Jessica groeide in armoede op in Hoogeveen. 'Ik viel buiten de boot en kon nergens over meepraten'

Praten over armoede en de aanpak daarvan is nuttig en gewenst, maar boven de conferentie die vrijdag in De Tamboer werd gehouden knipperde denkbeeldig toch vooral de plechtige belofte van actie. In kapitalen, met uitroeptekens. Geen woorden dus, maar daden.

Met die boodschap richtte ook ervaringsdeskundige Jessica, geboren en getogen in Hoogeveen, zich tot de zaal vol bestuurders, politici, ambtenaren en vertegenwoordigers van (vrijwilligers)organisaties die te maken hebben met de mensen in armoede.

Jessica had een moeilijke jeugd. Thuis was soms geen geld voor eten, laat staan voor schoolreisjes, verkleedfeestjes, werkweken naar het buitenland. ,,Mijn medescholieren kwamen terug met mooie verhalen en ervaringen. Er waren nieuwe vriendschappen gesloten. Maar ik viel buiten de boot en kon nergens over meepraten.’’

Het is dus van belang, stelde Jessica, dat er op scholen een geldpotje is voor kinderen die ondanks armoede thuis tóch deel kunnen nemen aan activiteiten en tripjes. ,,Anders dreigt ook nog een sociaal isolement.’’

Armoede was niet het enige probleem voor haar, er was ook sprake van een onveilige thuissituatie. ,,Het was zeer welkom geweest als iemand toen had ingegrepen, maar er lag ook in die tijd een groot taboe op. Je gaat toch niet de vuile was buiten hangen? We hielden de schijn op, ook uit schaamte.’’

Ze draagt haar problematische jeugd nog altijd met zich mee. Jessica is gediagnosticeerd met complexe PTSS, het gevolg van traumatische gebeurtenissen die langdurig effecten hebben op het lichaam. ,,Dat heeft me tijdens mijn loopbaan ook teruggeworpen’’, vertelde ze. ,,Mentaal moet je dan weer opkrabbelen.’’

Inmiddels gaat het weer beter met haar. Ze wil haar ervaringen met armoede beroepsmatig delen. Jessica loopt stage bij GGZ Drenthe in Hoogeveen en doet een opleiding bij de Hanze Hogeschool in Groningen.

Jessica riep de zaal op compassie te tonen met mensen die in armoede leven. ,,Zoek de aansluiting en win het vertrouwen’’, benadrukte ze. ,,Er is veel wantrouwen jegens de overheid, daar heeft de Toeslagenaffaire geen goed aan gedaan.’’

Ze wil niet als een hippie klinken, maar gelooft erg in de kracht van liefde. ,,Het is goed dat we elkaar vandaag treffen, maar uiteindelijk gaat het om daadkracht, om actie.’’

Wethouder Jeroen Westendorp, die onder meer gaat over de gemeentelijke armoedebestrijding, was onder de indruk van Jessica’s moedige verhaal. ,,Dit komt wel aan. Ik voelde het een beetje borrelen in mijn maag’’, bekende hij.

Volgens Westendorp is Hoogeveen op het gebied van omzien naar elkaar een ‘heel barmhartige gemeente’. ,,Er zijn ontzettend veel vrijwilligers die zich oprecht inzetten voor een ander.’’ Van de lokale overheid worden echter ook (extra) inspanningen gevraagd, want armoede in deze gemeente is een serieus probleem dat dwars door het leven van mensen trekt en effect heeft op gezondheid, zelfbeeld en sociale leven.

Een tekort aan geld is volgens de wethouder niet de enige oorzaak van armoede. ,,Het gaat ook om begrip voor de persoonlijke situatie van mensen. Wat is er aan de hand?’’ Westendorp wil mensen zo snel als mogelijk helpen, bijvoorbeeld bij het betalen of verlagen van de energierekening. ,,Daarnaast moet je mensen perspectief bieden, al kunnen we dat niet alleen.’’

‘Iedereen doet mee’, luidde de slogan van de armoedeconferentie. In diverse workshops bogen betrokkenen zich over mogelijke maatregelen, op het gebied van schulden, jongeren in armoede, laaggeletterdheid en chronische stress. Op voorhand werd gepleit voor korte lijnen met vaste contactpersonen bij de gemeente.

Binnen een half jaar moet er een concreet actieplan liggen over armoedebestrijding en bestaanszekerheid in Hoogeveen. De gemeenteraad heeft daar om gevraagd.