Antiquair Henk de Boer in Groningen sluit deze zomer zijn winkel. Dan is er nog één antiekzaak over aan het Zuiderdiep. ,,Deze straat was een walhalla voor antiekliefhebbers.’’
Hij noemt het een soort jachtinstinct, zijn eeuwige zoektocht naar bijzondere spullen. Het kan iets kleins zijn als een gebaksvorkje, iets groots als een achttiende-eeuwse lessenaar: Henk de Boer (79) vindt altijd en overal wel iets. ,,Mijn mooiste vondst was ooit op de rommelmarkt in Eelde: een zilveren brandewijnkom waarin een Gronings huwelijksverhaal stond gegraveerd. Prachtig.’’
Die kom heeft De Boer nog steeds, in tegenstelling tot veel van zijn andere vondsten die van de hand gingen in zijn winkel aan het Zuiderdiep in Groningen of via de marktkraam van zijn vriend. Die staat daarmee op rommelmarkten en dan struint De Boer langs de andere handelaren.
Dat jachtinstinct blijft, zijn winkel sluit. ,,Ik ben bijna 80, de winkel is bewerkelijk. Ik ben weliswaar maar drie dagen per week drie uurtjes geopend, maar ik ben elke dag in de winkel’’, zegt De Boer. Want er valt altijd wel een lijstje van een schilderij te restaureren of een zilverstuk te poetsen.
‘Dat is allemaal voorbij’
Niet alleen zijn leeftijd is een reden om afscheid te nemen van zijn winkel die hij in 1994 opende. De klandizie loopt terug. ,,Ik heb misschien nog 15 procent over van de klanten die dertig jaar geleden binnenstapten. Mensen uit het hele land kwamen speciaal naar het Zuiderdiep in Groningen, maar dat is allemaal voorbij. Internet is de doodsteek voor onze zaakjes. Vroeger was het bijzonder als je een Lodereindoosje vond, nu kun je bij wijze van spreken vijfhonderd van deze reukdoosjes via internet kopen.’’
Hij memoreert hoe hij zich in de beginjaren omringd wist door collega-antiekhandelaren. Hij noemt Wiersema, Koolma, Jager. Annie Brinkman, Cees Hofsteenge, de gebroeders Lameris. ,,Rob Bob had je, mevrouw Elburg was net weg. Er waren zeker nog wel tien antiekwinkels. En daarvoor nog veel meer.’’
Bijna de laatste antiekzaak aan het Zuiderdiep. Foto: Marjorie Noë
Zelf was De Boer bijna 50 toen hij zijn winkel opende, maar hij weet niet beter of hij was een verzamelaar en handelaar. ,,Het ontstond bij toeval, ik ging wat marktjes af, vond allerhande spullen, van zilveren horloges tot volkskunst. Ik begon me erin te verdiepen, was benieuwd waar het gemaakt was. Langzaam maar zeker specialiseerde ik me in Nederlands zilver en Chinees en Japans porselein.’’
‘De scharrelaartjes vind je nog op rommelmarkten’
Zijn eerste schat vond hij toen hij in het Friese Fochteloo een stukje land kocht van een boer. Hij was een jaar of 17. ,,Die boer had een mooi zakhorloge uit 1690, gemaakt in Londen, echt een bijzonder stuk. Ik kocht het van hem, maar helaas heb ik het doorverkocht.’’
Het was in de tijd, zegt hij, dat het eenvoudig was om te handelen. ,,In elk dorpje waar je kwam, stond wel een bord met ‘Antiek te koop’. Dan kwam je bij iemand in een schuurtje. Dat is langzamerhand verdwenen, maar de scharrelaartjes vind je nog wel op rommelmarkten in Bakkeveen, Buitenpost, Zuidlaren, Roden en hier op de Vismarkt in Groningen.’’
‘Henk is de laatste antiquair van dit niveau’
Hij volgde een restauratieopleiding in Den Haag, kocht een huis in Groningen en werkte als restaurateur en timmerman voordat hij twintig jaar lang in dienst was bij Perez Oosterse tapijten in de Naberpassage. Ondertussen ging hij naar markten en veilinghuizen.
De verzameling porselein, schilderijtjes, glaswerk en zilver was de basis van zijn winkel. ,,Het leukste aan de winkel is dat er mensen komen die verstand hebben van hun verzameling. Ik denk dat je als handelaar moet beschikken over de kunst van het kijken en een goed geheugen. Daarnaast is het een kwestie van veel lezen, musea in, nieuwsgierig zijn.’’
De winkeldeur zwaait open, vaste klant Jan ‘t Hooft (65) stapt binnen. Hij weet dat De Boer ermee uitscheidt. ,,Henk is mijn hofleverancier van Japans en Chinees porselein, mijn vraagbaak ook.’’ Met iets van spijt zegt hij dat de zaak van De Boer deel was van zijn vaste loopje. ,,Het Zuiderdiep was een walhalla voor antiekliefhebbers. Henk is de laatste antiquair van dit niveau.’’
De meest gehoorde reactie van zijn vaste klanten? De Boer grijnst en zegt: ,,Jij stopt toch niet.’’
Als de winkel van De Boer gesloten is, rest alleen nog Bogart van Gerry Weert.
