de avond in zijn eentje de bediening voor zijn rekening neemt, kalm en vriendelijk. Met een bijna serene rust geeft hij uitleg over de gerechten die we voorgeschoteld krijgen. Dat we na binnenkomst net iets te lang moeten wachten tot we een drankje kunnen bestellen, nemen we voor lief.

Absoluut. Mediterraans comfortfood, fijne bediening en een ongedwongen sfeer, wie zegt daar nou nee tegen?