Esther Wolfs (links), Tim Huizinga en Binie Hoving (v.l.n.r.) bij een protestbord dat boekdelen spreekt. Foto: Peter Wassing
Bewoners van de Stadsweg in Ten Boer zijn opgelucht nu ze eindelijk verduurzaming van hun huizen krijgen. Het voelt als erkenning van hun ongelijke behandeling. ,,Dat waren veertig heel spannende minuten.’’
Binie Hoving (62) is in opperbeste stemming als haar voordeur aan de Stadsweg in Ten Boer opent. Hondje Ruby gluurt speels onder de keukentafel door. Daaraan zitten buurtgenoten Esther Wolfs (48) en Tim Huizinga (40). „Eindelijk erkenning. Wij horen er nu bij”, zegt Hoving.
Met z’n drieën trokken ze de kar van een protestactie met spandoeken en vlaggen aan de Stadsweg. Hun straat kreeg als enige in de wijk geen nieuwbouwwoning, versterking of verduurzaming. Terwijl de Fivelstraat om de hoek ook veilig was verklaard en die huizen wél volledig werden verduurzaamd. Dat konden ze niet verkroppen.
Alsnog dezelfde verduurzaming
Dat valt inderdaad niet uit te leggen, vond ook staatssecretaris Vijlbrief (Mijnbouw). Na maanden van radiostilte kondigde hij donderdag aan dat de bewoners van de Stadsweg alsnog dezelfde verduurzaming krijgen. Isolatie wordt sowieso al tot 40.000 euro vergoed. Mocht er meer geld nodig zijn, dan vullen de gemeente Groningen en de Nationaal Coördinator Groningen (NCG) dat aan uit een miljoenenpot.
Donderdagmiddag kreeg Hoving een telefoontje met het goede nieuws. Om tien voor twee – ze weet het precies – werd ze door een gemeentewoordvoerder ingelicht dat wethouder Inge Jongman haar rond half drie zou bellen. ,,Dat waren veertig heel spannende minuten. Ik stond na het nieuws echt even te shaken. Ik hoop dat Inge het niet te veel heeft gemerkt, haha. Wat een ontlading’’, zegt Hoving.
Confetti
Haar maandenlange reis voor erkenning leidde zelfs tot de voordeur van Mark Rutte, toen de demissionair premier een nacht in een wisselwoning om de hoek verbleef. Hoving wilde ook hem op de ongelijkheid wijzen. ,,Ik vond dat best eng. Ik dacht bij mezelf: wat dóé ik toch eigenlijk allemaal.’’
Meteen na het nieuws van donderdag nam ze contact op met Wolfs en Huizinga. De spandoeken en vlaggen in de straat zijn niet langer nodig. ,,Ik heb ze al aangepast’’, zegt Hoving vrolijk. Ze laat een screenshot op haar telefoon zien van een nieuw ontwerp, met een plaatje van confetti erop.
Binie Hoving paste het ontwerp van het spandoek op haar smartphone alvast aan conform de actualiteit. Foto: Peter Wassing
Het is nogal een lijstje aan mogelijkheden. Geïsoleerde muren, vloeren en dak, dubbelglas, een warmtepomp en zonnepanelen. Maar ook een nieuwe inductieplaat inclusief pannen. Hoe de verduurzaming wordt geregeld, moeten de gemeente en de NCG nog samen met de bewoners uitwerken. Maar het geld is beschikbaar en de bewoners hebben de belofte gekregen dat er voor de zomer een gesprek volgt.
‘Het is geen centenkwestie meer’
Er valt een last van de schouders. ,,Het voelt goed dat we dit deden. Dit was geen eerlijke situatie, ik heb er slapeloze nachten van gehad. Maar deze uitkomst is waar we op hadden gehoopt’’, zegt Hoving. ,,Ik ben blij dat onze huizen ook gerieflijker worden. Geïsoleerd en wel, het is geen centenkwestie meer.’’
Wolfs steekt nog iets minder de loftrompet. ,,Ik ben een echte Groninger, eerst zien dan geloven. Pas na dat gesprek kan ik ook gaan dromen, maar het is positief dat de verduurzaming ons is beloofd.’’ Huizinga noemt zichzelf ook ‘cynisch’ na alle ellende in het aardbevingsgebied. ,,Ik moet het ook nog zien, maar ik ben natuurlijk heel blij met het nieuws.’’
De strijd voor erkenning die de drie samen voerden heeft hen volgens Hoving nog iets anders opgeleverd. ,,Dit contact tussen ons hadden we anders nooit gehad. We hebben samen gegeten, samen Pasen gevierd, onze kinderen klikken goed. We moesten ons gelijk voor de poorten van de hel wegslepen, maar het heeft deze straat ook veel moois gebracht.’’