Van Pelt (nummer 5) in actie op de Kerkhoflaan. Foto: Hennie Kroon
Zit Peter van Pelt op de tribune van FC Emmen dan kijkt hij naar een plek waar hij historie schreef. In 1977 scoorde hij voor de club het allereerste doelpunt op sportpark Meerdijk. Met plezier blikt de inmiddels 78-jarige Van Pelt terug op die dag en zijn bijzondere loopbaan.
Het is zaterdag 27 augustus 1977 en het is druk op de Meerdijk. Zo’n zesduizend liefhebbers zijn op de wedstrijd Emmen - Germanicus afgekomen. Het is een derby die bij veel voetballiefhebbers in Zuidoost-Drenthe tot de verbeelding spreekt.
Maar dit keer is de wedstrijd tegen de club uit Coevorden extra bijzonder. Het is het eerste officiële duel op het gloednieuwe sportpark Meerdijk. Na tientallen jaren te hebben gevoetbald aan de Kerkhoflaan bij het centrum is een nieuwe accommodatie aan de andere kant van de Rondweg de plek waar het allemaal moet gaan gebeuren.
Peter van Pelt, de allereerste doelpuntenmaker van Emmen op de Meerdijk. Als voetballer speelde hij te ver buiten de landsgrenzen. Foto: Boudewijn Benting
Bijna veertien miljoen gulden heeft de aanleg van het sportpark gekost. Behalve VV Emmen krijgen ook voetbalclub Angelslo, de hockeyclub, de wielersportvereniging, de kaatsclub en de handbalverenigingen E&O en SVBO er hun plek. Het is de tijd waarin handballers in Emmen nog wedstrijden in de buitenlucht afwerken.
Veruit de grootste club
Van de nieuwe gebruikers is VV Emmen met haar bijna duizend leden veruit de grootste club. Het is ook de vereniging die landelijk gezien de meeste furore maakte. In 1975 werd de hoofdmacht onder de bezielende leiding van trainer Koen Schonewille nog landelijk kampioen bij de zondagamateurs.
De opening van sportpark Meerdijk. Wethouder Roelof Zegering Hadders hijst de vlag. Foto: Boudewijn Benting
Twee jaar later, bij de opening van sportpark Meerdijk, is Schonewille er nog altijd de trainer. Germanicus wordt geleid door Wim van den Heuvel, oud-speler en voormalig trainer van Emmen. „Ze waren allebei geweldige trainers, elk op hun eigen manier”, blikt Van Pelt terug.
Hij debuteerde onder Van den Heuvel in het eerste van Emmen en zou er veertien seizoenen deel van blijven uitmaken. Meestal speelde Van Pelt linksback, maar hij kon ook op andere posities uit de voeten. De inmiddels 78-jarige Emmenaar grijnst. „Ik heb zelfs nog op doel gestaan om onze keeper te vervangen, toen hij uit het veld werd gestuurd. En ook dat ging eigenlijk toen best wel goed.”
Vriendelijk en zachtmoedig
Dat Van Pelt bij VV Emmen voetbalde, was volgens hem niet meer dan logisch. Hij groeide op aan de Dordsestraat en dat was in die periode vlakbij het sportpark van VV Emmen. „Ook Drenthina speelde daar, maar dat was een zaterdagclub. Omdat wij niet kerkelijk waren en zondagvoetbal mij ook meer aansprak, werd het VV Emmen.’’
Van Pelt was A-junior toen hij voor de eerste keer het roodwitte tenue aantrok. „Ik voel me een echte Emmenaar, maar een groot deel van mijn jeugd woonde ik elders. Ik ben geboren in Den Helder en verhuisde daarna vanwege het werk van mijn vader naar Ede en toen naar het Oostenrijkse Sankt Pölten, vlakbij Wenen. In 1964 werd mijn vader bedrijfsleider op de AKU-fabriek in Emmer-Compascuum en kwamen we naar Emmen.”
Bij VV Emmen werd Wil van Beveren bij de A-junioren zijn eerste trainer. „De vader van Jan van Beveren, de beste keeper die Nederland ooit heeft gehad. Een vriendelijke, zachtaardige man, maar wel iemand die volgens mij meer met atletiek had dan met voetbal. We moesten tijdens de trainingen enorm veel lopen.”
