Dierenverzorgers Bianca Westerhof (links) en Maartje Jongen met de nieuwe zeehonden. Foto: Boudewijn Benting
Het oude Nortica Theater in Wildlands - omgedoopt tot Dock16 - is het verblijf geworden van nieuwe dieren: zes zogeheten gewone zeehonden. Hun aankomst in Emmen vonden de dieren wel spannend, vertellen dierenverzorgers Bianca Westerhof en Maartje Jongen.
„Maar de eerste ochtend zagen we sporen in het zand, daar waren ze dus al geweest. Dat was leuk om te zien.”
Dinsdag opent het vernieuwde Nortica in dierenpark Wildands in Emmen. De afgelopen maanden is druk geklust in dit gedeelte van het dierenpark. Behalve de komst van de zeehonden is bijvoorbeeld ook de loopsteiger aangepast, waardoor het bassin van de zeeleeuwen beter te zien is.
De groep gewone zeehonden bestaat uit een fokmannetje, vier vrouwtjes en een jong mannetje. De oudste is 29 jaar en de jongste een halfjaar. De oudste twee dameszeehonden zijn zussen en heten Mona en Lisa (het dierenpark geeft liever niet alle namen, omdat het niet de bedoeling is dat publiek de dieren gaat roepen; de namen van de dieren zijn bedoeld voor het gebruik door hun dierenverzorgers).
Visvoorkeur
De gewone zeehond komt samen met de grijze zeehond voor in onder andere de Waddenzee en de Noordzee. De zeehonden van Wildlands komen uit een dierentuin in Neuwied in Duitsland. Ze zijn nu drie weken in Emmen. „Wij zijn naar Duitsland geweest en hebben meegelopen met de dierenverzorgers daar, zodat we vragen konden stellen en konden zien hoe de groep in elkaar zit”, vertelt Westerhof.
„Er zit ook een blinde zeehond tussen. Dat komt vaker voor in de natuur. Die redt zich goed in de groep, maar geven we wel apart te eten”, zegt Jongen.
De zeehonden krijgen een vers visje van dierenverzorgers Maartje Jongen (links) en Bianca Westerhof. Foto: Boudewijn Benting
Eenmaal in Wildlands moesten de zeehonden wel even wennen. „Ze vonden het best spannend en keken wel even de kat uit de boom”, zegt Jongen. „En ze vonden lodde en sprot ook nog niet zo lekker. In Duitsland kregen ze andere vis”, vult Westerhof aan. De zeehonden krijgen dezelfde vier vissoorten als de Californische zeeleeuwen; naast lodde en sprot ook makreel en haring. „We weten al wie de voorkeur heeft voor wat.”
De twee dierenverzorgers en de zeehonden leren elkaar steeds beter kennen. „We kunnen ze al wel uit elkaar houden. We hebben iets dominantere en iets meer afwachtende zeehonden”, vertellen ze. „Ze hebben allemaal hun eigen karakter.”
Zeeleeuwen brullen meer
Voor wie zeehonden en zeeleeuwen nogal eens door elkaar wil halen - even een opfriscursus. Zeehonden ‘bobberen’ op het land en gebruiken hun borst en buik om vooruit te komen, terwijl zeeleeuwen meer wandelen met hun grote voorflippers. Zeehonden hebben inwendige oorschelpen en bij zeeleeuwen zijn die aan de buitenkant te zien. En een zeehond heeft vaak stippen op zijn vacht, waar een zeeleeuw doorgaans egaal van kleur is.
Wat voor de verzorgers het grootste verschil is? „De zeeleeuwen zijn veel vocaler. De zeehonden zijn een stuk rustiger”, lachen Westerhof en Jongen, terwijl de zeeleeuwen op de achtergrond toepasselijk van zich laten horen.
Vanaf dinsdag geven dierenverzorgers presentaties over de zeeleeuwen en zeehonden. Echt sprake van een ‘dierenshow’ is er overigens al een tijdje niet meer: de verzorgers vertellen nu alleen nog over de dieren, terwijl ze tussen het publiek staan.
