Ferdy Doldersum (38) oet Hoes ter Heide: ‘Het liefst wil ik leven van de muziek’

Het gung hiel rap veurige week in het Atlas Theater in Emmen: binnen een half uur was de opname van Ferdy Doldersums nummer Licht veur het Songfestival Drenthe klaor. „Ik har van teveuren goed rippeteerd. Het gung hartstikke mooi.” Het publiek zöt zaoterdagaovend in de live-oetzending van RTV Drenthe van alle tien dielnimmers de opnames oet het Atlas Theater, vertelt e.

Het is maandagmörgen half negen en Doldersum (38) hef van ’t weekend optreden in een feesttent in Overiessel met zien band Dolly. Zien stem is nog wat hees. Hij zit an de stamtaofel van het café veurin het hoes waor e nou een jaor of twee woont met zien vriendin. Vrogger bestierde heur familie de kroeg, Café Huis ter Heide, tegenwoordig is e veur privégebroek.

Doldersum gruit op as ienig kind en brengt het grootste diel van zien jeugd deur op Erica. „Ik was een beetie een butenbeentie op schoele, aans as de rest.” As e op de middelbare schoel een drumstel kreg en op les giet, kan e zich daorop oetleven. „Ik heb ADD, dus ik was toen ok al vaak hiel drok in de kop. Met drummen kun ik mien frustratie kwiet.”

Later, rond zien 20e, kocht e een gitaar. „Ik har liefdesverdriet en de gitaar was ofleiding veur mij.” Hij leert zuchzölf speulen, deur alle dagen twee uur te oefen. Hij komp in anraking met boerenrock en dat sprek hum an „Ik wol een band begunnen. Twee, drie maond later stun ik al met de gitaar op ’t podium.” De band Dolly en zien Tarrels (”Die naam was niet mien keuze”) zöt het levenslocht.

Hij leert de basistechnieken van het zingen, schref liedties en der brek een tied an diej umschrieven kunt as ‘seks, drugs en rock-‘n-roll’. „Allent gien drugs”, corrigeert e. Ze treedt op in Noordoost-Nederland en het löp goed. Deurdeweeks warkt Doldersum in de bouw.

Ienmaol stiet de band in het veurprogramma van Normaal; de tweede keer gooit zien wark roet in het eten. Nou ja, een ongeluk op zien wark. Doldersum valt in 2015 tiedens bouwwarkzaamheden in het Atlas Theater 10 meter naor beneden, met allerlei botbreuken tot gevolg. Al wet e donders goed dat ’t ok hiel aans oflopend har kund. „Twee week later was dat optreden. Ik vreug nog of ik niet op een brancard op het podium kun, maor dat much echt niet. Ik heb wel een kaortie kregen van Bennie Jolink, die he’k nog.”

Zien band van toen bestiet niet meer. Een diel giet wieder as Trekhawk en Doldersum giet zuch meer richten op het schrieven van Engelstaolige muziek met country-invloeden. Tegenwoordig warkt e ok an een album in de streektaol. „Licht komp daor ok op te staon.”

Hij lat een stukkie heuren van zien songfestivallied: een vlot pop-/rocknummer klinkt deur het café. „Ach en het giet mij niet um het winnen. Het is een mooi nummer en veur Drentse muziek is ok markt; je kunt overal in dizze contreien optreden met muziek in de streektaol. Dat giet makkelijker as met Engelstaolige muziek.”

Um de kost te verdienen hef Doldersum een klussenbedrief. „Op zich mooi wark, maar ik ben nou al zoveul jaoren met de muziek an de gang; het liefst zul ik daorvan willen leven.”