Johan Derksen
Van Pelt bleek een talentvolle speler. In zijn tweede jaar bij de A-junioren werd hij aanvoerder van zijn team en ook werd hij opgeroepen voor de Drentse jeugdselectie. „Kijk, hier heb je een foto van dat elftal. Ik sta helemaal links. En zie je die speler vooraan, derde van links? Dat is Johan Derksen, toen een talentvolle voetballer van Rolder Boys.”
Peter van Pelt (linksboven) met onder meer Johan Derksen (onder, derde van links) in de Drentse jeugdselectie. Foto: Collectie Peter van Pelt
Derksen maakte in 1966 de overstap naar de jeugdopleiding van Go Ahead Eagles. De club uit Deventer, die toen nog Go Ahead heette, had dat jaar ook Van Pelt op de korrel. Hij werd uitgenodigd voor een proeftraining, ging daarop in, maar gaf daarna zelf aan geen interesse te hebben.
„Ik had het thuis en bij Emmen prima naar mijn zin. Later, toen ik een jaar of 24 was, meldde FC Groningen zich. Ook dat ging niet door. Ik werkte inmiddels bij de Amro Bank en zou daar dan halve dagen moeten gaan werken. Daar voelde de bank niet veel voor.” Met Sportclub Drente voerde Van Pelt in het begin van zijn loopbaan een gesprek. „Samen met teamgenoot Bert Oldenburger. Het verliep uitermate moeizaam en we stonden snel weer buiten. Zonder contract.”
Moskou
Van Pelt maakte zich er niet druk om. Bij de bank kon hij zich blijven ontwikkelen en in het amateurvoetbal maakte hij met VV Emmen prachtige jaren mee. Daarnaast reisde hij de hele wereld over met het Nederlands amateurelftal, waar hij veelvuldig voor werd uitgenodigd. „Als ik ergens semi-prof was geworden, had ik dat ook niet meegemaakt.”
Peter van Pelt met het grotendeels door zijn moeder verzamelde archief van zijn voetballoopbaan. Foto: DvhN
Van Pelt haalt thuis in zijn bungalow in de wijk Bargeres zijn eigen voetbalarchief erbij, dat grotendeels bestaat uit door zijn moeder verzamelde knipsels uit kranten en tijdschriften. „Kijk, hier heb je een artikel uit 1971. ‘Van Pelt, Emmens terriër’ staat er als kop boven. Grappig. De term terriër paste wel bij mij, in het veld zat er ik altijd fel bovenop.’’
In 1971 is Van Pelt 23 jaar en sinds twee maanden getrouwd, zo valt er te lezen. Hij bereidt zich voor om met het Nederlands amateurelftal naar Rusland te gaan voor een kwalificatiewedstrijd voor de Olympische Spelen. Volgens bondscoach Arie de Vroet heeft zijn team alleen een kans als de Russen de Nederlanders onderschatten.
Dat gebeurt blijkbaar niet, want in het Dynamostadion in Moskou verliest Oranje kansloos met 4 - 0. Van Pelt: „Rusland had een heel goed team. Een van de spelers was ene Oleg Blochin.” Ter verduidelijking: Blochin wordt beschouwd als de van de beste Russische speler ooit en werd in 1975 gekozen tot Europees voetballer van het jaar.
Nooit op zondag
Met het Nederlands amateurelftal reisde Van Pelt ook nog naar onder meer China, Israel en Frankrijk. „Prachtig natuurlijk om daar als amateurspeler naartoe te mogen. Kijk, hier heb je een overzicht van onze selectie voor het duel tegen Frankrijk in 1977.” Op de lijst prijken naast Van Pelt nog twee spelers van Emmen: Gienus Meijerink en Harm Roossien.
Ook Jan Mennega, spits van ACV uit Assen en later sportverslaggever van deze krant, was van de partij. Net als de broers Henk en Jaan de Graaf van IJsselmeervogels uit Spakenburg. Jaan de Graaf zou het seizoen daarna de overstap maken naar AZ’67 in Alkmaar. De Graaf scoorde veel, maar werd vooral bekend omdat hij vanwege zijn geloof nooit op zondag wilde voetballen.
