Wat is er mis met deze wegen in Drenthe? ‘Je gaat je zitten opvreten’

Eerder dit jaar vroegen we lezers naar wat zij de meest gevaarlijke verkeerslocatie van de provincie vinden. Daarbij werden veel kruispunten en drukke locaties genoemd, maar daarnaast sprong iets anders omhoog: een ritje op de provinciale weg kan levensgevaarlijk aanvoelen.

DVHN-lezer Bert Klamer is inmiddels waaks op de wegen. Op de N34 en N381 moest hij „al een aantal keren uitwijken naar de berm, omdat een tegenligger zich op de verkeerde wegheft bevond.”

Ook Martin Reinders ziet het op de N33 vaak bijna misgaan: „Auto’s passeren elkaar op een afstand van dertig centimeter, met een snelheidsverschil van meer dan 200 kilometer per uur. Of meer, als er te hard wordt gereden.” Iets dat volgens Martin Reinders weer het geval is op de weg tussen Zuidbroek en Eemshaven: „Niemand trekt zich ook maar iets aan van maximumsnelheden of inhaalverboden.”

Wie kijkt op de kaart met gemelde ongevallen, ziet op de provinciale wegen linten aan ongelukken. Meestal gaat het om ongelukken met puur materiële schade, maar vaak worden ook verwondingen gemeld. Hier en daar zijn zelfs dodelijke ongelukken geregistreerd.

Opvallend is dat er niet één pijnpunt op de wegen te vinden is - ongelukken vinden plaats over de gehele linie, waarbij geen noemenswaardige trend op te merken is tussen op- en afritten en rechte stukken van de weg.

We reden met verkeerspsycholoog Dick de Waard een stukje over de N34 en N33. Bij de eerste oprit valt meteen een pijnpunt van de wegen op: „We zitten nu achter een oude Kia die tachtig rijdt, terwijl je hier honderd mag. Hier en daar kunnen we die inhalen, maar dan komen de tegenliggers met een noodgang op je af.”

Het resultaat: je gaat je als automobilist zitten opvreten over de trage bestuurder voor je. Achter ons voegt een Audi in, die vast komt te zitten in de trager rijdende colonne. „Dat gevoel van ongeduld kan ertoe leiden dat je een onverstandige beslissing gaat nemen.”

„Uiteindelijk is het een mensenprobleem.”

Hier en daar mag je tegenliggers inhalen, maar grote delen van de provinciale wegen hebben een doorgetrokken streep in het midden van de weg. Dat kan volgens De Waard leiden tot onbegrip van tegenliggers: „Je vraagt je soms af waarom bijvoorbeeld in een bocht mag worden ingehaald, maar bij een recht stuk daarna niet.” Hij zou liever zien dat er speciale inhaalstroken op de weg zijn, zodat je stressloos een andere automobilist kan passeren.

Voor wie zich niet door de weg laat opjagen, kan hij volgens De Waard ook wel een beetje saai zijn: „Dat kan tot problemen leiden, omdat mensen dan een podcast gaan luisteren of weet ik veel wat.” En eenmaal afgeleid misschien op een tegenligger kunnen botsen. En oké, één lichtpuntje: „persoonlijk vind ik het landschap hier wel erg mooi.”