Jafar, de nieuwe mannetjesleeuw van Wildlands, staat niet te trappelen om naar buiten te gaan. Foto: Gerrit Boer Fotografie
De vuurdoop van mannetjesleeuw Jafar in het Emmer dierenpark Wildlands is zaterdag verre van vlekkeloos verlopen. Vanwege spanningen in de groep moest de leeuw zonder de vrouwtjes naar buiten. Hij vond dat zo spannend dat hij rechtsomkeert maakte en tegen de inmiddels gesloten schuif van zijn verblijf aan botste.
,,Joehoe, komt u maar! Jafar! Kom maar, kerel!’’ Het geroep van de dierenverzorgster achter de schermen is luid en duidelijk te horen op de brug bij het leeuwenverblijf. Het is bijna 9 uur ‘s ochtends. Zo meteen komen er vijfhonderd abonnementhouders om de nieuwe mannetjesleeuw als eerste te bewonderen, nog voordat het park opengaat.
Jafar is nog niet eerder in het buitenverblijf geweest. Hij is al wel een paar weken in Emmen, waar hij achter de schermen ook al de vrouwtjes heeft ontmoet. Maar om te zeggen dat het allemaal koek en ei is... Niet bepaald. Meerdere keren is Jafar al door de dames te grazen genomen. ,,Hoe het gaat, verschilt per dag’’, zegt dierenverzorgster Zoë Slaat. ,,De ene dag gaat het er heftiger aan toe dan de andere. Vanochtend heeft Jafar ook wat klappen gehad. Dat zie je straks wel aan zijn gezicht.’’
Leeuwenberg volgestopt met vlees, maar Jafar laat zich niet zien
Op het laatste moment is daarom besloten de leeuwen niet met hun allen naar buiten te laten gaan, wat wel de bedoeling was. Moeder Tia blijft met dochters Aisha, Shani en Zuni achter de schermen. Het is aan Jafar om in zijn eentje de Leeuwenberg te verkennen, die door het personeel is volgestopt met vlees als lokkertje.
Maar wie denkt dat de leeuwenman brullend zijn berg op komt rennen, heeft het mis. Minutenlang is er geen beweging te zien bij de schuif, die de verzorgster heeft opengezet. Na lang aandringen kijkt Jafar om het hoekje. Heel even maar. Hij ziet de mensen die er staan en besluit: wegwezen hier.
,,Het is natuurlijk spannend, zo’n nieuw verblijf’’, stelt Slaat. ,,En ik weet niet in hoeverre hij bezoekers is gewend. Hij komt uit een Frans wildpark. Misschien was het publiek daar meer op afstand.’’
Of hij nog terugkomt? Het geduld van de bezoekers wordt danig op de proef gesteld. Applaus klinkt als Jafar bijna een uur later de berg op rent. ,,Oh, wat is hij mooi!’’, roept een vrouw. ,,Goed zo, jongen, wat een overwinning!’’ Maar dan houdt de leeuw plots halt. Hij draait zich om, rent in een rechte streep terug naar zijn binnenverblijf om vervolgens met zijn kop frontaal op de schuif te knallen die de verzorgers inmiddels dicht hebben gedaan.
Hij moet buiten blijven. IJsbeert wat heen en weer tussen de verschillende schuiven. Blijft in die hoek en houdt zich schuil voor het publiek. Tussen de mensen klinken geschrokken en verontwaardigde reacties. ,,Ik kan hier niet tegen’’, zegt een vrouw, die zich omdraait. Even verderop becommentariëren amateurfotografen Jari Leijssenaar (25) uit Emmen en Richard Elfrink (46) uit Coevorden de situatie.
Ze zijn gekomen om foto’s te maken. Leijssenaar was in juni winnaar van de maand van de Wildlands-fotowedstrijd en Elfrink schoot in 2021 de foto van het jaar. Ze laten elkaar de plaatjes zien die ze in de gauwigheid van Jafar hebben kunnen maken.
‘Als een dier veel stress heeft, moet hij weer naar binnen kunnen’
,,Moet je kijken wat een verwondingen. Maar dat vind ik niet zielig, hoor. Dat hebben de vrouwtjes gedaan. Het is de natuur. Maar dat van die schuif, dat vind ik niet kunnen. Als een dier veel stress heeft, moet hij weer naar binnen kunnen’’, zegt Leijssenaar, die vrijwilliger bij de dierenambulance is geweest. ,,En waarom doen ze zoiets met allemaal publiek erbij? Laat hem toch eerst in alle rust wennen.’’
Dan gaat, na een kwartier, de schuif toch weer open. Jafar mag naar binnen en dat doet hij dan ook direct. De rest van de dag blijft de schuif open.
‘Hier heeft hij geen last van. Leeuwen hebben snoeiharde koppen’
Volgens dierenverzorgster Slaat is er geen reden tot ongerustheid. ,,Jafar zal niet veel last hebben van zijn botsing. Leeuwen hebben snoeiharde koppen. Als je ziet hoe de dames hem te pakken hebben genomen, dan heeft hij daar zwaarder mee gehad. Dat wij de schuif in eerste instantie dicht hielden, is omdat dit altijd zo is. Het is routine en Jafar kan daar maar beter direct aan wennen. De leeuwen kunnen nooit vrij in en uit lopen. Dat is niet handig. Ten eerste omdat ze dan binnen gaan liggen en niet te zien zijn voor publiek. En ten tweede omdat wij dan geen voer neer kunnen leggen en dat soort dingen.’’
Ook voor het personeel is het volgens haar best spannend allemaal. Vorig jaar moest een neushoornvrouwtje haar kennismaking met de nieuwe man bekopen met de dood. Dat heeft er ingehakt bij het personeel. ,,Introducties met dieren zijn altijd spannend en met leeuwen is dat zeker het geval. Als je ziet wat voor nagels ze hebben...’’
Waarom er vandaag dan publiek bij is gelaten? Woordvoerster Hanneke Wijshake: ,,Dat gebeurt vaker en het gaat eigenlijk altijd goed. Maar de situatie was nu anders omdat op het laatste moment besloten is de vrouwtjes binnen te houden. Waren die erbij geweest, dan was Jafar op hen gefocust geweest en niet op het publiek.’’
Jafar is naar Emmen gekomen om hier voor welpjes te zorgen. De laatste keer dat er leeuwenjonkies waren, is 3,5 jaar geleden. Jafar volgt Dudley op, die in maart op 15-jarige leeftijd aan ouderdom overleed. Jafar is 12 jaar. Is hij dan niet te oud voor het produceren van nageslacht? ,,Nee’’, zegt Slaat. ,,Ouder betekent ook meer ervaren. Kijk, heel veel mannetjesleeuwen zijn er ook niet om uit te kiezen. Er waren twee opties en dit was de beste. Wij hebben best pittige dames en daar moet een man tegenover staan die stevig in zijn schoenen staat.’’
De komende tijd wordt geprobeerd de leeuwen verder aan elkaar te laten wennen, in de hoop dat de vonk overslaat. Maar dat er nog wat werk aan de winkel is, dat is duidelijk.
