Midden-Drenthe worstelt met permanente bewoning op vakantieparken. Foto: archief/Marcel Jurian de Jong
Bewoners van vakantieparken in Midden-Drenthe hoeven geen vereveningskosten te betalen als hun park wordt omgevormd tot een woonwijk. Omdat hun percelen, in tegenstelling tot in veel andere gemeenten, niet meer waard worden.
Elke parkbewoner moet normaal gesproken vereveningskosten betalen als de bestemming van een park wordt veranderd van recreatie naar een woonwijk. Een perceel met een woonbestemming is over het algemeen meer waard dan een stuk grond met een recreatiewoning erop. Ter compensatie betalen bewoners daarom een bedrag aan de gemeente, verevening dus, dat de gemeente dan weer moet besteden aan de recreatiesector.
Midden-Drenthe is een uitzondering: in het verleden is vastgelegd dat een eigenaar van een recreatieperceel in theorie meerdere huizen op zijn stuk grond mag bouwen. De gemeente is de enige in Drenthe die dat soort ruimere bebouwingsmogelijkheden voor recreatiepercelen heeft. Wordt een park omgevormd tot woonwijk, dan verdwijnt die mogelijkheid voor de grondeigenaren.
De Hullen en Thrianta
Uit onderzoek dat Midden-Drenthe heeft laten uitvoeren naar de parken De Hullen in Drijber en Thrianta bij Spier, waarmee de gemeente in overleg is over omvorming naar woonwijken, blijkt dat de meerderheid van de percelen daar niet of nauwelijks in waarde stijgt. Van sommige bewoners wordt het perceel zelfs minder waard.
De gemeenteraad besloot daarom donderdagavond dat er geen reden is bewoners verevening te laten betalen. Wel betalen de parkbewoners bij omvorming naar een woonwijk allerlei andere kosten, bijvoorbeeld voor de aanpassing van wegen op het park.
Tussenoplossing
De raad bepaalde donderdag ook dat parkbewoners die niet willen meedoen aan de zogenoemde transformatie dat niet hoeven te doen. Midden-Drenthe bepaalde een paar jaar geleden dat het alles of niks moest zijn: óf iedereen doet mee óf een park wordt niet getransformeerd. Maar op bijna alle parken wonen wel enkele mensen die willen meedoen. Dat zou betekenen dat geen enkel park kan worden veranderd in een woonwijk.
Er is nu een tussenoplossing: de enkeling die tegen transformatie is, mag de bestemming recreatie op zijn perceel houden. Gevolg is wel dat de eigenaar er dan niet meer permanent mag wonen, zoals nu nog vaak illegaal gebeurt (en wordt gedoogd). Op de rest van het park mag dat na transformatie juist wél.
