Bekend horecastel koopt café De Haven in Schoonoord. Jordin (27) en Marlieke (26): 'Huis van de buren is maar één keer te koop'

Sinds 1 januari zijn ze eigenaar van café De Haven, gelegen op een steenworp afstand van hun eetcafé Jor’s Molenzicht. ,,Ja, mensen in het dorp vinden het gedurfd, maar we zijn nog jong. Nu kan het.”

Ga er maar aanstaan. In tijden van oplopende vaste kosten en personeelstekorten een horecazaak kopen. Een stap die het horecastel nog niet eerder heeft gezet, want het pand van Jor’s Molenzicht op de hoek van de Tramstraat en de Scheerturfstraat, huren ze. ,,Een sprong in het diepe, zo mag je het gerust noemen’, zegt Blaak (27) aan de stamtafel van de zaak die hij drie jaar geleden samen met zijn Marlieke (26) opende.

Zo’n sprong is niet vreemd voor de twintigers. Amper zes weken na de opening van Jor’s Molenzicht in januari 2020 begint de lockdown. Maar beiden houden van aanpakken. Geboren Terschellinger Blaak maakte zijn horeca-uren onder meer als gastheer bij De Loohoeve in Schoonloo, terwijl de ouders van Schepers een bakkersbedrijf in Witteveen hebben. Zelf heeft zij een kapsalon aan huis.

Keihard werken betaalt zich terug en tijdens corona loopt het snackbargedeelte van hun zaak als een trein, dankzij veel bezorgen en overuren maken. Als daarna de drukte aanblijft, denken ze voor het eerst aan uitbreiden. Maar dat kan niet bij Jor’s Molenzicht. ,,Dit wordt toch nooit van ons en dan ga je toch om je heen kijken wat je op lange termijn wil.”

In de zomer van 2021 kan het stel café De Kroeg - voorheen De Oude Reus en gelegen pal tegenover De Haven - overnemen. Die kans laten ze aan zich voorbijgaan. ,,Totdat vorig jaar zomer De Haven ineens te koop stond, bij een andere makelaar. Ik dacht er in eerste instantie niet over na, totdat Marlieke ineens zei ‘waarom kopen we het café niet?’”

Zo liepen ze op een dag de kroeg van Jans en Marjan Otten binnen. Af en aan stond het bedrijf al jaren te koop. ,,We hadden weinig contact, je bent natuurlijk toch elkaars’ concurrenten”, zegt Blaak. ,,We waren jonge broekies die een zaak openden en gelijk alle dagen van de week druk waren. Dat knaagt wel. Maar toen we als kopers belangstelling toonden, waren ze gelijk enthousiast. Marlieke en ik wilden de vakantie gebruiken om erover na te denken, maar al na twee dagen waren we eruit. Het huis van de buren komt maar één keer te koop.”

Vlak voor de jaarwisseling gaf de bank het groene licht en over een paar weken krijgt het stel de sleutel en kan het ‘grote klussen’ beginnen. ,,Het hele interieur wordt vernieuwd. De vloer gaat eruit, toiletten gaan eruit, alles wordt geverfd. Nieuw meubilair is al gekocht. Op het dak van de zaal komen veertig zonnepanelen. De keuken is up to date, verder gaan we alles vervangen. Gelukkig helpen vrienden ons, onder wie een bouwvakker die de hele maand maart heeft vrij gepland. Handige jongens die snel en niet te moeilijk denken.”

De bar met glas-in-loodramen blijft in de zaak. Die vindt Schepers mooi: ,,Er mag wel iets authentieks in, met de uitstraling van vroeger. En als het niet past, kan ‘ie er altijd nog uit.”

Met de aankoop - en een nieuwe naam: Jor’s Haven - zijn ze zeker niet van plan om Molenzicht van de hand te doen. ,,Beide zaken zitten in het centrum, dus we gaan proberen om ze zes dagen per week naast elkaar te runnen. Nu hebben we twaalf oproepkrachten, straks nemen we twee mensen fulltime in dienst. Eentje vast in de bediening en eentje vast in de keuken, omdat ik als kok voortaan wat minder tijd heb. Molenzicht blijft het eetcafé met cafetaria, terwijl De Haven als restaurant een uitgebreide menukaart krijgt. In de zaal de feesten en partijen en in het cafégedeelte een biljart en dartbord.”

,,Als die reuring en dat dorpse gevoel maar terugkeert”, zegt Schepers. ,,Nu zit iedereen maar thuis bij elkaar. Waarom kan iemand van tachtig niet samen biljarten of darten met een zestienjarige? Dat hebben we voor ogen.”

De zaal achter De Haven is 20 jaar geleden aangebouwd. ,,Die zaal is afsluitbaar, goed geïsoleerd en dat was ook een belangrijke reden geweest om het café te kopen”, vertelt ze. ,,We kunnen daar bandjes laten optreden zonder dat ik, zoals in het geval van Jor’s Molenzicht, iedere week de gemeente moet bellen voor een vergunning.” Net zoals het gebrek aan grote zalen in de omgeving meespeelt. ,,De één na de ander sluit de deuren, er zijn weinig grote zalen nog open. Waar kan je dan terecht als je gaat trouwen of een groot feest wil houden?”

Aan genoeg klandizie twijfelen ze in ieder geval niet. ,,Tijdens corona merkten we dat Schoonoord ons alles gunt. Ze lieten ons niet vallen, en nog steeds niet. Of we de gunfactor hebben? Misschien wel. Sommigen hadden het zelfs verwacht dat we De Haven zouden overnemen. Toch willen we met beide benen op de grond blijven staan. Jordin en ik voelen ons echt niet meer of minder dan een ander.”

Of het gaat lukken om twee zaken draaiende te houden? Blaak: ,,We gaan er met gestrekt been in. Het blijft één grote gok. Maar als je die niet neemt, verlies je altijd.”

Ondertussen zet hun acht maanden oude dochtertje Louen de eerste stapjes met haar loopstoel. ,,Die kan net zo slecht stilzitten als wij.” Getrouwd zijn haar ouders niet. ,,Iedereen zegt tegen ons: ‘Met een bedrijf en een kleintje kies je toch voor geregistreerd partnerschap?’”, zegt Schepers. ,,Als ik dat doe, weet ik zeker dat hij nooit meer op z’n knieën gaat. Daar wacht ik op.” Blaak lacht, terwijl zijn vriendin het al helemaal voor zich ziet. ,,We hebben straks een zaal, dus dan kan er ook een feestje worden gehouden.”