Inwoners De Wilp over zoektocht Westerkwartier: ‘Waarom geen statushouders in oude school? Die staat al jaren leeg’

Anneke Brünner stuurt haar scootmobiel het parkje in naast Dagwinkel Hovius in De Wilp. Haar Turkse herder Cessey volgt haar op de voet. Een joekel van een beest. ,,Ik hou van grote honden. Ze beschermen je, dat is wel handig tegenwoordig. Hij is acht jaar, dat is best oud. Hij kan niet meer ver lopen, dus dan kom ik ook niet meer ver van huis. Ja, alleen met de auto.”

Van het plan van de gemeente om statushouders, asielzoekers met een verblijfsvergunning, in kleinschalige woonplekken onder te brengen in Westerkwartier heeft ze nog niet gehoord. ,,Maar ik vind het een goed idee. Ik word altijd zo triest van die protesten tegen asielzoekers. Die mensen zitten in nood en moeten geholpen worden. Als jou dat overkomt, zou je ook graag geholpen willen worden. Ik heb geen ruimte, ik woon met de hond in een klein huisje en ben niet zo mobiel.

Westerkwartier is naarstig op zoek naar woonruimte voor statushouders. De gemeente moet elk jaar honderd mensen met een verblijfsvergunning huisvesten en loopt achter op schema. Er zijn te weinig huurwoningen voor handen in de gemeente met bijna 65.0o0 inwoners. Een poging om honderd statushouders in chalets op een vakantiepark in Doezum onder te brengen zorgde voor veel tumult. Uiteindelijk trok de gemeente het plan terug,

Wethouder Hans Haze tovert nu een nieuw een konijn uit de hoge hoed. Hij wil statushouders in kleine wooneenheden onder brengen verspreid over de gemeente. Een zorgwoning voor ouders die leegstaat, een chalet bij een woning of een bedrijfpand dat verbouwd kan worden. Een schuur of kamertje op zolder is niet de bedoeling. Haze maakt de komende maanden een tournee langs alle 41 dorpen in Westerkwartier om te vragen of inwoners woonruimte over hebben. Te beginnen in De Wilp, Zuidhorn en Lutjegast. Uniek in Nederland.

Anneke Brünner kent wel een pand in De Wilp waar een aantal statushouders opgevangen kunnen worden. ,,De oude basisschool staat al jaren leeg. Het verbaast mij dat de gemeente daar nog niet naar gekeken heeft. Een prima plek, een paar douches erin en nog wat aanpassingen, dan kunnen ze er zo in.”

De school staat een eindje verderop aan, jawel de Schoolstraat. In het roodstenen gebouw zit anti-kraak. ,,Een stuk of acht mensen”, weet de overbuurman. ,,En de supermarkteigenaar gebruikt een lokaal als opslag en zijn vrouw heeft een ruimte als atelier en voor schilderlessen.”

Is de school een goede plek voor enkele statushouders? ,,Waarom niet? Aan de andere kant van de straat zit een asielgezin in een huurhuis. Daar hebben we geen last van. Alleen ik had ook wel belang bij dat huis. De tuin wordt me te veel werk. Maar de vluchtelingen hadden voorrang, vertelde de woningstichting. Lekker is dat.”

Zuidhorn staat ook open voor de opvang van kleine aantallen statushouders in het dorp, leert een vragenrondje op het winkelplein Overtuin. Zoë en Roos (beiden 15) van Kruitvat zitten op een bankje. Ze hebben even pauze. ,,Ik heb er geen problemen mee als hier statushouders komen. Als ze maar integreren en ons niet lastig vallen.”

Samuel uit Eritrea koopt met zijn zoontje bij de viskraam een kibbeling. Hij woont al vijf jaar in Noordhorn. ,,Het bevalt ons daar goed.” Het plan Westerkwartier kent hij niet. Meer tijd heeft Samuel niet, want zijn zoontje loopt weg bij de viskraam en stapt de trappen op van de cafetaria. Hij heeft liever een ijsje. Maar helaas, de cafetaria is nog gesloten.

Jo Janssen uit Oldehove vindt dat echte vluchtelingen en dus ook statushouders geholpen moeten worden lopen. Of dat met kleinschalige voorzieningen is, vindt hij prima. ,,Weet je wie dit zei. ‘U mag hier wonen, maar u past u wel aan.’ Pim Fortuyn. Daar sta ik achter.”