Moordverdachte Richard K. kwam met smoes aan de deur bij 12-jarige zoon die niet wist dat zijn moeder was doodgeschoten

„Je moeder heeft een ongeluk gehad.”

Het is dinsdag 16 januari 2024 als rond half negen een man voor de deur staat van het laatste huis aan de Bargerweg, een doodlopende straat in Weiteveen. Buiten is het koud, op de straten en velden ligt een dun laagje sneeuw. De 12-jarige zoon, brugklasser op het Terra in Emmen, heeft net opengedaan. Zijn zusje is al op school. Vader Sam (38) – een Pool met een eigen klussenbedrijf – is nog thuis, moeder Ineke (44) is met de auto op pad.

Denkt de jongen.

De man voor de deur is Richard K. (50), de bekende dorpeling met wie zijn ouders al een tijdlang enorme ruzie hebben. K. vertelt dat er iets ergs is gebeurd met zijn moeder. Hij dringt er bij de tiener op aan dat hij zijn vader moet spreken. Wat de jongen dan nog niet weet, is dat K. zijn moeder zojuist heeft vermoord.

Eenmaal binnen gaat het snel. K. valt vader Sam aan. De boekhouder slaat, steekt hem met een mes en schiet. Zwaargewond strompelt Sam na de aanval naar buiten, waar hij bezwijkt aan zijn verwondingen. Een paar honderd meter verderop ligt het levenloze lichaam van Ineke in haar auto. Zij is even daarvoor klemgereden door K. en met vier kogels doodgeschoten. Het is een bloedbad aan de Bargerweg.

Op Facebook verschijnt een livestream van Richard K., die huilend zegt dat er „iets ergs” is gebeurd. Pas na zijn aanhouding vinden agenten de doodsbange zoon, verschanst in een kast in het huis.

Zes dagen later, een onstuimige maandag. Een vrouw rookt een sigaret in de deuropening van haar huis aan de Bargerweg, vlakbij de woning van de vermoorde Ineke en Przemyslaw (roepnaam ‘Sam’). „Zijn jullie van de pers?”, vraagt ze. Na het geweldsdrama is de straat dagenlang overspoeld door journalisten, zegt de vrouw. Ze heeft geen zin om te praten.

Op de plek waar Ineke is doodgeschoten liggen bloemen. Tegen de boom, waar haar auto tot stilstand kwam, leunt een knuffelbeertje. ‘Voor zoveel verdriet zijn er de juiste woorden niet’, heeft iemand op een kaartje geschreven. Vlakbij het huis van het vermoorde stel liggen ook bloemen en kaartjes. In potjes branden kaarsjes.

De woning van Ineke en Sam, die zij op 16 januari 2023 kochten van Richard K., ligt verscholen achter reusachtige coniferen. Pal naast de oprit staat een hoge ijzeren paal, waaraan twee camera’s hangen. Boven al deze techniek is een oranje vogelhuisje gemonteerd. Ook in de tegenovergelegen paardenweide zijn camera’s geplaatst op twee groene schuurtjes. In dit weilandje lopen de pony’s van Richard K., die er dagelijks is te vinden om de dieren te verzorgen.

Vier camera’s aan het eind van de doodlopende Bargerweg zijn de stille getuigen van het conflict dat zo hoog opliep dat er iets gebeurde dat niemand zag aankomen.

Bijna niemand, althans.

*

K. is een bekend gezicht in het dorp, een geboren en getogen Weitevener met een vrouw en twee kinderen. Hij woont een tijdlang bij zijn moeder in Klazienaveen als hij en zijn vrouw een poosje uit elkaar zijn. Hij kent de regio als zijn broekzak. K. is mede-eigenaar van een advies- en administratiekantoor in Klazienaveen. Een harde werker, al doet hij het de laatste tijd iets rustiger aan omwille van zijn gezondheid.

