Molen Aeolus in Adorp wordt na restauratie weer in gebruik genomen. Foto: Corne Sparidaens
Molenaar Ids van der Honing (77) kijkt in Adorp vol bewondering naar boven. „Toen we de molen kochten vond ik hem de lelijkste van Nederland. Nu is die de mooiste”, zegt hij vol trots. Dat ging niet zonder slag of stoot.
De molen van Adorp vormde namelijk een gevaar voor de omgeving. „Tijdens een storm vlogen de onderdelen rond.” Dus besloot de Molenstichting Winsum (MSW) de molen met flink achterstallig onderhoud in oktober 2019 over te nemen.
In vijf jaar tijd is een hoop gebeurd. Het gebouw ziet er piekfijn uit en de netjes gerenoveerde wieken draaien vrijdagmiddag tegen de strakblauwe lucht tijdens de officiële opening. Eromheen staan tientallen mensen: dorpelingen, vrijwilligers en liefhebbers.
Van der Honing vertelt dat de restauratie tussen de tien- en twaalfduizend euro heeft gekost. „En heel veel tijd”’, zegt hij lachend als hij vertelt dat molens in het verleden binnen een half jaar gebouwd werden. Dat kan nu niet meer, sterker nog, de renovatie van een monument moet aan allerlei regels voldoen.
Fundering stond scheef
De grootste uitdaging lag in het plaatsen van een nieuwe fundering aan de buitenkant van de molen. „Tijdens de bouw in 1851 kwamen ze tijdens het metselen er al achter dat het scheef ging, maar dat besloten ze even te negeren”, zegt Aad van der Drift (68), bestuurslid van de MSW. Het resultaat: de molen liep binnen scheef af. „ De houten top van de molen moesten we optillen. Dat was nodig om het bovenste deel weer horizontaal te krijgen. Wel zo gemakkelijk wanneer de wieken hun werk willen doen.”
Op de opening komen veel inwoners van Adorp af. Verheugd praten ze met elkaar over het eindresultaat. Zo ook mevrouw Boer (67) „We hebben veel ellende gehad van de molen. Toen hij nog in oude staat verkeerde heb ik tijdens een storm een stuk door het dak van mijn garage gehad.” Ze is blij dat de stichting heeft besloten de molen een nieuwe kans te geven.
Marga Heuker is ook blij. „De molen is het sieraad van het dorp, ik kijk uit op het bouwwerk en geniet weer van het uitzicht.” Ze woont haar hele leven al in Adorp, en heeft met lede ogen aangezien dat de toestand van de molen verslechterde.
Toekomstbeeld
Van der Honing is blij dat ze na de periode van renovatie een frisse start kunnen maken. Naast hem staan de twaalf vrijwilligers uit het dorp. Ze glimmen. „We hebben een groot team met vrijwilligers, en er komen meerdere aanmeldingen binnen van mensen die ons willen helpen met onderhoud.”
Ook zijn er volgens van der Honing voldoende molenaars die later zijn stokje over kunnen nemen. „Het is leuk om te zien dat er steeds meer vrouwelijke molenaars zich aanmelden.”
