Na twee jaar mag Hello Festival in Emmen weer los, maar de tijd van Lenny Kravitz en Keane is voorlopig voorbij. ‘Geen markt voor in Emmen’

Op het festivalterrein aan de Grote Rietplas in Emmen staat Richard de Groot te wachten bij zijn glanzende zwarte auto. Hij is bezig met zijn telefoon, moet straks alweer weg, maar tijd voor een wandeling over het terrein van ‘zijn’ Hello Festival kon hij tussen het organiseren door wel even maken.

Praten over Hello Festival doet hij als organisator van het eerste uur graag. En na twee jaar gedwongen coronastilte heeft hij het er ook wel aan toe een festival neer te zetten.

„Twee jaar hebben we niets kunnen doen”, zegt De Groot al struinend over het heldergroene terrein. „Werden we ’s morgens wakker en vroegen ons af wat we nu weer eens gingen doen. Totdat ik weer artiesten kon boeken. Daar ben ik vorig jaar juli al mee begonnen. Je moet wat, je moet vooruit kijken.”

Een schone lei was geen overbodige luxe na de editie in 2019, de laatste voor corona. Dat jaar werd voorganger Retropop officieel omgedoopt tot Hello Festival en werd meteen uitgebreid van één naar twee festivaldagen. Grote namen als Lenny Kravitz, Keane, Bløf, Golden Earring en Lil’ Kleine moesten de velden rondom de podia vullen.

Maar de kaartverkoop kwam niet in de buurt van de grote ambities. Ondanks de internationale line-up werden, verspreid over twee dagen, 24.000 tickets verkocht, waar op zo’n 30.000 was gehoopt.

Dit jaar is het programma duidelijk bescheidener. Het festival is teruggebracht naar één dag (zaterdag 11 juni) en op het affiche prijken namen als Europe, Dolly Dots, OMD, Marky Ramone, Bökkers en Henk Wijngaard. Voor het jongere publiek zijn de populaire artiesten Antoon en Flemming opgetrommeld.

Een bewuste keuze, zegt De Groot. „Na twee jaar moet je zo’n festival toch weer in de benen krijgen, én houden.” Maar niet alleen de gevolgen van corona spelen mee. Emmen is niet de plek voor een artiest van het formaat Lenny Kravitz, stelt De Groot. „Daar is hier geen markt voor. In Amsterdam, prima. Maar niet hier. Anouk wil nog wel, maar de Kravitzen, de Keanes en de Little Stevensens van deze wereld… dat gaat je niet lukken. Maar ik zeg nooit nooit. Als het festival weer goed gaat lopen, kunnen we het programma misschien wel weer uitbreiden.”

Frustrerend, vindt De Groot het. „Maar het is ook niet gek. In Amsterdam wonen gewoon veel meer verschillende mensen. In Emmen niet. Daarom is het moeilijker om publiek naar zo’n artiest te trekken.”

Na de ambitieuze plannen van 2019 gooit De Groot het na twee jaar adempauze over een andere boeg. „We willen meer een familiefestival zijn. Uiteindelijk moeten we naar een situatie toe dat we onze kaarten verkopen omdat mensen graag naar Hello Festival willen voor de sfeer, niet zozeer voor de artiesten. Natuurlijk is het belangrijk om goede artiesten te hebben, en ik vind dat we die dit jaar hebben. Maar dat moet niet de hoofdmoot zijn.”

Niet alleen het programma is dit jaar anders dan voorgaande jaren. Tijdens het interview zijn podiumbouwers bezig de palen van een tent in de grond te zetten. Daar komt het hoofdpodium in te staan, zegt De Groot. Verderop op de festivalweide komen nog twee tenten voor de andere grote podia. Ervaren festivalgangers zullen een dergelijke opzet herkennen van Lowlands.

Hossen en dansen op een open veld in de stralende zon of de stromende regen is er dit jaar dan ook niet meer bij. De overdekte podia moeten volgens De Groot een praktische oplossing zijn voor een typisch festivalprobleem: het Nederlandse weer.

„Een open-air-podium is mooi, maar heeft ook nadelen. We hebben de afgelopen jaren zulk vreselijk slecht weer gehad. Dan gaat iedereen schuilen en staat bijna niemand bij zo’n podium. Dat is natuurlijk niet de bedoeling. Bovendien geeft een podium in een tent veel meer sfeer.”

Daarnaast wordt de nostalgie teruggebracht in het festival, dat sinds de naamsverandering van Retropop naar Hello aanvankelijk eigentijdser wilde worden. Zo hebben alle bars op het terrein een naam gekregen van een lokale kroeg of discotheek van weleer: Skopje, Le Barrage, Arizona, Boogie Bar en Bermuda.

„Nostalgie is altijd leuk. Teruggaan naar het verleden, wat je hebt meegemaakt. Dat vinden mensen leuk. Bij de bars ontmoet je de vrienden die er vroeger ook bij waren in de kroeg of discotheek. Want daar gaat het uiteindelijk om: met elkaar een mooi feestje vieren.”