De Weitevener wordt getypeerd als een beer van een kerel, die aimabel kan overkomen. Maar K. kan ook een heel ander gezicht opzetten, vertellen mensen die hem lang kennen. Hij kan snel geïrriteerd zijn, vooral als er problemen zijn of dreigen. Dan kan hij kort voor de kop zijn en verbaal intimiderend. Ineke en Sam zien vooral die kant. De boekhouder maakt er in het dorp geen geheim van dat hij in onmin leeft met het stel. Maar dat hij zo zou doordraaien, dat had niemand gedacht, zeggen mensen in Weiteveen.

Buiten het dorp is wel buikpijn over het steeds verder oplopende conflict. Zo uit een familielid van Ineke meerdere malen zijn zorgen bij de politie over het gedoe in Weiteveen. Volgens bronnen zijn brieven gestuurd naar het groepsbureau Klazienaveen van de politie, waar ook de wijkagent van Weiteveen onder valt. Sam spreekt twee dagen voor zijn dood uit bang te zijn voor K.

‘Sam is meegenomen door de politie door die Richard.’

Dat appt Ineke zondag 14 januari 2024 in een bericht aan Wim*, dat is ingezien door Dagblad van het Noorden. Wim kent de familie van Ineke ruim twintig jaar en heeft geregeld contact met Ineke en Sam.

Die middag is het weer eens hommeles aan de Bargerweg. Sam installeert een nieuwe bewakingscamera. Het is een 360 graden-camera met haarscherp beeld en geluid. Hij hangt de vernuftige camera op onder het oranje vogelhuisje. Vooraan de oprit treft hij Richard K. en zijn vrouw.

Het wordt niet duidelijk wat precies de aanleiding is, maar zeker is dat Sam op een gegeven moment door K. en zijn vrouw gefilmd en beschimpt wordt vanaf de doodlopende weg. K. zou daarbij geroepen hebben dat hij zijn contacten bij de fiscus gaat aanboren, omdat Sam en Ineke volgens hem bij de aankoop van zijn ouderlijke woning te weinig overdrachtsbelasting hebben betaald.

Sam, ook niet bang om zich te laten gelden, roept op zijn beurt verwensingen terug en haalt verhaal. De sfeer wordt grimmig. Ineke alarmeert de politie. Ze verwacht dat die ingrijpt en op z’n minst K. en zijn vrouw wegstuurt. Maar net op het moment dat de politie arriveert, valt K. op de grond. Een kopstoot, is het verhaal. Theatraal gedrag „alsof Sam hem iets had aangedaan”, zegt Ineke ‘s avonds aan de telefoon tegen Wim.

Tot haar verbijstering wordt Sam gearresteerd. „Jullie nemen de verkeerde mee”, roept hij, voordat hij wordt weggevoerd. Sam brengt die nacht door in de politiecel. Tegen agenten zegt hij bang te zijn dat K. hem op een dag gaat vermoorden.

*

‘Is Sam alweer terug?’

Wim stuurt maandag aan het begin van de avond een whatsappberichtje naar Ineke.

‘Nee, ze laten ook niets los. Echt belachelijk dit...’, tikt Ineke om 18.41 uur terug.

‘Raar’, stuurt Wim.

Later op de avond mag Sam alsnog naar huis. Even na middernacht is hij nog online op whatsapp, ziet Wim.

De ochtend erna belt Richard K. aan.

*

Exact een jaar voor de geweldsuitbarsting is het nog feest op het uiterste puntje van de Bargerweg. Nog voor de middag zetten Ineke en Sam op 16 januari 2023 hun krabbels onder het koopcontract van hun nieuwe huis. Voor 750.000 euro kopen ze het ouderlijk huis (bouwjaar: 1935) van Richard K., met wie het stel op 6 oktober 2022 al een overeenkomst sloot.

Er lijkt geen vuiltje aan de lucht. K. komt betrouwbaar over. Als boekhouder regelt hij de financiële zaken van mensen en ondernemingen uit de buurt. Verder runt K., een fervent motorliefhebber, een tijdlang een scooterverhuurbedrijf bij zijn huis aan de Bargerweg. Met dat bedrijf, dat K. in 2022 van de hand doet, stippelt hij toertochten uit door de omgeving van Zuidoost-Drenthe.

