Dennis Klompsma hef een zölfoogsttuun: 'Nait graaien, denk aan de mensen die na je komen' | Hier kom ik weg

Dennis Klompsma weur in 1983 geboren in het ziekenhuus in Emmen. „Ik ben opgruid op Twaide Mond”, zeg e. „Aj streektaol praoten moej ’t goed doen. Ik praot daorum altied Nederlands. Mien Veenkoloniaols vin ik haalf stront, haalf regenwotter.” Zo gauw e bij zien olders is, döt hum dat niks meer. „Dan begun ik toch weer te knauwen.”

Vier jaor leden begunde Klompsma op een perceel net buten Annen de Tuin voor Zwaantje, een zölfoogsttuun. Mèensen met een abonnement kunnen zölf oogsten leren, maor ok elke week een krat met gruunte ophalen. Klompsma gef heur informatie over wat der in de tuun gruit, maor ok wat oj met de gruunten maken kunnen.

Daor komp gezond boerenverstaand bij kieken. Of zoas Klompsma het zölf zeg: je moeten communiceren met gruunte. „We zitten hier in Annen op prachtige leemgrond.” De leem is der in de ien nao leste Iestied terechtkommen. Samen met de bekende zwerfkeien en grind. Klompsma: „Het is een grondsoort waar vrijwel alle gewassen het goed op doen. En tijdens het proces van zaaien tot oogsten steek je letterlijk energie in de groente.”

Klompsma combineert zien kennis over zèeien en oogsten met zien wark as kok. „Een verse wortel kook je niet kapot voor in een stamppot. Je verwerkt het verse product eerder rauw. In een wortel die je hebt bewaard tot in de winter zit een andere energie. Die verwerk je wel in een stamppot. Ik wil mensen leren om op zo’n manier naar voedsel te kijken.” Het lief vrag um energie en de natuur gef energie volgens Klompsma. „Het is belangrijk dat alles in balans blijft. Dat geldt op veel gebieden.”

Hij leert mèensen in zien tuun daorum ok een stukkie naoberschap. „Pak zoveel als je nodig hebt. Niet meer en niet minder. Nait graaien dus. Denk aan de mensen die na je komen.” Dat döt e ok letterlijk deur groepen kinder rondleidings te geven. „Het is mooi om mijn kennis over de natuur aan hen door te geven.”

Klompsma hef hiel wat oogst verleuren deur een slakkenplaog. „We hebben daarom eenden aangeschaft die de slakken opeten.” De baos van de tuun vindt dat, aj een tuun hebben op olde Drèentse grond, je daor zunig op wezen moeten. „Wij gebruiken daarom ook geen bestrijdingsmiddelen.”

De Tuin voor Zwaantje is vernuumd naor de inmiddels overleden oma van Klompsma. „Een geweldige vrouw.” Zo wol ze geern ies de tunnel tussen Frankriek en Engeland zien. „Mijn oma stapte op hoge leeftijd in de auto, reed door de tunnel naar Engeland, keerde daar gelijk om en reed weer naar huis.”

Oma Zwaantje was ienvoudig en vol levenslust. Een pertret van heur hangt in de schuur. Dernaost stiet een kast met brood van Bakkerij Vlier uut Klijndiek. „Mensen kunnen bij ons brood van Bakkerij Vlier ophalen en bij Vlier kunnen ze groente van ons halen. Een goede samenwerking voor de omgeving.”

De tuun bleek in coronatied ok een belangrieke stee veur een oldere dame uut de buurt. „Het was een van de enige plekken waar mensen elkaar nog konden ontmoeten. Iemand zei: ‘Je hebtben van de tuun gien eiland maokt, maor een veilige haven.’ Dat is een groot compliment.”