Jong en oud geniet bij de paasbult op Erica. Foto: Jan Anninga
Vergunningen die pas onder zeer strenge voorwaarden laat worden afgegeven, onverlaten die de paasbult voortijdig in de fik zetten en rechtszaken van tegenstanders tot aan de Raad van State in Den Haag. Ondanks alle hobbels zijn dit paasweekend flink wat paasvuren ontstoken in dorpen in heel Drenthe.
Er zijn verenigingen die onder meer door onzekerheid over de vergunningen de handdoek in de ring gooiden. De traditionele vreugdevuren mogen niet teveel impact hebben op Natura2000-gebieden. Paasvuurorganisaties krijgen te maken met ingewikkelde technische berekeningen in verband met de stikstofregels.
Best begrijpelijk dat het voor een vereniging of stichting in een dorp te complex wordt. Zeker als je het met een kleine organisatie moet doen. Andere verenigingen is het, soms met kunst- en vliegwerk, toch gelukt om net op tijd de juiste papieren van de gemeente te krijgen. Zo konden jong en oud op tientallen plekken in Drenthe genieten van een intiem of juist imposant groot paasvuur.
Rechtszaken gewonnen
De 33-jarige Jeroen Kamst uit Erica loopt zondagavond trots als een pauw rond op zijn terrein. Vorige week zat hij twee keer in de rechtszaal bij zittingen van tegenstanders van het paasvuur dat hij met Stichting Radio Bokzwien organiseert. ,,Donderdag waren we nog bij de Raad van State in Den Haag”, vertelt hij. ,,De zaak was tegen de gemeente Emmen, want die heeft ons de vergunning verleend. Maar het ging om ons paasvuur. Daarom vonden we het wel zo netjes om bij de zittingen te zijn.”
De gemeente won tot twee keer toe. De bezwaren van een klein groepje tegenstanders uit de buurt werden door de bestuursrechter en een dag later ook door de Raad van State van tafel geveegd. ,,Het heeft ons veel extra tijd gekost. We willen een beetje leven in de brouwerij op Erica. Daar doen we het voor.”
Kinderen spelen op de bult. Foto: Jan Anninga
Plezier is er volop. In het midden van het terrein is de bar, er is een eetkraampje en zelfs een livebandje. Het evenement trekt niet alleen volk vanuit Erica, maar ook uit andere dorpen en uit Emmen. Mario en Hilde Bakker uit de Rietlanden in Emmen zijn met hun zoontje Niek (4) gekomen. ,,Wij vonden dit vroeger ook machtig mooi”, vertelt zijn vader. ,,We vroegen zonet aan Niek. Wil je naar het vuur? Hij was heel enthousiast. Het is het eerste paasvuur dat hij bewust meemaakt.”
Rook de goede kant op
Even na half acht mogen kinderen het hooi rond de bult aansteken. De negen meter hoge paasbult staat op een open veld, heel in de verte is Oranjedorp te zien. Het fikt meteen goed. Vaders met kleine kinderen op hun schouders staren dromerig naar het vuur. De sfeer zit er goed in en er blijven mensen toestromen. Ouders met kinderen, jongeren, families en vriendengroepen met FC Emmen-sjaals die eerder die middag naar de thuiswedstrijd zijn geweest. Over stikstofregels heeft niemand het meer.
Op paasmaandag neemt Kamst met een hese stem de telefoon op. ,,Het is geweldig verlopen. Niks aan de hand. Het brandt nog gewoon en de rook gaat de goede kant op.” Er waren naar schatting ruim 4000 mensen. ,,Volgend jaar weer. Na zo’n succes kun je niet stoppen.”
Heel veel volk bij eerste paasvuur ooit van Stichting Radio Bokzwien. Foto: Jan Anninga
Ook in Ruinen was het eind goed, al goed. Paaszondag begon in mineur voor Vereniging voor Volksvermaken Ruinen. Die nacht stak iemand de paasbult, waar lang en zorgvuldig aan was gewerkt, stiekem al in brand. Lang bleven ze niet bij de pakken neerzitten, vertelt voorzitter Sander Dekker. Met hulp van alle kanten werd de deels afgebrande paasbult met verse takken opnieuw gebouwd. Het paasvuur kon doorgaan. ,,Het was een hele bijzondere dag. Waar een klein dorp groot in kan zijn”, zegt Dekker.
Geen prijsuitreiking voor mooiste bult
De Drentse Vereniging ’t Aol’ Volk onderwerpt de paasbulten in Zuidoost-Drenthe al tientallen jaren aan een strenge doch rechtvaardige keuring. Toch worden in 2023 geen prijzen uitgereikt voor mooiste of hoogste bult.
,,De verenigingen hadden dit jaar veel moeite om de vergunningen rond te krijgen, door de moeilijkheden rondom stikstof”, zegt Luc Strating van ’t Aol Volk. ,,Omdat het proces overal weer anders verliep, heeft niet iedereen evenveel tijd gehad om takken te verzamelen. Daarom hebben wij besloten geen prijzen uit te reiken.”
Verenigingen die in het verleden een gooi deden naar de prijzen, waren zeker twee maanden elk weekend bezig om de bult op te bouwen. Laag voor laag, in laten zakken en weer de volgende laag erop. Zo krijg je volgens Strating de mooiste bult.
,,De vorm moet van bovenaf rond zijn en de bult moet even breed als hoog. Als dat allemaal lukt, zijn het net kunstwerken.”
Hoe gepassioneerd Strating ook over paasbulten spreekt, hij maakt op dit moment deel uit van een ‘slapende commissie’, zoals hij dat noemt. ,,Eerst een paar jaar corona, nu stikstof. De hobbels om een mooie paasbult te bouwen worden steeds hoger en ik vrees dat paasvuren iets van voorbijgaande aard zijn. Dit jaar kregen de bulten financiële hulp bij het aanvragen van al die vergunningen, maar gaat de gemeente dat volgend jaar opnieuw doen? Ik vrees van niet en dan is het voor velen niet leuk meer, denk ik. Zonde, want het blijft een prachtige traditie.”