Precies voor die omgeving komen Ineke en Sam vanuit Velsen-Zuid, een dorp in de Randstad, naar Drenthe. Ze zien het helemaal voor zich: rust, ruimte en genoeg grond om twee paarden op los te laten. Bovendien komt Ineke dichter bij haar familie te wonen, onder meer in Overijssel. Het leven lacht het gezin toe. Op het facebookaccount van Ineke zijn vrolijke familiekiekjes te zien.

Ook Sam heeft het goed naar zijn zin. Met een buurtgenoot vat hij het plan op om een imkercursus te volgen, om vervolgens een bijenkast in de tuin te zetten. Afgelopen kerst plaatst Sam – als verrassing – een mooie, verlichte kerstboom in de tuin van een van zijn buren, omdat die dat zelf niet meer kunnen.

Maar achter de façade van een droomlocatie in Zuidoost-Drenthe schuilt veel ellende. Vrijwel meteen na de ondertekening van de koopakte bij de notaris ontdekken Ineke en Sam gebreken aan het huis, mankementen die ze niet eerder hebben gezien. Zelfs Sam zag met z’n bouwtechnische achtergrond de gebreken over het hoofd, vertelt vriend Wim.

Zo blijkt de vloer verzakt, precies op de plek waar een grote kast van K. stond. Dat is niet het enige: de riolering werkt niet goed, er is lekkage in de paardenstal en de garage en de leidingen in de badkamer zijn volgespoten met pur om de rioollucht te maskeren. Relatief kleine gebreken, noemt makelaar Bert Beukema het. „Zonder in detail te treden, ik heb wel meegemaakt dat het over grotere gebreken ging”, zegt hij daags na het geweldsdrama tegen deze krant.

Ineke en Sam denken daar anders over. Woest zijn ze. Ze voelen zich opgelicht door K. en stellen dat het herstel van de schade al gauw richting een ton gaat.

Voor ze in 2023 naar Weiteveen verhuizen, wonen Sam en Ineke en hun twee kinderen in Velsen-Zuid. Hun huis daar wordt door oud-buren gekscherend „de bunker” genoemd. Een voormalig buurtgenoot omschrijft de twee als „apart en soms lastig” en „te geïsoleerd levend om geliefd te kunnen worden in de buurt”. Hij zegt dat het stel weinig aanloop krijgt, de kinderen vaak binnen blijven en de rolluiken vaak snel omlaag gaan.

Deze buurtgenoot herinnert zich ook wat plagerijtjes van zijn buurman. Sam zou vaak zijn afvalcontainer verstoppen en ook in zijn ‘prullenbak’ kijken. „Maar misschien was dat humor.”

In Weiteveen voelt het stel zich – net als in Velsen-Zuid –niet overal welkom. Ineke krijgt weleens het gevoel dat Sam vanwege zijn Poolse afkomst anders wordt bejegend. Dat kan ze moeilijk verkroppen. Ze vindt het buitengewoon vervelend dat haar man, maar ook haar kinderen naar haar idee anders worden bekeken. Dat gevoel leidt er uiteindelijk toe dat Ineke en Sam eerder al besluiten om de Poolse achternaam van hun kinderen in de Nederlandse familienaam van Ineke te veranderen.

*

Na de ontdekking van de gebreken aan het ouderlijk huis verslechtert het contact tussen Ineke en Sam en verkoper Richard K. zienderogen. Het stel dreigt met een civiele rechtszaak om een schadevergoeding af te dwingen. Die moet rust brengen, stuurt Ineke in een berichtje aan Wim. Volgens haar komt de zaak in februari 2024 voor de rechter, al laat een woordvoerder van de rechtbank in Assen desgevraagd weten dat van beide partijen geen dagvaarding is binnengekomen.

Het is niet helemaal duidelijk hoe de slepende vete escaleert. De politie is zuinigjes met informatie en rept van aangiften en meldingen van vermeend strafbaar gedrag over en weer. Maar in het dorp zoemt het van de wilde – en onbevestigde – verhalen.

