Museumdirecteur Harry Tupan uut Assen: 'Drenthe is veur mij het belangriekste dat der is' | Hier kom ik weg

„Ik las as jongen al boeken aover de geschiedenis van Drenthe. Mar ik was gien buutenbeentie heur, ik gung gewoon mit kameraoden naor voetbal en op stap”, zeg Harry Tupan over zien jeugd. Hij zit in zien kantoor an de Kloosterstraot in Assen. De leegstaonde zun schient deur ‘t raom.

Tupan begunde end jaoren 70 as stagiair in het Drents Museum, waor e in 1980 in dienst kwam as conservator. Nou, zowat 45 jaor later, zöt de 65-jaorige directeur zachiesan zien pesioen in zicht kommen. „Ik har in al die jaoren al verscheiden keren elders an ’t wark ekund, mar Drenthe is veur mij het belangriekste dat der is.”

Die liefde zit ‘m in de taol, de historie, het landschap en de mèensen. „Mien heufd stiet altied an”, lacht e. „Hier in het museum warke wij allemaole mit mekaar samen an grote tentoonstellings. Aj iederiene zien eigen verantwoordelijkheid geeft, kooj tot de allermooiste dingen.”

Het uutgangspunt van het museum is: we haalt Drenthe naor de wereld en de wereld naor Drenthe. „Wij hebt mooie butenlaandse exposities. Ie mut ok niet vergeten hoeveul historie der in onze eigen previncie is. Dat giet zo lang terugge. Ie huuft mar naor buten te gaon en ie bint der al onderdeel van.” Daormet doelt Tupan niet allent op hunebedden en grafheuvels.

„Neem de tentoonstelling Menyala die wij aover de geschiedenis van de Molukkers in Nederland emaakt hebt. Daor onstunden gesprekken tussen verschillende generaties, mar ok tussen meinsen van hier en aoverver.”

Ok bij de expositie over Van Gogh in Drenthe kwam de geschiedenis körtbij de bezukers. „Dan heurde ik ze bij schilderijen van een veenlandschap zeggen: ‘Dit kan best wel is daor en daor ewest wezen’.”

Tupan wil dat het museum veur iederiene is. „Weej wat mij ok arg interesseert? De geschiedenis van woonwagenbewoners. Daor wil ik nog wat mit doen.”

Tupan denkt dat iederiene in Drenthe geleuft in de Drèentse cultuur. „Van welke politieke partij ze ok bint.” Die Drèentse cultuur komp weerum in de neie tentoonstelling Labyrinthia en dat mak hum groots. „De kano van Pesse en het maagie van Yde bint vanzölf weer te zien. We laot de Dreintse taal nou ok meer terugkomen in het museum. Bezukers kunt dan, as zij op huus an gaot, een woordtie Dreints.”

Zölf les e letterkundig tiedschrift Roet en luustert e geern naor Lohues. Ok giet e in de Meertmaond Streektaolmaond veurlezen an kinder.

Veur zien wark is Tupan de hiele wereld over west, maor meesttieds begunt zien dag gewoon thuus in Assen met een koppie thee. „Ik lees dan mien post op de tillefoon.” Daornao löp e langs de Vaort naor het museum. „As ik daor lope, deink ik: wat bin’k toch een geluksvogel da’k hier wone en wark. Elke dag vanneis.”

Tupan zöt overal de schoonheid van de wereld um hum toe, zölfs in ’t water veur zien huus. „Ik make meerdere keren in de weke dezölfde foto. Meinsen viendt het altied mooi um die op Instagram te zien. De ofwisseling in de seizoenen en de lichtinval die elke dag aans is. Aj goed kiekt is der altied wat moois te zien.”