Vier voetballers uit Drenthe die uitkwamen voor het Nederlands amateurelftal. Jan Menninga (ACV) en Gienus Meijerink, Peter van Pelt en Harm Roossien van VV Emmen. Foto: Collectie DvhN
Dat Emmen in 1977 met drie spelers hofleverancier was van het Nederlands amateurteam, was niet zo raar. De club speelde in de top van het amateurvoetbal en was in 1975 zelfs landskampioen bij de zondagamateurs. Het was voor Emmen, maar ook voor Drenthe een primeur.
Van Pelt: „We werden als helden onthaald. Bij terugkomst van de beslissende wedstrijd bij en tegen Rood-Wit Amsterdam stond het bij de afslag Erm al zwart van de mensen. Alle remmen gingen los en niets was te gek in de week daarna. In het horecabedrijf van Henk de Lange in Emmen dronken we zelfs cognac uit een juskom.”
Gratis voetbalschoenen, meer niet
Dat er nog een strijd wachtte tegen zaterdagkampioen Spijkenisse om de algehele landelijke amateurtitel, daar maakte niemand in Emmen zich druk over. „Met alle gevolgen van dien. We gingen kansloos ten onder. Achteraf gezien hadden we na een dag of twee met het feest moeten stoppen. Het was een unieke kans om dat jaar ook nog de algehele amateurtitel binnen te halen. Die mogelijkheid heb ik daarna niet meer gehad. En Emmen trouwens ook niet.”
In 1966 toonde profclub Go Ahead uit Deventer interesse in de jonge Van Pelt. Foto: DvhN
Van Pelt zegt nooit door VV Emmen te zijn betaald in de veertien jaar waarin hij in het eerste speelde. „Nee, ook niet door een sponsor. Gratis voetbalschoenen bij sportzaak Weggemans, was het enige dat ik kreeg. En daar was ik tevreden mee.” Wat blijft, is iets dat met geld niet te betalen is: het grotendeels door moeder verzamelde archief en de vele mooie herinneringen.
Aan 27 augustus 1977 bijvoorbeeld, wanneer Emmen haar debuut beleeft op de Meerdijk. Langs een van de lange zijden staat een gloednieuwe tribune met bijna 1100 zitplaatsen en langs de andere kanten van het veld loopt het gedeelte voor de toeschouwers schuin omhoog. Zodat ook al het staande publiek goed zicht heeft op het veld en er bij belangrijke wedstrijden geen noodtribunes of platte karren geplaatst hoeven te worden.
Veteranen
Na dertien minuten is het voor het eerst raak bij Emmen - Germanicus. Gienus Meijerink stuurt spits Jaap Idema de diepte in en hij wordt door Germanicus-verdediger Joop Meijer onderuit geduwd. Stafschop, besluit scheidsrechter Te Kolstee uit Almelo. Peter van Pelt neemt plaats achter de bal en schiet de bal feilloos langs keeper Hennie Mellema. Uiteindelijk wordt het 3 -1 voor de roodwitte brigade en is de eerste zege op het nieuwe complex een feit.
Peter van Pelt op de tribune van FC Emmen. Hij volgt de profclub op de voet. Foto: Boudewijn Benting
Van Pelt zou nooit meer voor een andere club spelen. Nadat hij na zo’n 350 wedstrijden stopte bij het eerste, voetbalde hij nog een aantal jaren bij de veteranen van Emmen. Inmiddels zit hij alweer heel wat jaren op de tribune als het eerste van profclub FC Emmen speelt.
Hoeveel doelpunten hij inmiddels heeft gezien, weet hij niet, maar wel wie ooit de allereerste goal maakte. Hijzelf, op die feestelijke avond van zaterdag 27 augustus 1977. De dag waarop Emmen na twaalf jaar van voorbereidingen en werkzaamheden een gloednieuw stadion in gebruik nam.
DVHN volgt eeuweling op de voet
Komende zomer viert DVHN het eeuwfeest van VV en FC Emmen mee met verhalen over heden, verleden en toekomst van de club. In extra edities van podcast Radio Meerdijk komen spelers, supporters en andere volgers aan het woord. Ook volgen we de oefencampagne en transfers. Bijzondere verhalen en tips over FC Emmen zijn altijd welkom via: pim.siegers@dvhn.nl.