Zo ligt op straat dat over en weer doodsbedreigingen worden geuit, dat Richard K. en Sam elkaar eens bedreigden met honkbalknuppels en dat de banden van de auto van K.’s vrouw zijn lekgestoken. Ook beschuldigt K. het stel van het mishandelen van zijn paarden door glas in het weiland te strooien.

Een ander opvallend incident speelt zich in de zomer af, blijkt uit een bericht van Ineke. K. zou hun zoontje, dat op zijn fiets op weg is naar het zwembad in het dorp, op zijn motor lastigvallen. Het voorval noopt Ineke en Sam om de geschrokken jongen van voetbal te halen bij Weiteveense Boys. Hij speelt er op dat moment een paar maanden.

„En met veel plezier. Ik wil benadrukken dat er bij de vereniging nooit negatieve dingen zijn gebeurd”, vertelt een lid van het jeugdbestuur van de voetbalvereniging. „Het incident speelde zich af in de zomerstop. Inhoudelijk weet ik er niets van. De ouders vertelden dat er een persoonlijk conflict was tussen vier volwassenen en dat ze daarom de jongen van voetbal haalden. Waarschijnlijk wilden ze wat minder fysiek aanwezig zijn op het dorp.”

Het conflict ettert het hele jaar door. Beide partijen hangen camera’s op bij hun huizen. ‘Een grote nachtmerrie, hoe mooi het hier ook is’, appt Ineke op 7 oktober 2023 aan Wim. Ze stuurt dat hun ‘droom in het water is gevallen’ en dat ze zo snel mogelijk willen verhuizen. Ineke wil, stuurt ze, ‘met gierende banden terug naar het Westen’. Ook schrijft ze dat ze aangifte tegen K. hebben gedaan vanwege ‘doodsbedreigingen’.

Van Richard K. is bekend dat hij lid is van schietvereniging Vulpes Vulpes in Nieuwe Pekela en dat hij een jachtakte bezit om te jagen. Hij is gek op schieten en daar doet hij niet geheimzinnig over, getuige een foto op Facebook waarop hij samen met zijn zoon te zien is met een airsoftpistool.

Het is gissen wat hem bezielt om dinsdagochtend 16 januari de Kia Stinger GT, de blauwe auto die op naam van zijn vrouw staat, vol te gooien met vuurwapens en richting het uiterste puntje van de Bargerweg te rijden. Sam is die avond ervoor vrijgelaten door de politie.

Alles begint dinsdag 16 januari om 8.36 uur met een melding van een ongeluk aan de Bargerweg. Auto tegen een boom, is het verhaal. Het is de auto van Sam waarin Ineke rijdt, een zwarte Mitsubishi Outlander. Luttele minuten later krijgt de politie opnieuw een melding: een geweldsincident met meerdere gewonden. Bronnen vertellen tegen deze krant dat de meldkamer is gebeld door de zoon van Ineke en Sam en daarna, zo’n 5 tot 10 minuten later, door Richard K. zelf.

De gruwelijke waarheid komt al snel naar boven en de hele wereld kan meekijken. Op Facebook verschijnen filmpjes, waaronder de video van K.’s vrouw die roept dat Richard „helemaal is doorgedraaid”. Op een ander filmpje is te zien hoe K. wordt opgepakt door de politie. Daarbij zegt hij iets tegen de agenten, die opeens wegrennen in de richting van het huis van Ineke en Sam. Daar zullen ze de zwaargewonde Sam aantreffen, met om hem heen verschillende vuurwapens. Binnen vinden ze de doodsbange zoon.

Meest berucht is de livestream van Richard K. zelf. „Er is iets ergs gebeurd”, schreeuwt hij, half buiten adem, in de camera. K. filmt zichzelf meteen na het geweldsdrama, terwijl hij over de oprit van Ineke en Sam wandelt. Hij zegt dat hij de rest van zijn leven „de bak in zal draaien”.

En dan, op het eind van het filmpje, valt hem iets op. K. draait het beeld en begint te roepen: „Hebben ze toch die camera weer bijgedraaid. Nog meer treiteren, nog meer treiteren. Het is toch niet normaal met die mensen...”

Te zien zijn de twee camera’s, onder het oranje vogelhuisje.