Vertegenwoordigers van de Syrische gemeenschap in Nederland legden bloemen neer bij de herdenkingsplek voor Jeffrey en Emma in Winschoten. Archief: Huisman Media
Meer dan 72 uur beheerste de verdwijning van de kinderen Jeffrey (10) en Emma (8) uit Beerta het nieuws in Nederland. Honderden professionals en vrijwilligers namen halverwege mei deel aan de zoektocht. Tevergeefs. Hun lichamen werden uiteindelijk gevonden in het water van de rivier de Rensel in Winschoten.
Bij de vindplaats van de auto met daarin de twee kinderen en hun vader Klaas doet niets nog denken aan de dramatisch verlopen dagen in mei. Aan de kade van de Rensel op een industrieterrein in Winschoten ligt geen bloemenzee. Er liggen geen knuffels meer.
Daar reed vader Klaas op zaterdag 17 mei het water in, een kwartier nadat hij zijn kinderen Jeffrey en Emma van huis had opgehaald. Maar dat weet dan nog niemand. Honderden mensen nemen deel aan de zoektocht in de regio. Dagenlang wordt in de wijde omgeving gezocht. Van de polder tot over de grens in Duitsland. Pas in de nacht van dinsdag – op 21 mei – wordt de auto met de lichamen aangetroffen in het water.
Op de valreep
Dit is het eerste deel in de serie Op de valreep. In 10 verhalen blikken we terug op 2025 en kijken alvast vooruit naar 2026.
Honderden mensen namen deel aan de zoektocht
Het slaat in als een bom. Bijna iedereen in Nederland, tot en met leden van het kabinet, leeft mee met de verdwenen familie. De stille tocht als eerbetoon aan de slachtoffers staat symbool voor samenhorigheid en verdriet in Beerta. Vlaggen hangen halfstok, ouders en kinderen huilen, kerken openen hun deuren.
,,De familie is nog steeds intensief verdrietig en dan nog drie keer zo erg. Onvoorstelbaar verdriet. Ze missen Jeffrey en Emma enorm. Maar dat kan iedereen zich voorstellen”,zegt Selma Hoekstra van stichting Namens de familie.
Hoekstra onderhoudt sinds de verdwijning en de tragische afloop contact met de moeder en nabestaanden. ,,Het is onvoorstelbaar hoeveel verdriet ze hebben. Het liefst willen ze dat er geen aandacht meer aan deze zaak wordt besteed.”
Hoekstra beseft evenwel dat de ‘buitenwereld’ wil weten hoe het met de familie gaat. Ten tijde van de ontvoering komen er bij de stichting ook veel meldingen binnen van wildvreemde mensen die hun medeleven betuigen.
Onvoorstelbaar groot bedrag
Marleen Duit en Amber Keiserie starten een crowdfundingsactie. In korte tijd wordt ruim 116.000 euro overgemaakt. Een onvoorstelbaar groot bedrag. Beide initiatiefnemers willen best praten over die dramatische dagen van 17 tot 21 mei en de weken daarna, maar na overleg met - en uit respect voor de familie - zien ze af van hun kant van het verhaal. Dat het er ook bij hun nog steeds stevig inhakt, moge duidelijk zijn.
Wat er met het geld van de inzamelingsactie gebeurt, weten ze niet. Toen het bedrag snel opliep schakelde Duit de hulp van de gemeente Oldambt in, die zich vervolgens over de opbrengst ontfermde en het geld op een speciale rekening onderbracht.
Dat geld staat nog steeds op een bankrekening, weet Hoekstra. ,,In 2026 wil de familie nadenken over de juiste besteding. Nu heeft ze daarvoor nog niet de ruimte in het hoofd”, zegt de begeleider van de familie.
Hartverscheurend en hartverwarmend
Hartverscheurend en tegelijkertijd hartverwarmend. Dat zijn de twee woorden die burgemeester Cora-Yfke Sikkema van Oldambt als eerste te binnen schieten als ze terugdenkt aan die inktzwarte dagen. ,,Hartverscheurend omdat het een verschrikkelijk iets is geweest, waarbij drie mensen het leven hebben gelaten. Hartverwarmend, omdat zoveel mensen betrokken waren en hulp boden.”
Ze roemt de betrokkenheid van velen en beleefde die periode als een rollercoaster. ,,Je schakelt van het ene naar het andere moment. Je moet professioneel handelen en nadenken, met elkaar de schouders eronder zetten. Dat met elkaar geldt ook voor onze collega’s in Eemsdelta. De moeder woont in Delfzijl. Ik vond het fijn hoe we dat als twee gemeenten in die zware tijd oppakten.”
Sikkema zag het verdriet en betrokkenheid binnen haar eigen organisatie, maar ook het verdriet op de school waar de kinderen les kregen. ,,En natuurlijk bij de families. Ja, ook bij de familie van de vader. Zij missen hun broer, neefje en nichtje ook verschrikkelijk. Ik ga er binnenkort weer heen. Ook zij hebben onze steun nodig.”
Veilig Thuis
De moeder van de omgebrachte Jeffrey en Emma uit Beerta vluchtte met haar kinderen in januari voor haar ex-man Klaas. Veilig Thuis liet vervolgens 7 weken lang niets van zich horen, waardoor er geen zicht was op risico’s.
Die conclusie trok een extern onderzoeksbureau eerder deze maand. In het rapport wordt het handelen van instanties zoals Veilig Thuis en de politie Noord-Nederland in aanloop naar de dramatische gebeurtenis in mei tegen het licht gehouden. Veilig Thuis en de politie reageren op vragen van DVHN: ze concluderen dat de dood van de kinderen niet te voorkomen was.
